Actualitats
Tolosa se remembra de la mòrt de Simon de Montfòrt
Lo 25 de junh de 1218, lo cap de l’armada francesa moriguèt esclafat per una pèira lançada per un grop de femnas
“Lo lop es mòrt”, çò cridavan gaujoses per carrièras los ciutadans de Tolosa lo 25 de junh de 1218. Lo cap de l’armada francesa, Simon de Montfòrt, veniá de morir esclafat per una pèira lançada per un grop de femnas que manipulavan una catapulta, segon çò que rapòrta la Cançon de la Crosada.
Montfòrt assetjava Tolosa dempuèi dètz meses, dins l’encastre una guèrra de vint annadas. L’armada francesa envasiguèt Lengadòc amb lo sosten del Vatican jos lo pretèxt de combatre lo catarisme, que Roma considerava una eretgia religiosa. Lo meteis jorn que Montfòrt moriguèt, Tolosa tornèt dins lo domeni del comte tolosan Ramon VI. Ça que la, lo nòu papa de Roma, Onòri III, encoratgèt lo rei de França a tornar assetjar Tolosa, que fin finala foguèt envasida e annexada a França en 1271.
Montfòrt encara se’n remembran en Occitània coma un dels chaplaires mai crusèls e es considerat lo responsable de l’invasion francesa de Lengadòc.
Segon los testimoniatges franceses, Montfòrt seriá estat un cavalièr de familha nòbla amb una morala ferma, just amb los enemics e fisèl a sas conviccions; seriá estat un òme religiós e fisèl a la glèisa de Roma e auriá complit totes los mandats religioses. Quitament dison qu’anava a la messa abans cada combat.
Per contra, segon los testimoniatges occitans, Montfòrt èra un òme crusèl e sens pietat ni compassion. Es descrich coma un òme ambiciós de poder, sens cap d’escrupul per venir cap e mèstre dels territòris que conquistava en Lengadòc. Fasiá tuar, a l’espasa o al fuòc, tot lo mond, tant s’èran de catars coma se n’èran pas.
Tolosa se vòl reoccitanizar pel 800n anniversari
La vila de Tolosa ven d’anonciar que, al delà de marcar la data de la mòrt de Montfòrt, en 2018, quand se’n festejarà lo 800n anniversari, s’impregnarà de lenga e de cultura occitanas durant tota l’annada.
Es aital que se prevei un quinzenat d’eveniments que tocaràn totes los domenis coma l’espòrt, l’educacion o la cultura amb lo sòmi de far venir lo cantaire occitan d’expression francesa Francis Cabrel per tal qu’i cante In Extremis, la cançon de son darrièr album ont planh la desaparicion de las lengas nacionalas de França que son pas la lenga oficiala.
Jorn de las femnas occitanas
Per manténer la memòria istorica e per onorar las femnas que manipulavan la catapulta que lancèt la pèira mortala, lo Partit Occitan desira que lo 25 de junh siá un jorn dedicat a las femnas occitanas.
Dins aquel sens, an cridat a un rassemblament ciutadan a miègjorn davant la placa que commemòra sus plaça l’eveniment, al 35 de l’Avenguda Jules Guesde, al costat del Teatre Sorano.
Fèsta nacionala
Lo 25 de junh es revendicat per qualques sectors de l’occitanisme coma jornada nacionala d’Occitània. Aquela revendicacion es fòrça seguida, mas tanben es contestada per d’autres sectors de l’occitanisme perque vòlon pas festejar un eveniment que tanh pas tota la nacion o perque lor plai pas brica de festejar la mòrt d’un òme.
ITW-LATTES-web-PAD-Mixage-19-06-2015per france3midipyrenees
Montfòrt assetjava Tolosa dempuèi dètz meses, dins l’encastre una guèrra de vint annadas. L’armada francesa envasiguèt Lengadòc amb lo sosten del Vatican jos lo pretèxt de combatre lo catarisme, que Roma considerava una eretgia religiosa. Lo meteis jorn que Montfòrt moriguèt, Tolosa tornèt dins lo domeni del comte tolosan Ramon VI. Ça que la, lo nòu papa de Roma, Onòri III, encoratgèt lo rei de França a tornar assetjar Tolosa, que fin finala foguèt envasida e annexada a França en 1271.
Montfòrt encara se’n remembran en Occitània coma un dels chaplaires mai crusèls e es considerat lo responsable de l’invasion francesa de Lengadòc.
