Michel Cendra-Terrassa nasquèt en Lemosin lo jorn dels mòrts de 1948. “Se sei pas cèrt qu’un de mos ancèstres pintèt sus las parets d’una cròsa de la vau de Vesera daus cèrvis o daus urs, las recèrchas me permeton d’afirmar qu’un aujòu catalan, per mon paire, ennegresissiá emb la pluma de las fuelhas perjaminadas au sègle XV”, çò explica.
 
Sabèm pas s’es a causa d’aquela ascendéncia qu’aquel pintor e poèta del País de Briva es vengut un aqüarelista animalièr, dins divèrses clubs o agropaments artistics. Es membre de l’illustra Societat dels Poètas Franceses.
 
“L’art animalier, quò es lo primier mejan d’expression de l’umanitat, l’art sagrat pus vielh dau Mond a ben un pauc evolucionat dempuei l’utilizacion de las òcras e dau charbon de bòsc, mas a gardat lo mesme esperit, la mesma volontat: immortalizar aquilhs presents de la natura que son los animaus, de companhiá o sauvatges.”
 
Cendra-Terrassa dona vida als animals que pinta a l’aqüarèla amb qualques procediments pròpris, coma un trabalh minuciós de preparacion abans la mesa en colors. Los fa pas parlar mas lors agaches son fòrça expressius, “pus expressius que daus longs monològs”, çò precisa. “Quò es la practica d’aquela pintura animaliera que m’a menat, a cha petit, vèrs los retrachs umans dins los quaus las espiadas ensajan d’acrochar la vòstra”, çò explica lo Cendra-Terrassa en tot nos convidar a descobrir sa “mainatjariá silenciosa”.
 
Totes sos tablèus son executats a l’aqüarèla sus un fuèlh de papièr de 450 gramas e la majoritat an un format de 50 còps 65 centimètres.