Per nòstres compatriòtas occitans dels estats espanhòl, italian e monegasc, l’8 de decembre es un jorn festiu, ligat a la celebracion catolica de l’Immaculada Concepcion, una doctrina fondada sus la tradicion de la Glèisa de Roma segon la quala Maria foguèt concebuda liura del pecat original e poguèt ansin viure sens pecat per donar naissença a Jèsus Crist.
Aquel jorn es tanben important per los còrses, puèi qu’es lor fèsta nacionala. D’efièch, Corsega, nacion independenta al sègle XVIII e en revòlta contra la supremacia genoesa, se metèt jos la proteccion de la Verge Maria e se diguèt ansin que l’8 de decembre, fèsta de l’Immaculada Concepcion, foguèt causit coma fèsta nacionala còrsa. Lo ligam entre lo culte marial e la nacion còrsa se vei tanben encara uèi dins lo fach que l’imne nacional de Corsega, lo Dio Vi Salvi Regina, siá una pregària a Maria.
Coma o senhala aqueste article en lenga còrsa, i a pas nada pròva istorica, totun, que l’8 de decembre foguèt de verai una fèsta nacionala de Corsega pendent los periòdes d’independéncia de l’illa, e après la desfacha militara de 1769 contra França e l’efemèr reialme anglocòrs (1794-1796), l’8 de decembre podiá pas, evidentament, èsser un jorn associat a la nacion còrsa. Sembla doncas mai versemblable que la revendicacion de l’8 de decembre coma fèsta nacionala còrsa siá pro recenta, associada a la despertada de l’autonomisme e de l’independentisme còrses dels ans 1970 enlà.
Cossí que siá, fòrça còrses uèi celèbran aquel jorn e mai demandan que siá festiu dins l’illa. Ongan, l’8 de decembre arriba dins un contèxt particular: la setmana passada, de joves independentistas bloquèron de licèus insulars lo dimars 2, per protestar contra lo jacobinisme de l’estat francés, que contunha de refusar, per exemple, la cooficialitat de la lenga còrsa e l’estatut de resident que l’Assemblada de Corsega demandan, e s’organizèt una manifestacion dimècres passat que s’acabèt amb de susmautas.
Mentretant, sembla pas que i aja de consens dins l’occitanisme per l’organizacion eventuala d’una fèsta nacionala occitana.
Aquel jorn es tanben important per los còrses, puèi qu’es lor fèsta nacionala. D’efièch, Corsega, nacion independenta al sègle XVIII e en revòlta contra la supremacia genoesa, se metèt jos la proteccion de la Verge Maria e se diguèt ansin que l’8 de decembre, fèsta de l’Immaculada Concepcion, foguèt causit coma fèsta nacionala còrsa. Lo ligam entre lo culte marial e la nacion còrsa se vei tanben encara uèi dins lo fach que l’imne nacional de Corsega, lo Dio Vi Salvi Regina, siá una pregària a Maria.
Coma o senhala aqueste article en lenga còrsa, i a pas nada pròva istorica, totun, que l’8 de decembre foguèt de verai una fèsta nacionala de Corsega pendent los periòdes d’independéncia de l’illa, e après la desfacha militara de 1769 contra França e l’efemèr reialme anglocòrs (1794-1796), l’8 de decembre podiá pas, evidentament, èsser un jorn associat a la nacion còrsa. Sembla doncas mai versemblable que la revendicacion de l’8 de decembre coma fèsta nacionala còrsa siá pro recenta, associada a la despertada de l’autonomisme e de l’independentisme còrses dels ans 1970 enlà.
Cossí que siá, fòrça còrses uèi celèbran aquel jorn e mai demandan que siá festiu dins l’illa. Ongan, l’8 de decembre arriba dins un contèxt particular: la setmana passada, de joves independentistas bloquèron de licèus insulars lo dimars 2, per protestar contra lo jacobinisme de l’estat francés, que contunha de refusar, per exemple, la cooficialitat de la lenga còrsa e l’estatut de resident que l’Assemblada de Corsega demandan, e s’organizèt una manifestacion dimècres passat que s’acabèt amb de susmautas.
