Jacques Clouché es pas qualqu’un de desconegut pels ageneses e quitament al delai. Esportiu de naut nivèl dins una vida anteriora —un centre esportiu pòrta son nom—, foncionari —foguèt lo cap de cabinet del president del conselh general d’Òut e Garòna, president de la comunitat de comunas—, aquel òme a totjorn aimat las letras e particularament l’istòria locala.
 
A sa faiçon, defend nòstre patrimòni occitan, que los elèits ageneses autoproclamats daissan córrer en pensant que n’es “bon bèc sonque de París”!
 
E cresi pas de m’avançar en disent qu’un fum son mai ufanoses de lor coneissença elementària que de la qu’an de l’anglés… Anem, anem… ai pas cap de pròvas!
 
Jacques Clouché viu desempuèi de lustres dins la companhiá d’un dels mai grands poètas ageneses e nacionals que causiguèt a son epòca la lenga d’òc per exprimir son talent.
 
Dètz ans après aver publicat  Jasmin vrai, J. Clouché nos presenta son  Jasmin, diccionaire intime que, en tres cents paginas —tròp sarradas de mon punt de vista—, nos fa descobrir o tornar descobrir los luòcs qu’an comptat per Gensemin e las gents qu’es estat menat a frequentar sovent o episodicament.
 
Unes personatges (George Sand) an drech pas qu’a qualques regas e d’autres (Frantz Liszt) a cinc o sièis paginas mas ne descobrissèm de desenats d’autres que Gensemin crosèt.
 
Los luòcs citats dessenhan una mapa vertadièra del País d’Òc, e al delai. Nòstre “poèta de la caritat” fasiá de lègas e de lègas per balhar sos recitals e levar aital moneda per las bonas causas, sens jamai far lo mendre profièch per el…
 
En un mot coma en cent, aquel viatge alfabetic, per un dels coneisseires avisats de l’òbra e de la vida de Gensemin, permetrà al legeire de constatar qu’òm pòt èsser nascut en qualque luòc e se sentir universal tanben…
 
 
 
 
Andriu de Gavaudan
 
 
 
 
_____
CLOUCHÉ, Jacques. Jasmin, dictionaire intime. Éditions des régionalismes, 2014. 316 paginas.