Segon los testimoniatges franceses, Montfòrt seriá estat un cavalièr de familha nòbla amb una morala ferma, just amb los enemics e fisèl a sas conviccions; seriá estat un òme religiós e fisèl a la glèisa de Roma e auriá complit totes los mandats religioses. Quitament dison qu’anava a la messa abans cada combat.
Per contra, segon los testimoniatges occitans, Montfòrt èra un òme crusèl e sens pietat ni compassion. Es descrich coma un òme ambiciós de poder, sens cap d’escrupul per venir cap e mèstre dels territòris que conquistava en Lengadòc. Fasiá tuar, a l’espasa o al fuòc, tot lo mond, tant s’èran de catars coma se n’èran pas.
Tolosa se vòl reoccitanizar pel 800n anniversari
La vila de Tolosa ven d’anonciar que, al delà de marcar la data de la mòrt de Montfòrt, en 2018, quand se’n festejarà lo 800n anniversari, s’impregnarà de lenga e de cultura occitanas durant tota l’annada.
Es aital que se prevei un quinzenat d’eveniments que tocaràn totes los domenis coma l’espòrt, l’educacion o la cultura amb lo sòmi de far venir lo cantaire occitan d’expression francesa Francis Cabrel per tal qu’i cante In Extremis, la cançon de son darrièr album ont planh la desaparicion de las lengas nacionalas de França que son pas la lenga oficiala.
Jorn de las femnas occitanas
Per manténer la memòria istorica e per onorar las femnas que manipulavan la catapulta que lancèt la pèira mortala, lo Partit Occitan desira que lo 25 de junh siá un jorn dedicat a las femnas occitanas.
Dins aquel sens, an cridat a un rassemblament ciutadan a miègjorn davant la placa que commemòra sus plaça l’eveniment, al 35 de l’Avenguda Jules Guesde, al costat del Teatre Sorano.
Fèsta nacionala
Lo 25 de junh es revendicat per qualques sectors de l’occitanisme coma jornada nacionala d’Occitània. Aquela revendicacion es fòrça seguida, mas tanben es contestada per d’autres sectors de l’occitanisme perque vòlon pas festejar un eveniment que tanh pas tota la nacion o perque lor plai pas brica de festejar la mòrt d’un òme.
ITW-LATTES-web-PAD-Mixage-19-06-2015per france3midipyrenees
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
L'istòria oficiala francesa e l'istòria oficiala catolica an talament dit que lo catarisme es mas una afar lengadociana o ben que los catares eran nonmas una secta que quo es ancrat dins l'ADN daus francés mai daus occitans.
Pertant l'eradiccion catara es nonmas un episòde d'una lonja guerra que debutet emben lo baptesma de Clovis per la França e que ven de l'intolerança de la gleisa catolica de Ròma. Malur aus pòples qu'an pas chausit la religion catolica. Los visigotha eran ariens e avian espandits l'arianisme dins lòr teritori. I a agut daus cataras dins tota la França e mai dins l'Euròpe. Sol lo comte de Tolosa sostenguet o toleret lo catarisme sur sas terras. Non, chau pas n'en far una istòria locala, regionala; quo es una afar europena ente se boira lo poder catolique e lo poder politic.
Vos assegura que si setz en Limosin auviretz pas sovent parlar dau catarisme; Lo limossin era mas demorat 3/4 de segla visigoth e una revòlta petet a Limotges per que lo rei visigoth volia impausat un evesque arien a la mòrt d'un evesque catolique. Quo es benleu dempuei aquela data que damora una mesfiança lemosina, tirat lo pais de Brive, contre la cultura lengadociana.
#2 E ben as cap d'escasença auèi los pintors de la sala dels illustre son :
Jean-Paul Laurens, Benjamin Constant, Jean-André Rixens, Paul J. Gervais, Edouard Debat-Ponsan, Henri Rachou et Paul Pujol.
#1 E l'imatge qu'ondra aquel article ven de la salla dels illustres del Capitòl Tolosenc.
Ara me demandi de qu'al pintrèc aquel Plafond...?
Jogariai Jean Baptiste Despax Pintor Tolosan 1710-1773 qu'a degut pintrar al pus mens la mitat dels plafonds Tolosencs....
SEgur que festejar la mòrt d'un òme es pas quicòm de requist ! çò me sembla que se poria diser d'un autre biais aquò "Jorn de la capitulacion dels francimands" o autre....!
Tan milhor se los mondins se tornan occitanizar, amai siaguessa que superficial, se messar un còp l'an costa gaire de far..!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari