Segon una enquèsta de la Fondation de France pareguda lo 7 de julhet passat e realizada en genièr per telefòn, en interrogar 4 007 personas de mai de 18 ans, en França e doncas en la màger part de nòstre país, Occitània, 5 milions de gents patisson la solitud en 2014, valent a dire un milion de mai a respècte de 2010.
Pertòca d’en primièr los ancians e los caumaires
Definisson la solitud coma non aver pas nada relacion sociala dintre cinc malhums de sociabilitat: la familha, lo mitan professional, las amistats, las afinitats e la vesinança. Totes aqueles malhums se son afeblits, mai que mai per las gents de mai de 75 ans, entre las qualas lo 27% son solas, contra lo 16% en 2010, en particular, de segur, se son victimas de malautiá o de pèrda d’autonomia e se vivon dins de vilas grandas. D’efièch, lo 33% dels ancians de las vilas de mai de 100 000 abitants patisson l’isolament, mas son lo 21% se residisson a la campanha.
Totun, sembla que lo fenomèn de la solitud s’espandisca a totas las edats: comença de pertocar los 18-29 ans e en quatre ans los mens de 40 ans son dos còps mai sols: lo 7% (sonque lo 3% en 2010). Tanben lo caumatge fa pojar la solitud, que lo 29% dels caumaires de mai de 50 ans la patisson (lo 12% en l’ensems de la populacion).
Una precarietat relacionala generalizada
Mai que de solitud se pòt parlar de precarietat generalizada de las relacions socialas. Un tèrç dels ciutadans franceses tenon sonque un malhum de sociabilitat, e 4 sus 10 (lo 33% en 2010) an pauc de contacte amb la familha, mentre que lo 25% (lo 21% en 2010) tenon pas nada relacion amistosa desvolopada e lo 36% (lo 31% en 2010) parlan o veson pas jamai lors vesins.
De malhums socials que compensan pas res
Enfin, los malhums socials permeton pas gaire de compensar ni de véncer la solitud: l’80% de las personas objectivament isoladas los frequentan pas.
GJB
Pertòca d’en primièr los ancians e los caumaires
Definisson la solitud coma non aver pas nada relacion sociala dintre cinc malhums de sociabilitat: la familha, lo mitan professional, las amistats, las afinitats e la vesinança. Totes aqueles malhums se son afeblits, mai que mai per las gents de mai de 75 ans, entre las qualas lo 27% son solas, contra lo 16% en 2010, en particular, de segur, se son victimas de malautiá o de pèrda d’autonomia e se vivon dins de vilas grandas. D’efièch, lo 33% dels ancians de las vilas de mai de 100 000 abitants patisson l’isolament, mas son lo 21% se residisson a la campanha.
Totun, sembla que lo fenomèn de la solitud s’espandisca a totas las edats: comença de pertocar los 18-29 ans e en quatre ans los mens de 40 ans son dos còps mai sols: lo 7% (sonque lo 3% en 2010). Tanben lo caumatge fa pojar la solitud, que lo 29% dels caumaires de mai de 50 ans la patisson (lo 12% en l’ensems de la populacion).
Una precarietat relacionala generalizada
Mai que de solitud se pòt parlar de precarietat generalizada de las relacions socialas. Un tèrç dels ciutadans franceses tenon sonque un malhum de sociabilitat, e 4 sus 10 (lo 33% en 2010) an pauc de contacte amb la familha, mentre que lo 25% (lo 21% en 2010) tenon pas nada relacion amistosa desvolopada e lo 36% (lo 31% en 2010) parlan o veson pas jamai lors vesins.
De malhums socials que compensan pas res
Enfin, los malhums socials permeton pas gaire de compensar ni de véncer la solitud: l’80% de las personas objectivament isoladas los frequentan pas.
GJB
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Mai tirarem cap a de societats urbanas e mai i aurà de solitud. La darrièra frasa de l'article fa veire que los malhums socials càmbian pas res fin finala.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari