Una mission arqueologica francosaudita a trobat “çò que poiriá èsser considerat coma l’inscripcion mai anciana en escritura aràbia”. Se tracta d’una inscripcion del sègle V de l’èra crestiana e l’an trobada a l’extrèm sud-oèst de l’Aràbia Saudita, segon çò qu’anoncièt lo Ministèri francés dels Afars Estrangièrs lo 31 de julhet passat.
 
Segon aquel ministèri, que finança la mission, lo tèxt seriá escrich dins una grafia intermediària entre lo nabatèu e l’arabi, en essent aital lo primièr estadi de l’escritura aràbia.
 
Un autre ponch d’interès d’aquelas inscripcions es que son datadas dels ans 469-470 de la nòstra èra, e donc s’agís “de la pus anciana forma d’escritura aràbia coneguda a l’ora d’ara, l’anèla mancanta entre las escrituras nabatèa e aràbia”.
 
L’alfabet nabatèu es un sistèma consonantic d’escritura qu’empleguèron los nabatèus al sègle II abans lo Crist. Se’n tròba d’inscripcions importantas a Pètra (Jordania). Aquel alfabet es descendent de l’albafet aramèu a travèrs de l’alfabet siriac. Una forma cursiva d’aquela escritura venguèt l’alfabet arabi.