La television web Òc-Tele que hasó son D’Òc Show a Dacs (Shalòssa), dens lo restaurant Sant Pietro. La participacion deu mond deu parçan, e mei que mei deus escolans d’occitan estó nombrosa. Miquèu Baris que’n hè un bèth rapòrt.

A l’invitacion de Maria-Jo Lescourret, la navèra web-tèle en Òc que vengó au davant deus landés qui volón ben participar. E qu’estón nombrós…
 
A començar preus aprenents de las escòlas publicas bilingüas e d’Òc Bi Aquitània, de Monthòrt de Shalòssa e de Dacs, un trentenat d’escolans qui cantèn per començar: “Sus la lana de Bordèu que i a nau pins”.
 
Puish qu’estó lo parat de tornar parlar de la tempèsta Claus dab Felip Deubedoth, de Lincse, e Felip Duborg, lo maire de Carcarès Senta Crotz, près de Tartàs. Qu’evoquèn los sons soviers, en plenha nueit per un, au matin per l’aut, e deu tristèr qui gahè lo monde davant l’espectacle de desolacion.
 
Après, que vengó a Marcèu Sombrun e a Danièl Lagüèita, de Laurèda, de’ns parlar de la desolacion deu païsatge de long d’Ador, hens un petit reportatge d’Estefan Valentin. E Pèir Bedat, de Soston, que’ns parlè de la “calma abans la tempèsta”, deu silenci e de la solidaritat deu monde. Que’ns legí quitament lo poemòt qui disó au Cafè Gascon de Dacs quauques jorns après l’eveniment.
 
Joan Cozian que vienó un moment après tà’ns jogar un tròç de musica a la boha, plan trist com e’s devè. Que son aquò las Lanas tanben… Joan-Luc Lagrava, un deus fondadors de la mèrca de vestits Adishatz, que’ns parlè de las navèras economias, a l’imatge de la Vath d’Aran, on viscó las duas darrèras annadas.
 
Isabèla Lobèra, contaira e animatritz de l’emission en gascon sus France Bleu Gasconha, que’ns cantè la canta N’am traversat nau lanas e evoquè la “lana de Cornalís”, cara a Fèlix Arnaudin.
 
Puish que ns’interessèm a l’aviéner. Daubuns que s’imaginan que lo torisme e serà lo navèth “eldorado” de las lanas… Benlèu sus la còsta, e enqüèra… Que’s parla hèra au jorn de uei de la creacion “d’andadas artificiaus” deu costat de Sent Jors de Maremna, e d’un gòlf a Tòssa. Mes lo Deidièr Tousis que’n dobta, tant que los landés n’auràn pas pres lo lor destin en mans —que deurem meilèu díser lo lor hat— e la soa cançon L’andada deus coions que n’es la pròva. Tederic Cahuzac qu’assagè de citar l’exemple de Claudi Coureau, hens la lana girondina, qui ensaja de tornar lançar lo gematge, non pas a la mòda vielha, mes dab metòdes modèrnes, mes qui ne sembla pas hòrt encoratjat preus poders publics. Que cau citar l’escaduda de duas enterpresas landesas, DRT a Sent Gironç, e Biolanas au Sen, mes qu’es pro chic tà balhar un chic d’espèr aus joens landés.
 
Enfin Maria Jo Lescourret que hiquè enabans los esfòrç deu Cafè Gascon e lo còp de man qui balha a la lenga occitana cada mes. E Fanny Lartigòt, ua jornalista landesa de La Setmana, de Tarnòs, que presentè la navèra formula deu setmanèr occitan, qui, qu’ac cau esperar, e’u va balhar ua navèra joenesa.
 
Aura Seguier que presentè la soa cronica desfasada e faceciosa sus las catastròfas naturaus, abans que lo Miquèu Baris, dab la soa vèrbia arretrobada, après lo son accident vascular cerebrau, ne’ns menhèssi, pr’un camin desvirat suu camin de la montanha dab un conde shens fin: l’arrat qui devienó gat, qui devienó can, qui devienó calhau, puish cantonièr, puish lo só, puish crum, puish montanha… abans de’s tornar arretrobar arrat…
 
Enfin, l’emission que s’acabè, au cap d’ua òra 45 de plaser, dab la boha de Joan Cozian, e la canta, uei coneishuda de tots, L’Estaca.
 
 
 
 
Miquèu Baris