La Coordinacion dels Movements d’Azawad (CMA) refusèt aqueste dimars passat de signar l’Acòrdi de Patz d’Argièr perque respond pas a “las aspiracions legitimas dels pòbles azawadians”, e revendica mai d’autogovèrn e l’acceptacion d’Azawad coma subjècte juridic e politic.
 
Aquel Acòrdi de Patz, qu’a levat las protèstas del pòble amazigh e dels autres pòbles azawadians, deviá finalizar lo conflicte d’Azawad per son independéncia. S’agís d’un Acòrdi de Patz signat lo 1r de març de 2015 a Argièr, après qualques meses de negociacions entre lo govèrn de Mali e las doas coalicions politicomilitaras d’Azawad. Mas una d’elas, lo CMA, refusa aquel acòrdi en escotant lo clam de divèrsas manifestacions popularas.
 
Lo document prevei la creacion d’assembladas regionalas en tot Mali e una petita autonomia per Azawad.

 
Manifestacions a París e Kidal
 
Qualques desenats de personas se rassemblèron dissabte passat a París, davant l’Assemblada Nacionala, en solidaritat amb lo pòble toarèg d’Azawad que mòstra son refús de l’acòrdi d’Argièr. Considèran que se tracta d’una umiliacion e d’una “mascarada presentada coma «acòrdi de patz»”.
 
L’ONG Tamazgha aviá cridat a la manifestacion solidària de París en tot denonciar “l’acarnament de l’aliança internacionala antitoarèga, e a son cap França e l’estat argerian, per far plegar lo pòble toarèg e lo despossedir de sa sobeiranetat”. Cal dire que los toarègs se son pas jamai fisats de la mediacion d’Argeria e li an pas reconegut de legitimitat, bòrd qu’en Argeria la politica antiberbèra es ben coneguda. Precisament los toarègs sostenián la protèsta a París del Movement per l’Autodeterminacion de Cabilia (MAK) e de l’Anavad, qu’es lo govèrn provisòri cabil en exili. Los cabilistas considèran que l’acòrdi d’Argièr es “un simulacre que ten pas en compte cap de las aspiracions largament exprimidas pel pòble toarèg”, segon çò que raportèt l’agéncia cabila Siwel.
 
 
Manifestacion a Kidal
 
Dimenge 15 de març apreniam sus Twitter que se debanava a Kidal una de las manifestacions mai nombrosas de l’istòria de la vila. “Cap de reculada sus las nòstras aspiracions”, çò disián los manifestants. De fach, dempuèi lo 28 de febrièr, velha de la signatura, òm manifèsta sovent a Kidal contra aquel acòrdi de Patz.
 
 

fffff		fffff
	La lucha d’Azawad per son independéncia   Lo conflicte armat qu’opausa, d’un caire, los amazighs toarègs aliats amb d’autras populacions d’Azawad e, d’autre caire, l’estat malian, esclatèt en genièr de 2012. En abril d’aquel an, los rebèls azawadians proclamèron la liberacion completa d’Azawad après contrarotlar las vilas de Tomboctó e Gao. L’armada de Mali, vencuda, poguèt pas afrontar l’avançada d’aquel Movement Nacional per la Liberacion d’Azawad (MNLA). Azawad proclamèt son independéncia, mas cap d’estat la volguèt reconéisser.   La victòria de l’MNLA e la proclamacion d’un Estat azawadian sobeiran (en particular amazigh) durèt plan pauc. Lo voide de poder provocat per l’escrancament de l’administracion maliana e per la manca d’experiéncia politica dels independentistas azawadians, amb la manca de reconeissença de cap de país, provoquèt que de grops islamistas radicals n’aguèsson lo contraròtle, mai que mai Ansar Ad Din (o Ansar Eddin, Ansar Dine).     Intervencion de França   França mandèt son armada e capitèt ben, en partida, l’objectiu que disián prioritari: lo deslotjament dels grops armats islamistas de las principalas vilas que contrarotlavan. L’operacion, menada per l’armada francesa amb lo sosten simbolic e decoratiu de l’armada maliana e de qualques tropas africanas, foguèt efectiva rapidament e mediatica. L’intervencion militara de pauques jorns provoquèt solament un mòrt del costat francés.   Ça que la, aquel succès mediatic èra pas tròp real. Los grops islamistas foguèron fòrabandits de las vilas mas s’amagavan dins lo desèrt e se son reorganizats per agir d’un autre biais, amb d’atacs esporadics e amb de raubatòris de personas. A l’ora d’ara, los movements laïcs d’Azawad (sustot toarègs) son los sols a luchar contra los islamistas, del temps que planhon la granda manca de respècte de França cap a lors libertats.   L’intervencion militara francesa foguèt contestada pels azawadians laïcs. E mai se son eles los principals enemics dels jihadistas, los azawadians laïcs refusavan una guèrra que se menava “en nom de l’integritat de l’estat malian e contra los dreches dels pòbles”. Mas l’interès principal de França seriá, probable, d’assegurar lo contraròtle sus las minas d’urani del sossòl del nòrd de Nigèr.