Las funeralhas de l’èx-president de Lengadòc-Rosselhon, lo socialista Christian Bourquin, se debanèron ièr divendres a Millars (Catalonha). Aperaquí 5000 personas anèron dire los adieus al politician, que moriguèt dins sos 59 ans victima d’un càncer del ronhon. Demest los assistents a la ceremònia civila que se debanèt al centre de la vila, i aviá lo primièr ministre francés, Manuel Valls, que definiguèt Bourquin coma un “òme catalan, prigondament republican e un grand francés”. Valls elogièt tanben la fòrça e la conviccion que mostrèt fins als sieus darrièrs jorns.
 
Foguèt un acte multitudinari, que durèt mai d’una ora, amb l’assisténcia de personalitats de la politica, de vesins, de parents e d’amics. Una alinhament de pompièrs abilhats de gala faguèt las onors a l’arribada del taüc.
 
Una vasta trajectòria en la politica
 
Christian Bourquin, qu’a l’ora d’ara èra president de la region de Lengadòc-Rosselhon, foguèt tanben cònsol de Millars entre 1995 e 2001, president del Conselh General dels Pirenèus Orientals (1998-2010) e senator dempuèi 2011. Nascut dintre una familha catalana de païsans a Sant Feliu d’Amont, comencèt sa carrièra professionala coma engenhaire topograf dins la municipalitat de Montpelhièr. En 1992 prenguèt las retnas de la federacion catalana del Partit Socialista e en 1995 foguèt elegit cònsol de Millars.
 
En 1998 venguèt una de las figuras politicas de la Catalonha Nòrd, quand obtenguèt que los socialistas venquèsson la drecha al conselh general dels Pirenèus Orientals ont se mantenguèt coma president fins a l’an 2010; alara demissionèt per succedir a Georges Frêche coma president de la region.
 
Lo jornal catalan Vilaweb remarca qu’en 2013, l’Universitat Catalana d’Estiu li concediguèt lo Prèmi Canigó, atribuit annualament a las personalitats e a las entitats amb una trajectòria remirabla en favor de la relacion culturala, civica, scientifica o politica entre los Païses Catalans. De son costat, La Setmana soslinha que Bourquin “demorarà com l’un deus opausants mei ardents a la navèra carta de las regions, qui preved ua fusion de Lengadòc-Rosselhon dab Mieidia-Pirenèus”.