Lo departament de Tarn met en valor son occitanitat
Occitània, la lenga occitana e l’accent francitan local son de valors per explicar als toristas las atraccions del país
Lo departament de Tarn valoriza son occitanitat, la lenga e l’accent pròpri del país per far de publicitat toristica. D’un costat met en relèu de mots en francitan (lo francés popular amb de traças d’occitan), e quitament en occitan, e mai publica ongan un dorsièr de premsa entitolat en francés Kit pour parler de vraies vacances (Kit per parlar de vacanças veraias). Al delà del mot occitan tastar, mostrat dins l’encastre d’un tast de vins, la publicitat toristica del departament albigés mòstra d’expressions en francitan coma fousiquer(fosicar/fosegar) o être espanté(èsser espantat).
“Situat al còr d’Occitània, Tarn es comol de tresaurs que lor la riquesa es solament accessibla pel prisma de l’occitan, vertadièra clau de compreneson del territòri. Noms d’ostal e de luòcs, arquitectura, païsatges, religions, patrimòni bastit e immaterial, accent e arts tradicionalas vos desvelaràn lors ligams amb la cultura occitana”.
Lo francitan
Se nomena francitan una varietat de francés influenciada per l’occitan. Es presenta dins tota la partida d’Occitània administrada per l’estat francés (l’Occitània Granda), amb de diferéncias d’una region a l’autra del país, marcadas pel dialècte local mas sustot per la vitalitat de l’occitan dins lo parçan: dins las contradas ont l’occitan es encara lenga de comunicacion d’una bona partida dels abitants, lo francitan se fa pus present.
Etiquetas
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Pensi pas lo francitan es quicòm que sembla a ren de ren , es pas d'occitan, es pas de Français, part benlèu de frencés regional pas mai.
Crèsi pas que siaguessa un mejan d'enantir devèrs nòstra lenga, mas puslèu lo contrari
Lo caminament de la renaissença de la lenga demanda de temps e de progressivitat: del meteis biais que se degalhèt amb un passatge ont lo francés e l'occitan se mesclavan e tanben un emplec desseparat de las doas lengas dins la meteissa convèrsa etc...la reconquista pòt passar per lo francitan qu'es un biais (pas lo sol) de tornar integrar la lenga. Lo purisme es pla mai dangeros per l'utilisacion sociala de nòstra lenga.
Dins Tarn, es pas un asard se i a una tala volontat politica, lo Partit Occitan amb un bon rapport de fòrça electoral i capitèt fa qualquas annadas ara d'i far nomenar un encargat de mission "pròche' e qu'i fa totjorn un excellent trabalh. Lo Tarn es vengut lo "còr" d'Occitània !
#4 S'es per díser espanté per espantat val pas la pena
S'es per díser Fousiquer per furgar es pas la pena
aquò es un desgalhament volontari de nòstra lenga,
S'apèi trent'ans d'occitanisme lo mond sabon pas çò qu'es l'occitan vòl díser que l'occitanisme a pas capitat una de sas amira e segur cal saber perde qué aquèla amira a pas capitat.
S'agís pas, coma de costuma, de díser : es en causa d'aquel d'aqui e del piòtàs d'enlà, mas de vèire cossi las causas se son pas endralhadas coma auria pogurs èsser pensat a la debuta.
Es donc una analisi constructiva per melhorar las causas e non pas lo procès de las errors.
#2 lo chepic es puslèu que per lo monde alienat, lo francitan, qu'es aquò lo patoès !
Partent d'aquò, l'occitan, el, de lor vejaire, es viscut coma una lenga estrangèra : los estatjans del Miejorn (d'Occitania Francesa) se disen "Francés" e parlan "lo patoès" (=lo francitan)...
Mès de lor vejaire, los Occitans (los que parlan l'occitan) son una de las vielhas comunitats que demòran dins Miejorn, coma los Jusius e los Gitans. Aquò qu'ei lo dangèr : los "Franceses del Sud" que son los estatjans legitimas deu "Miejorn", e parlan "lo patoès" (=lo francitan), mès an d'enemics "comunitaristas", los "estrangèrs del dedins : Gitans, Occitans e Jusius, per los mès ancians...
Sus aquò, la demarcha es bona : rampelar que "lo francitan" es una mescla d'occitan e de francés (en precisar que l'occitan es la lenga locala vertadèra, e non pas un a lenga "estrangèra")...
Après, que segon le cas, patoès = francitan o patoès = occitan... Rai ! cal sustot comunicar sul costat autoctòna de l'occitan, si que non, n'i a que van contunhar de créser que lo francitan es la conséquéncia de la presença "d'estrangèrs" dins lo Sud de França, "los Occitans quan portat aici dambe eres la loa lenga"...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
#6 Pensi pas lo francitan es quicòm que sembla a ren de ren , es pas d'occitan, es pas de Français, part benlèu de frencés regional pas mai.
Crèsi pas que siaguessa un mejan d'enantir devèrs nòstra lenga, mas puslèu lo contrari
Lo caminament de la renaissença de la lenga demanda de temps e de progressivitat: del meteis biais que se degalhèt amb un passatge ont lo francés e l'occitan se mesclavan e tanben un emplec desseparat de las doas lengas dins la meteissa convèrsa etc...la reconquista pòt passar per lo francitan qu'es un biais (pas lo sol) de tornar integrar la lenga. Lo purisme es pla mai dangeros per l'utilisacion sociala de nòstra lenga.
Dins Tarn, es pas un asard se i a una tala volontat politica, lo Partit Occitan amb un bon rapport de fòrça electoral i capitèt fa qualquas annadas ara d'i far nomenar un encargat de mission "pròche' e qu'i fa totjorn un excellent trabalh. Lo Tarn es vengut lo "còr" d'Occitània !
#4 S'es per díser espanté per espantat val pas la pena
S'es per díser Fousiquer per furgar es pas la pena
aquò es un desgalhament volontari de nòstra lenga,
S'apèi trent'ans d'occitanisme lo mond sabon pas çò qu'es l'occitan vòl díser que l'occitanisme a pas capitat una de sas amira e segur cal saber perde qué aquèla amira a pas capitat.
S'agís pas, coma de costuma, de díser : es en causa d'aquel d'aqui e del piòtàs d'enlà, mas de vèire cossi las causas se son pas endralhadas coma auria pogurs èsser pensat a la debuta.
Es donc una analisi constructiva per melhorar las causas e non pas lo procès de las errors.
Las errors son ensenhairas....
Constiipé per enrhumé? (sic)
#2 lo chepic es puslèu que per lo monde alienat, lo francitan, qu'es aquò lo patoès !
Partent d'aquò, l'occitan, el, de lor vejaire, es viscut coma una lenga estrangèra : los estatjans del Miejorn (d'Occitania Francesa) se disen "Francés" e parlan "lo patoès" (=lo francitan)...
Mès de lor vejaire, los Occitans (los que parlan l'occitan) son una de las vielhas comunitats que demòran dins Miejorn, coma los Jusius e los Gitans. Aquò qu'ei lo dangèr : los "Franceses del Sud" que son los estatjans legitimas deu "Miejorn", e parlan "lo patoès" (=lo francitan), mès an d'enemics "comunitaristas", los "estrangèrs del dedins : Gitans, Occitans e Jusius, per los mès ancians...
Sus aquò, la demarcha es bona : rampelar que "lo francitan" es una mescla d'occitan e de francés (en precisar que l'occitan es la lenga locala vertadèra, e non pas un a lenga "estrangèra")...
Après, que segon le cas, patoès = francitan o patoès = occitan... Rai ! cal sustot comunicar sul costat autoctòna de l'occitan, si que non, n'i a que van contunhar de créser que lo francitan es la conséquéncia de la presença "d'estrangèrs" dins lo Sud de França, "los Occitans quan portat aici dambe eres la loa lenga"...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari