Del 30 d’abril al 4 de mai se debanèt a Berlin la segonda amassada de poliglòts, nomenada Polyglot Gathering. 344 personas vengudas de 52 païses se rescencontrèron dins l’albèrga de joventut A&O Hauptbanhof, que servís tanben de centre de conferéncias, dins lo quartièr berlinés de Moabit. Cada participant portava a l’entorn del còl un escritèl ont èran marcats son nom, son país d’origina, lo país ont demòra (es pas sovent lo meteis) mas sustot las lengas que practica. Èra pas aisit de ne trobar un amb mens de cinc idiòmas anonciats. Se podiá crosar de joves gojatas europèas d’un vintenat d’annadas qu’afichavan a l’encòp l’usatge del chinés, del japonés e del corean.
 
Lo programa èra sustot compausat de conferéncias. Podèm notar, al mièg dels subjèctes abordats: “Las lengas d’Euròpa” (en espanhòl), “Du, Sie und ihr, la cortesiá en alemand” (en alemand e anglés), “Ajatz pas paur de las lengas tonalas!” (en esperanto) o lo curiós “Lernen langues quase senza viajar 或者 a studia” (multilingüe).
 
Les lengas minorizadas èran solide plan representadas, mas malastrugament, pas cap d’estatistica las pòdon recampar precisament. Aquela amassada estant a l’iniciativa de tres joves esperantistas, un bon tèrç dels participants parlavan la lenga internacionala.
 
L’amassada s’acabèt pel concèrt del cantaire poliglòt Joan-Marc Leclercq o JoMo, collaborador de Jornalet, que presentèt, entre un trentenat de lengas, una version raggamuffin del tradicional occitan Al pont de Mirabèl.
 
L’escasença de la manifestacion a balhat als organizaires l’enveja de contunhar. A l’an que ven, alavetz…