Aqueste diluns passat la polícia a evacuat de fòrça los oposants a la construccion d’una la restanca al Bòsc de Sivens (Galhaqués). Los activistas explican e denóncian la brutalitat policièra. Per empedir lo pas de las maquinas e l’evacuacion, qualques opausants s’èran enterrats e sos companhs los velhavan. A l’entorn de 14h20 la polícia venguèt mas ataquèt pas. Ploviá. A partir de 15h30, quand fasiá un quart d’ora que los jornalistas èran partits, la polícia carguèt dur, a còps de calòssa, amb de gases lacrimogèns e en trepejant violentament los enterrats, segon çò que los activistas contan. Una jove femna que s’èra enterrada foguèt menada a l’espital pel SAMU après pèrdre coneissença a causa dels còps. La carga durèt tres oras.
 
Malgrat la resisténcia, qu’encara persistís, las maquinas son a trabalhar per construire la restanca.
 
Dimars, aperaquí 70 activistas ensagèron d’ocupar la sedença del conselh general del departament de Tarn, a Albi. La polícia los evacuèt e ne detenguèt un, qu’es plaçat en gàrdia a vista per violéncia sus agent. L’agent recebèt un còp de cap e foguèt menat a las urgéncias. Los manifestants denóncian de còps de pè e de calòssa, mas l’AFP ditz qu’o a pas constatat.
 
 
Lo projècte
 
La restanca prevista, d’un milion e mièg de mètres cubes d’aiga, negarà aquela part de la Val de Tescon, en tot far desaparéisser 13 ectaras de zòna umida. “I a aperaquí un milion d’armas d’animals salvatges, de granhòtas, de peisses o de salamandras”, çò disiá a Libération Sylvain, un dels activistas. Per contra, lo conselh general de Tarn cita lo Ministèri francés de l’Environament, segon lo qual la restanca auriá de vertuts ecologicas, cercant un “equilibri idrologic” de la zòna, çò que los ecologistas creson pas. Sylvain apond: “nos opausam tanben a aqueste projècte per mostrar la faiçon dont voldriam viure”, çò ditz, en nuançant que “voldriam viure en rompedura amb la dictatura del profièch”, e en tot senhalar que lo projècte es finançat per de fonzes publics per favorir solament d’interèsses privats.
 
Aquel collectiu emplegan lo tèrme francitan bouilles, en definir los bolhasses coma “de tèrras o pradas umidas sens valor financièra”, en tot ne revendicar lor preservacion, e tanben de totas las 35 ectaras de zòna umida menaçadas per la restanca. Denóncian que la tòca del projècte es de favorizar l’agricultura intensiva e que, per tant, es un perilh per un centenat d’espècias “protegidas” dont cinc son ja declaradas menaçadas.
 
Cridan d’individús, de comitats, de collectius e d’autras fòrças de resisténcia a organizar d’accions descentralizadas al ras de las entrepresas e las institucions engatjadas dins lo projècte de restanca: CACG, Ador-Garona, conselhs generals de Tarn e de Tarn e Garona e tanben las prefecturas, lo Ministèri de l’Ecologia, las comunautats europèas, etc.
 
Lo collectiu ensajan de tornar abitar la zòna, per empedir la construccion de la restanca. Declaran que lor “resisténcia es dinamica e creativa” e que luchan “contra un sistèma de las idèas e de las practicas, mas dins cap de cas contra d’individús”.