Malgrat la revirada del referendum sus l’independéncia del 18 de setembre (lo 55% dels escoceses votèron contra l’emancipacion de la nacion escocesa de la tutèla de Londres), lo partit independentista al poder en Escòcia sembla d’aver pas perduda nada apièja populara dins la populacion.

Per las eleccions generalas (legislativas) britanicas de 2015, segon un sondatge Ipsos Mori, lo Partit Nacional Escocés (SNP) obtendriá lo 52% dels vòtes en Escòcia, çò que s’èra pas jamai vist. Ansin tendriá un grop tras qu’important al Parlament de Westminster, amb 54 deputats dels 646 de la Cambra de las Comunas, mentre qu’ara ne ten sonque 6 despuèi 2010 quand aperaquí lo 20% dels escoceses votèron per el. Los trabalhistas britanics, qu’èran tradicionalament la fòrça politica mai importanta d’Escòcia e qu’avián fach campanha per lo “non” a l’independéncia, serián sonque al 23%  (avián lo 42 % en 2010) e passarián de 40 deputats a 4, entre los quals s’atrobariá l’ancian primièr ministre britanic Gordon Brown. Aquestas variacions remarcablas s’explican per lo mòde d’escrutini britanic, majoritari d’un torn, que dona elegit lo primièr candidat votat e mai se sa majoritat es relativa.
 
Los autres partits aurián de febles resultats: los conservators, malgrat lor 10%, non poirián mandar a Londres nat deputat (n’avián un en 2010), mentre que los centristas del Partit Liberaldemocrata, al 6%, salvarián sonque un sèti dels 11 que tenon despuèi las eleccions generalas passadas. Ni los Verds (tanben al 6%) ni la drecha antieuropèa de l’UKIP (al 2%) se poirián far representar a Westminster.
 
Se tracta sonque d’un sondatge, non del resultat d’una eleccion, mas confirma que las fòrças independentistas puèjan encara dins la societat escocesa. L’istòria d’Escòcia s’acabèt pas lo 18 de setembre de 2014.
 
 
 
 
GJB