Lo jornalista Mumia Abu Jamal, membre de l’organizacion afroamericana de las Pantèras Negras, foguèt detengut en 1981, acusat de l’assassinat del policièr Daniel Faulkner. Après un procès plen d’irregularitats, foguèt condemnat a la pena capitala l’an seguent, una senténcia que la li cambièron, en 2011, per l’empresonament a perpetuitat. La setmana passada faguèt seissanta ans, que mai de la mitat los a passats embarrat. Una jornalista de France Culture li poguèt parlar.
 
Nadine Epstain, amb un dels nombroses collectius de sosten a Mumia, lo vesitèt dins la preson de Mahanoy (Pensilvània), ont poguèt conversar amb el brèvament per telefòn. Dins l’entrevista, de doas minutas, Mumia confèssa que pensa encara a l’avenir, pas al sieu personal, mas al de son país e del Mond.
 
“Cresi”, çò diguèt, “que dins mon país cal un sistèma completament nòu, radicalament desparièr, basat suls dreches umans, que son vitals e fondamentals. [...] La pauretat es pertot, dins mon país e pertot, e la majoritat de las gents patisson. Aquò deu pas èsser aital, pòt pas contunhar d’aquela manièra, cal que càmbie e que i aja d’esperança. Lo sistèma politic e economic se deu transformar abans la catastròfa.” E apondèt: “Avèm un sistèma qu’aperten als rics, que pren pas en compte ni los paures ni la majoritat de las gents als Estats Units. E per aquò lo nòstre trabalh deu èsser de nos mainar dels desmembrats, donar la paraula als qu’an pas la possibilitat de parlar o d’èsser escotats, coma los presonièrs, los mai desfavorits…”