Membre dels talhièrs dels pintres occitans a Tolosa, Bernard Lunet es un artista plastic que sos tèmas de predileccion son la natura,” essencialament lo movement de las èrsas e l’impermanéncia dels azurs tormentats, e la lutz tenua o mai violenta dels ribatges perduts”. La fenèstra se dobrís a un mond original, fragmentat a la manièra d’un vitralh.
 
Nascut dins una familha d’artistas, dont lo grand foguèt designer d’aplicas de paret e de luminaris de tota sòrta per la celèbra societat Bagues, que provesiguèt los luòcs mai prestigioses de l’epòca; e lo paire passava lo temps liure amb la pintura, lo dessenh e l’escultura. Dins aquel “eiretatge genetic non modificat”, Lunet s’es pas jamai confrontat a un cors d’art plastic. L’artista a totjorn preferit lo reculament del diletantisme a las “rigors” de las sesilhas academicas. Pasmens, dins lo bachelierat obtenguèt una bèla nòta en dessenh, que foguèt sa matèria en opcion. Aquela experiéncia l’encoratgèt per reprene regularament los pincèls per participar e quitament organizar de manifestacions artisticas.
 
Dempuèi 1983 sas exposicions se debanan per tot l’estat francés.  A l’ora d’ara, l’artista se sentís mai liure dins sos movements e dins la pensada, e ensaja de retornar a la font d’aquel vam creatiu vital.