Lo menaire del movement civic breton dels Bonets Roges, Christian Troadec, cònsol de la comuna de Karaez e conselhièr departamental de Finistèrra, a decidit d’entamenar una candidatura regionalista a l’eleccion presidenciala francesa.
 
Ja fa qualques meses que fa lo torn de las diferentas nacions al dintre de l’estat francés per, d’un caire, explicar quin es estat lo caminament del movement dels Bonets Roges bretons e la dinamica de desvolopament de país que l’acompanha, e, d’autre caire, per enregistrar los desirs autonomistas que se lèvan de pertot dins l’estat francés.
 
Desenant Christian Troadec lança d’un biais actiu la candidatura regionalista a la presidenciala francesa per el “o una autra persona”. La primièra estapa, e segurament la mai dificila, serà de recampar las 500 signaturas de pairinatge que son necessàrias per poder veire una candidatura acceptada pel Conselh Constitucional. Los pairins potencials son un còrpus de 47 000 elegits en responsabilitat, essencialament de cònsols. Christian Troadec comença doncas un viatge en cèrca de signaturas que lo menarà per començar en Alsàcia, “una region sacrificada dins l’encastre de la reforma territoriala”, puèi en “Catalonha, al País Basco, en Corsega, en Occitània”, çò ditz el.
 
Christian Troadec jutja qu’es “urgent d’alandar las pòrtas e las fenèstras de la regionalizacion per airejar e vivificar los territòris e desliurar las energias. La sortida de la crisi passarà per la regionalizacion e lo dinamisme dels territòris dins lo respècte de lor identitat”.
 
Vendrà al breton de portar a l’eleccion presidenciala las paraulas regionalistas. Desenant sembla segur que sa dintrada dins l’espaci politic a l’escala de l’estat francés cambiarà los equilibris e los acòrdis tradicionals entre los movements mal nomenats regionals e los partits exagonals. Naturalament Troadec representarà lo país d’Occitània e los autres païses dins l’estat francés.
 
L’espròva del recampament de las 500 signaturas l’espèra. En Occitània se coneis ben aquesta dificultat. La candidatura de Robèrt Lafont, de 1974, foguèt oficialament invalidada pel Conselh Constitucional al motiu que i aviá pas pro de signaturas. Confidencialament se ditz que la rason vertadièra e secreta foguèt la crenta de secession amb l’estat.