Lo 14 de decembre de 2009 foguèt la darrièra nuèch de Jonathan. Aquel licean de 17 ans, a doas oras e mièja de la nuèch, èra intrat per efraccion amb un autre adolescent dins un bar-tabat de La Vaur. Se pensava pas qu’anava trobar la mòrt amb las balas del fusil del patron, mentre que son amic las aviá pogut defugir per quitar lo cafè.
 
Detengut après l’omicidi de manièra provisòria pendent un desenat de jorns, Luc Fournié, lo cafetièr, diguèt puèi a La Dépêche du Midi que planhiá de còr lo drama. Uèi, trabalha encara dins son bar-tabat del Pont Sant Ròc, qu’es pas luènh d’un giratòri, e ont vend tanben de premsa. Exprimís publicament son desir de parlar amb la maire de sa victima.
 
En decembre de 2009, lo cafetièr s’inquietava per la seguretat de son comèrci. Aviá constatat e denonciat a la gendarmariá que los barrons de la fenèstra èran estats ressegats, e per tant aviá tendut de fil entre doas cadièras. Uèi encara, Luc Fournié afortís que l’espantan los pus mendres bruches de la nuèch.
 
Despuèi lo 30 de març e pendent tres jorns, lo jutjan a las assisas d’Albi. Lo cafetièr plaideja la legitima defensa, çò que li contèsta l’avocat de la familha de Jonathan: pensa que Luc Fournié auriá pogut tirar en l’aire o avertir los gendarmas, e vòl pas, çò ditz, que la justícia consagre un drech d’autodefensa. “Aquò seriá la fin d’una societat civilizada”, çò comenta.
 
Lo procès es l’escasença de dobrir lo debat.