Los catalans tenon lor version despuèi longtemps, los bretons e los còrses tanben despuèi gaire: perqué los occitans auriam pas l’interfàcia de Facebook en occitan?

Per mon experiéncia d’occitanista sus Internet, ja sèm nombroses los qu’escrivèm en occitan sus lo malhum social Facebook —fòrça mens sus Twitter, çò’m par—, mas los elements del sit son dins d’autras lengas, e l’occitanista se deu virar ansin devèrs una autra, la mai accessibla. D’unes pòdon prene, coma o ai agut fach, la version catalana, puèi qu’es la lenga mai pròcha de la nòstra, d’autres l’italiana, l’espanhòla e, benlèu majoritària, la francesa.
 
Lo problèma es pas sonque d’occitanizar l’environament en se, per una question de principi, per la dignitat e la visibilitat de nòstra lenga. Se tracta tanben de luchar contra la pression de la lenga dominanta tostemps vesedoira dins l’interfàcia Facebook: se legissèm de contunh “J’aime”, “Commentaire”, “X et Y ont commenté votre lien”, e non pas “M’agrada”, “Comentari”, “X e Y an comentat vòstre ligam”, nos còsta de pensar en occitan... e sèm temptats d’escriure mai que mai en francés.
 
Concretament, que podèm far? Basta d’escriure aicí... en anglés, la lenga vertadièra d’aqueste sit estatsunidenc. Per argumentar, poiriam dire:
 
“Occitan is a Romance language the area of which spreads from Catalonia (Val of Aran) to Italy (Piemonte) and almost the whole South of France. 16 millions people live there. In the Middle Ages its literature was glorious: the troubadours used to write in Occitan.”
 
[“L’occitan es una lenga romanica que sa zòna s’espandís de Catalonha (Val d’Aran) a Itàlia (Piemont) e gaireben tot lo Sud de França. 16 milions de personas i vivon. A l’Edat Mejana, sa literatura foguèt gloriosa: los trobadors escrivián en occitan.”]
 
Se i a pro de demandas, la pagina Facebook Translations Team (còla de traduccions de Facebook) prepausarà la traduccion de l’interfàcia de l’anglés devèrs la lenga nòstra. Totun, per pietat, que se pausen pas las etèrnas questions o los etèrnes comentaris qu’empachan l’occitan d’avançar (“En quin dialècte? Mos grands parlavan pas coma aquò. Pòdi escriure dins lo parlar de mon vilatge? Soi ieu solet que parli l’occitan vertadièr, etc.”): tot aquò, o ai verificat en participant un pauc a l’elaboracion de la version còrsa, se passa de biais democratic. Cadun pòt prepausar una traduccion, e las proposicions son puèi votadas per los utilizaires abans d’èsser valedoiras.
 
Endavant!



 
Gerard Joan Barceló