Del sieu costat, l’UMP a patit una sevèra desfacha e a obtengut 213 deputats. Los autres partits de centre-drecha an amassat 20 sètis de mai. Amb aqueles resultats, lo president François Hollande poirà governar sens cap d’obstacle, del temps que lo centre-drecha aurà d’intrar dins un periòde de reflexion e d’analisi que li permeta de trobar un nòu cap per afrontar de tempses melhors dins l’avenir.
 
Una de las anecdòtas de la nuèch es estada la desfacha de Ségolène Royale, que foguèt vencuda dins la siá circonscripcion pel candidat indocil socialista Olivier Falorni. Cal remembrar que la companha sentimentala de François Hollande, Valérie Trierweiler, mostrèt a travèrs de Twitter lo sieu sosten a Falorni, e aital se declarèt contra Royal qu’es l’èx-esposa del president e la maire dels sieus quatre enfants.
 
Pel primièr còp dempuèi 1988, lo Front Nacional (FN) tornarà sèire dins l’Assemblada Nacionala. Malgrat que la siá cap Marie Le Pen a mancat just-just d’obténer un sèti, lo partit fondat pel sieu paire a obtengut dos deputats, un es per la siá rèirefilha Marion Marechal-Le Pen. Tanben un èx-sòci de l’FN, lo cònsol d’Aurenja Jacques Bompard, es estat elegit deputat.
 
La nuèch electorala a agut encara doas nòvas de mai. La primièra es lo resultat catastrofic del MoDem, qu’a obtengut solament dos sètis, e lo sieu cap, François Bayrou, a perdut dins la siá circonscripcion de Pau. D’autre caire i a lo grand succès d’Euròpa Ecologia-Los Verds, qu’a obtengut 20 deputats contra los pronostics.
 
Dins l’encastre dels partits regionalistas e autonomistas, cal soslinhar lo fach istoric qu’un autonomista breton, Paul Molac de l’UDB, aurà votz e vòte dins l’Assemblada Nacionala. Lo rèsta dels candidats autonomistas de l’Exagòn an pas atench cap de sèti, mas qualques unes an obtengut de resultats fòrça notables. Es lo cas del regionalista savoian Gilbert Saillet, qu’es estat vencut per 17 ponches, o los dos candidats nacionalistas còrses qu’an pas atench lo sèti mas qu’an capitat de nivèls de sosten electoral que demòstran la fortalesa del movement nacional còrs.
 
Al delà del succès breton, l’autre grand estonament de la nuèch electorala es arribat de Martinica, ont lo nacionalisme de l’illa a obtengut un succès sens cap de precedent. Dos deputats independentistas seiràn dins l’Assemblada Nacionala e dos autonomistas o faràn tanben. Del sieu costat, lo movement independentista canac a pas capitat de portar lo sieu candidat a París, mas a obtengut un resultat que fa evident que lo sobeiranisme d’aquela illa es mai viu que jamai.