capçalera campanha

Actualitats

L’evangèli que parla de la femna de Jèsus poiriá èsser autentic

Las analisis scientificas concòrdan amb l’epòca atribuida al document, entre los sègles VI e IX

| Harvard Divinity School

Lo presumit extrach d’un evangèli apocrif que Jèsus i parlava de sa femna es estat examinat pels scientifics, qu’an conclús que tant lo papir coma la tencha d’aquel document concòrdan amb l’epòca atribuida a l’escrich, es a dire, entre los sègles VI e IX, segon çò que publicavan qualques mèdias dijòus passat.


Se coneis amb lo nom d’“Evangèli de la femna de Jèsus”, e se pòt legir en lenga còpta l’afirmacion “Jèsus lor diguèt, ma femna…”. Aquela trobalha descadenèt la polemica arunan, quand l’istoriana de l’Universitat d’Harvard, Karen L. King, lo presentèt al Congrès Internacional d’Estudis Còptes a Roma.
 
A l’ora d’ara, una còla de cercaires de las universitats d’Harvard e Colúmbia e de l’Institut Tecnologic de Massachusetts (MIT) an conclús, en seguida de qualques pròvas amb de carbòni 14 e a travèrs de rais infraroges, qu’es fòrça probable qu’aquel evangèli siá autentic, almens per rapòrt a son antiquitat, çò publiquèt lo New York Times.
 
Aquel tèxt non solament ditz que lo Messias del cristianisme a sa femna, mas tanben qu’ela “serà capabla d’èsser la miá discipla”, çò que dobrís dos debats a l’encòp: lo del celibat del clergat catolic e tanben la possibilitat que las femnas pòscan èsser preiressas coma o son ja los òmes.
 
Dins un comunicat de l’Escòla de Teologia d’Harvard, King o assegura: aquel papir demòstra que “las femnas que son de maires e d’esposas pòdon èsser de disciplas de Jèsus, un tèma qu’es estat acaloradament debatut dempuèi las originas del cristianisme, quand lo celibat e la virginitat comencèron d’èsser fòrça valorizats”.
 
Dempuèi que King presentèt lo papir al congrès internacional de Roma, la recèrca a estudiat lo material d’aquel document, lo carbon emplegat per la tencha, e tanben sa gramatica e sa calligrafia, qu’an exclús la possibilitat que s’agisca d’un material modèrne o qu’aja pogut èsser una falsificacion.
 
Se faguèt dos assages amb de carbòni 14, dont lo segond, menat per l’Universitat d’Harvard e l’Institut Oceanografic de Woods Hole, reüssiguèt e datèt lo papir entre los ans 659 e 859. Una tresena analisi per de rais infraroges confirmèt que la composicion quimica del papir e de sos modèls d’oxidacion èran omogenèus.
 
L’Escòla de Teologia d’Harvard soslinha que “l’autor real d’aquel fragment òm lo coneis pas, e es plan probable que se conesca jamai. Aquela pèça es tròp pichona per saber qual l’escriguèt, la legiguèt o la possediguèt. Solament podèm dire qu’èran de crestians.
 
La revista Harvard Theological Review publiquèt aquel estudi amb un article del professor d’egiptologia de l’Universitat de Brown, Leo Depuydt, que met en question qu’aquel evangèli siá autentic e considèra que la trobalha es “una còpia d’un esquèch dels Monty Python”.

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Amalric de Montreal Montreal de Carcassés
9.

E ieu que somiavi a un Crist que non seriá pas maridat, estant qu'en bon e fin amador, mai li auriá agradat l'amor que non pas lo maridatge… Benlèu m'enganavi d'epòca o de tèrra santa ! M'i mèscli los pincèls, amb totes aqueles mites.

  • 3
  • 1
Gerard Joan Barceló Pèiralata
8.

#6 Generalament, es Maria de Magdala, non pas Maria de Betània, que cèrts veson coma la molhèr o la companha eventuala (n'existís pas cap de pròva seriosa) de Jèsus. Son doas personas diferentas, malgrat de confusions pròprias a la Glèisa catolica, que sembla d'ignorar la claretat dels evangèlis. Coneissiái pas aquel ponch de la lei josieva, mas me sembla impossible de'n far quina pròva que siá: aquesta Maria es la sòrre de Marta e de Lazar, e vivián totes ensems. Se Jèsus e Maria foguèsson maridats, aurián lo meteis ostal, non?

  • 1
  • 1
Jig Mimbasta
7.

De fèit, se lo papirus e data d’enter 659 e 859, l’escriut ne pòt pas datar « deus purmèrs temps deu cristianisme », lhevat se'us espandim dinc a l’edat mejana…
Mès aquò rai.
En tota amistat, e puish a qu’èm a debàter, tot predic qu’apèra un contrapredic…
Que m’en·hastiga drin aquesta obsession de trobar dens la bíblia, lo coran, lo ramayana o lo silmarillion uas rasons de reformar (o pas) la societat de uei lo jorn. La question qu’ei : Ei la hemna egau de l’òmi en tota causa ? E non pas : E vòu un diu ipotetic la hemna e l’òmi que sian egaus ?
Tota persona dab un sens de la justícia qu’ac trencarà, crédia, crédia pas. La societat laïca qu’ac a trencat e que vòu l’egalitat, e be cau remarcar que la màger part deus qui s’i opausan ac hèn sus ua basa religiosa. Tant de bon se los evangèlis predican la solidaritat e l’amor, mes aparentament n’èra pas l’idea deu Ratzinguer, quan hasèva autoritat, nimei de fòrças fondamentalistas de tot escantilh.
Devarèsse lo quite bon diu uei matin (e d’on, eth sol ac sap) tà’ns díser que vòu las hemnas que tornen tà las padenas e que devem acalhavar l’adultère, -a / l’omosexuau / lo qui’s talha la tasca lo dimenge… que’u caleré enviar tà la vinha viste hèit e plan fotut, com ac hesó lo Jèsus (« lo qui jamei non a pecat, etc. »)…
Malaja n’ei pas lhèu çò qui arribaré, estant lo monarda umana màgerment de dreta (e de dictatura atalentada, quitament quan se vòu d’esquèrra). Tà jo lo pecat originau n’ei pas de qu’Èva aja tastat lo hrut — aquò la’n sabi grat ! Qu’ei de qu’Abraham, avent diu demandat lo sacrifici deu son hilh, aja respondut : « D’acòrd ! cap trabuc ! » (Un sindròma de Milgram prendiu…)
Bonas missas !

  • 6
  • 0
Batko
6.

Segon l'envangèli de Sent Joan, Maria de Betania es la sòr de Lazar. Lazar es mòrt, doncas Maria es en dòu. Quan Jèsus arriba, se teng a l'endehòra de l'ostau. Puèi, qu'apèra Maria qui doncas sortís a l'encontre de Jèsus.
Segon la lei jusiva, una hemne en dòu pòt pas sortir de casa dins a çò que ... son marit l'ac permeta.
Doncas, segon l'evangèli de Sent Joan, Jèsus es maridat dambe la Maria de Betania.
Un detalh important.
Çaquelà, lo Gerard Joan a rason, cambia pas arren a la fe, perqué pas un Jèsus maridat ? Cambia pas arren a çò que digó e ni tampauc a çò que hascó.

  • 4
  • 0
Joan Marc
5.

Uèi es lo primièr d'abril ?

  • 3
  • 2

Escriu un comentari sus aqueste article