Aqueste mes d’agost, fa quaranta quatre ans que per lo primièr còp un artefacte bastit pels èssers umans tocava la superfícia d’una autra planeta e n’enviava d’informacions a la Tèrra. Foguèt pas Mart, ont a l’ora d’ara i a de veïculs robotizats que n’explòran la superfícia; foguèt Vènus, ont aterrèt en 1970 la sonda sovietica Venera 7. Quand i aterrèt, transmetèt pas que de donadas sus la temperatura (455 gras Cèlsius) e sus la pression atmosferica (nonanta còps superiora a la de la Tèrra). Fins a aquel moment èran de donadas desconegudas.
 
En 1975, las sondas Venera 9 e Venera 10 envièron pel primièr còp d’imatges de la superfícia de la planeta. Aquelas fòtos permetián de veire lo sòl de Vènus, mas èran de panoramicas de 180 gras qu’avián la forma d’una U inversada, çò que fasiá que l’orizont èra de mal veire. Mas lo professor Ted Stryk las a tractadas, e aquò nos permet de nos far una idèa pus clara del païsatge d’aquela planeta fascinanta. El a apondut de color a las fòtos en emplegant las tecnicas modèrnas aplicadas a las fotografias ancianas, çò explica sus son blòg l’astrofisician Daniel Marín.
 
Lo 22 d’octòbre de 1975, la sonda Venera 9 intrava dins l’orbita de Vènus e pauc de temps puèi s’enfonzava dins l’atmosfèra de la planeta. Un còp arribada sus la superfícia, transmetèt de donadas pendent 53 minutas, que la primièra foguèt un imatge panoramic de 180 gras e de 138 x 512 pixèls.
 
Tres jorns puèi, Venera 10 tocava lo sòl de Vènus e mandava un autre imatge panoramic, d’un luòc pròche del que i casèt Venera 9.