Mentretant, sembla pas que i aja de consens dins l’occitanisme per l’organizacion eventuala d’una fèsta nacionala occitana.
Articles relacionats
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Te prèssas d'afirmar aquò coma se te hasosse gai ?!. De tot biais qui coneish l'istòria occitana sap qu'es faus. Quitament se lo nom (e territòri) Occitània remonta pas aus Cròs Manhons, parts d'aquesta entitat an existit regularament capvath l'Istòria. Coma China, India, Itàlia, Alemanha etc., en se hèser la guèrra, en s'aliar... La rotina tè. Per ic saber, fau aver la paciéncia d'estudiar, de cambiar lo punt de vista exagonau per un punt de vista intelligent e aver consciéncia que l'Istòria èm nosautes qui la hèsem quin que que sia la tempsada.
Una reflexion qu'èi ausida mei d'un còp "L'Occitanie n'a jamais existé !". Desbrembatz de díser "Heureusement"... Pietadós, lamentable e faus !
Mes l'existéncia d'una nacion ven deu hèit que lo son pòble se brembe de certans eveniments a n'aja oblidat plan d'autes. L'istòria es hèita peus vencedors e los occitans ne'n son pas.
#10- De quora en quora, un comentari de tria, aquò vos pòrta un buf salubre.
Benlèu auriá calgut insistir sul fèit que los "faches de civilizacion" son de qualque manièra los"jutges de patz", son eles superiorament que decidisson de l'existéncia o non d'una istòria comuna o d'una nacion.
#10 Sèm un pòble qu'a oblidat d'èsser una nacion.
#9 -L'i a d'elements que permeton de dessenhar una "istoria comuna" per l'espaci occitan, mas se tracha sobretot de faches de civilisacion (tecnicas agràrias d'avans la revolucion industriala, estructuras familialas) o de mentalitat (precocitat de la sociabilitat e dau sistèma associatiu, raport conflictuau amb las exigéncias de l'Estat) e naturalament culturalas (la literatura, orala o escricha, e encara mai naturalamant, la revendicacion occitanista despuèi lo sègle XIX). En sabent totun que :
-correspond jamai ponch per ponch a la totalitat de l'espaci occitan, e que sus d'unes ponches lo despassa.
-e de tot biais que se tracha aqui d'istoria estructurala, pas evenemenciala, e es l'evenemenciau que dona las datas comemorativas. De fach, l'i a pas de data que sieie comuna a tot l'espaci occitan dins son istoria, manca pas las datas de l'istoria nacionala francesa, d'abord qu'a aquesta istoria, una part de l'espaci occitan (Aran, Valadas) l'i partiticipa pas (franc qu'un considere que la naissença dau rei de Roma es un eveniment comun : a aqueu moment, entre 1812 e 1814, las Valadas e Aran fan part de despartiments franceses... Avètz envea de celebrar la naissença dau Rei de Roma, alias Napoleon II, vosautres ?
-Per ço que me concerna, me sento pas de comemorar quenta festa nacionala que sieie, ni occitana, ni francesa. E poio sens problèma trobar d'autres pretextes per far la fèsta.
#6
La nacion seriá doncas sonque l'istòria comuna?
Doncas i a pas de nacion francesa, ja que tenem pas cap, nosautres los occitans, d'istòria comuna amb los bretons, o los alsacians.
Tanben me sembla que mai d'un istòrian a escrit l'istòria d'Occitània en fasent la demostracion de tot çò comun (exemple Lafont, Castela) dins la nòstra istòria. Occitània possedís una istòria comuna. Aprèp, segur qu'aquò agrada pas l'escòla francista, mas aquò es una autra istòria....
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari