Una dimenjada-festenal sus la planeta tretzista amb las tres partidas de tria en Anglatèrra de las World Club Series e dos grands afrontaments en Pola dels Asses d’Elèit 1.

Los Lapinons, mèstres del Mond
 
“No friendly”, pas una partida amicala, çò botava en primièra pagina The Guardian abans lo rescontre Warrington-Dracs de Sant Jòrdi Illawara que dobrissiá divendres passat la tièra de tres rescontres de la primièra World Club Series: tres partidas entre formacions d’Anglatèrra e d’Austràlia.
 
Es vertat que, se dins las doas primièras partidas, los arbitres se mostrèron plan largs dins los còps de fiulet, l’engatjament ofensiu e defensiu de las formacions anglesas e australianas foguèt total.
 
Sasits d’entrada per un ensag, Warrington capitèt pas a faire son retard contra los Dracs, menats per Benji Marshall: 18-12.
 
Mission qu’acompliguèt l’endeman Wigan menat tota la partida mas qu’egalizava sus un contra d'80 mètres a doas minutas de la fin. Se‘n passèt per las prolongacions e lo punt d’aur. Los Broncos de Brisbane manquèron dos tombats mas finiguèron que ganhèron 14-12 amb una penalitat al cap de dètz minutas suplementàrias.
 
Dimenge, èra “sold-out” (trapanèla barrada) a Saint Helens per l’atribucion del títol de melhora esquipa del Mond amb lo rescontre entre los Sants (campions de Superliga) e los Rabbitohs (Lapinons, mas cal aver plan d’imaginacion per comparar los balèses australians a un animalet docinèl!) del Sud de Sydney (campions de l’NRL).
 
La primièra ataca australiana s’acabèt darrièr la rega anglesa. Los Sants se mostrèron volontaris e inventius, mas quand passèron la linha, i aguèt cada còp un quicòm per los empachar de puntar. La maquina australiana a l’entorn del talonaire Lucke, del centre Inglis e del mesclanha Reynolds foguèt de longa dins lo sens del movement perpetual: alternància jòc d’avants e jòc dobèrt, atacas-laucets amb las palmas de recuperacion, jòc al pè millimetrat al cinquen tengut... Aquò sufisiá pas: los rebombs s’i metèron coma sus un còp de pè de recentratge d’un pilar! E la nòta montèt, montèt, montèt, 24-0 a la pausa e 39-0 a la fin: 7 ensages, 4 transformacions, una penalitat e un tombat. Una marca de l’esperit australian: per empachar los Sants de marcar un punt, Reynolds passèt un tombat a doas minuats de la fin per empachar los angleses d’aver una cadena de tenguts. Los Lapinons podián prene la Copa dins los bagatges pel retorn cap a la represa del campionat de NRL per la primièra dimenjada de març.
 
Mai de 51 000 espectators an seguit las 3 partidas e RFL e NRL considèran un segond torneg en 2016, tornarmai en Anglatèrara abans una edicion del costat d’Austràlia: benlèu amb 4 esquipas per continent. De seguir...
 
 
Del costat dels Dracs
 
Tant qu’a èsser en Anglatèrra, anèri veire jogar los U19 catalans a Bradford dins un estadi particular bastit dins un trauc de mina. Un temps anglés: vent, pluèja e nèu e los Sang e Aur fan sas classas: desfaita 18-6.
 
Per çò qu’es de l’esquipa primièra, se va caler sarrar los coides dissabte per la recepcion de Warrington (a Brutus, a 3 oras del vèspre): Elima e Pelissièr son suspenduts, Bòsc tocat a l’espatla, mas los pilars Bosquet e Casty poirián dintrar e se compta sus la prestacion dels mièges Scott Dureau e Todd Carney, enfin associats.
 
 
Tolosa e Carcassona se neutralizan
 
En tèrra d’òc, dissabte, Tolosa prenguèt los davants (18-12 a la pausa, puèi 24-12) mas es amb una marca d’egalitat a 24 pertot que se clavèt la partida contra l’AE Carcassona.
 
Dimenge, al Molin, los Dragonets s’envolèron a l’ora del jòc per batre Lesinhan: 38-12. La qualificacion dirècta per las mièjas finalas s’aluènha pels Senglars de las Corbièras. 
 
Las partidas retorn se tendràn en fin de setmana: dissabte, Dragonets-Lesinhan se jogarà a Brutus aprèp la partrida dels Dracs e dimenge de vèspre (15h30) , Carcassona recebrà Tolosa a Domèc.
 
 
Adieu a l’Enric Vaslin
 
Un grand del XIII nos daissèt la setmana passada: Enric Vaslin. Segonda o tresena linha, foguèt de la famosa tornada de 51, amb l’AE Carcassona ganhèt de campionats (1950, 1952 e 1953) e de copas (1951, 1952), del temps de la familha “Talhafèrre”, puèi, entraïnèt Carcassona. Una part bèla de l’istòria del XIII se’n va amb el.
 
 
 
Alan Roch
Enviat especial en Anglatèrra