Lo cantaire occitan Francis Cabrel presenta son nòu album entitolat In Extremis que pareisserà lo 27 d’abril. Dins aquel trabalh, tot de cançons originalas, Cabrel torna revendicar la lenga occitana. Dins la cançon que dona son títol a l’album lo cantaire d’Astafòrt (Brulhés) se fa defensor de la biodiversitat de las lengas en comparant la desaparicion de l’occitan a aquela dels aucèls. “Dab aqueste trepejament peu francés sus las lengas regionalas, perdèm la nòsta istòria, las nòstas arrasics e fòrça riquesas, perque i a fòrça imatges dens aqueras lengas que non trobam pas en francés”, çò ditz lo cantaire a La Voix du Nord. Las autras cançons del disc parlan del camin de la crotz de Crist, de la vida en preson de Mandela o de la batalha d’Azincourt. Al delà, i a totjorn de cançons d’amor.
 
Es pas lo primièr còp que lo celèbre musician d’expression francesa fa d’omenatges a sa cultura occitana. En 1983 escriguèt una cançon entitolada Les chevaliers cathares e en 2010 participèt a un album del Còr de Bèrra [Corou de Berra]. Es tanben president de l’associacion Voix du Sud.
 
Cabrel venguèt un dels cantaires mai presats de la scèna francofòna a partir del succès de sa cançon Je l’aime à mourir en 1979.