Actualitats
Es mòrt Christian Bourquin, president de la Region de Lengadòc-Rosselhon
Son decès es estat causat per una longa malautiá. Membre del Partit Socialista, foguèt cònsol de Millars (1995-2001) e president del conselh general dels Pirinèus Orientals (1998-2010)
Lo president de la Region de Lengadòc-Rosselhon, lo socialista rosselhonés Christian Bourquin, se moriguèt ièr de vèspre a 59 ans, en seguida d’una longa malautiá. Bourquin, que tanben foguèt durant fòrça annadas cònsol de Millars en Catalonha Nòrd (1995-2001) e president del conselh general dels Pirinèus Orientals (1998-2010), succediguèt al polemic Georges Frêche a la presidéncia de la region.
Christian Bourquin, que pereu èra senator dempuèi 2011, aviá començat la carrièra professionala coma engenhaire topograf a la comuna de Montpelhièr, ont coneguèt Frêche.
En 1992 aviá agafat las retnas de la federacion del Partit Socialista dels Pirenèus Orientals e, en 1995, accediguèt a la comuna de Millars. Mas es en 1998 que se transformèt en una de las figuras politicas dels Pirenèus Orientals, quand faguèt prene lo conselh general a la drecha; e se i mantenguèt coma president fins en 2010, quand demissionèt per succedir a Georges Frêche a la region.
En 2013 l’Universitat Catalana d’Estiu li autregèt lo Prèmi Canigó, atribuit annualament a de personalitats e entitats amb una trajectòria remarcada en favor de la relacion culturala, civica, scientifica o politica entre los Païses Catalans.
Cal dire, tanben, qu’aquestes darrièrs ans Bourquin aviá agut d’afrontar un long periple judiciari per de denóncias subre de favoritismes supausats.
Christian Bourquin, que pereu èra senator dempuèi 2011, aviá començat la carrièra professionala coma engenhaire topograf a la comuna de Montpelhièr, ont coneguèt Frêche.
En 1992 aviá agafat las retnas de la federacion del Partit Socialista dels Pirenèus Orientals e, en 1995, accediguèt a la comuna de Millars. Mas es en 1998 que se transformèt en una de las figuras politicas dels Pirenèus Orientals, quand faguèt prene lo conselh general a la drecha; e se i mantenguèt coma president fins en 2010, quand demissionèt per succedir a Georges Frêche a la region.
En 2013 l’Universitat Catalana d’Estiu li autregèt lo Prèmi Canigó, atribuit annualament a de personalitats e entitats amb una trajectòria remarcada en favor de la relacion culturala, civica, scientifica o politica entre los Païses Catalans.
Cal dire, tanben, qu’aquestes darrièrs ans Bourquin aviá agut d’afrontar un long periple judiciari per de denóncias subre de favoritismes supausats.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
A mai del nepotisme dels elegits (e dels lors electors occitans) de las regions Lengadòc e Provença, que la còla del Georges Frêche n'èra una caricatura, aquel afar illustra un còp de mai lo problèma institicional francés ont un president de region amb una malautia mortala acaba sa persidéncia sonque amb sa mòrt, tal coma un princi de l'ancian regim.
#6 Mercés G. J.
#5 "Regnes" [rέŋnəs] : es doncas pas una palatalizacion! ;-)
Coma se legís lo digrama "gn" en catalan ?
#3 Òc, "retnas", forma sedimentada e etimologica (del latin "retinas"). Pasmens, remarqui que dins lo diccionari Provençal (= occitan ancian)-Français d'Emil Levy, se legís "renha", doncas amb una palatalizacion analòga a la del catalan "regnes".
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari