Divendres passat foguèt lo 1r jorn del mes de Ramadan, lo noven mes del calendari lunar islamic. Pendent tot aquel mes fòrça musulmans practican lo june de l’auba al solelh colc. Alavetz, fins al 19 d’agost, fòrça mond practicaràn las activitats tradicionalas e religiosas del Ramadan, tanben per Occitània tota.
Lo fach mai conegut del Ramadan es lo june que practican los musulmans de l’auba al solelh colc. Las personas que lo vòlon practicar cal que s’abstengan de manjar, de beure, de relacions sexualas, de fumar e de se pimponar fins al ser. O devon pas far las personas malautas, los enfants, los vièlhs, las femnas qu’an la menstruacion, las prensas e las que donan lo popial als sieus enfants.
L’ora de començar lo june, e l’ora de l’acabar, depend fòrça de la latitud, e cal consultar l’ora exacta de las pregàrias, los junes, e l’Iftar; lo moment mai especial de cada jornada.
L’Iftar es lo repais del ser amb lo que se dejuna. Normalament los musulmans partejan de manjar e passan lo temps amassa.
En tornar del trabalh o de l’escòla, s’aprèsta l’Iftar, que se comença a manjar quora s’enten l’apèl del Maghrib (solelh colc). Segon tradicion cal dejunar de dàtils e de lach, perque Maomet o fasiá aital, e perque cal recuperar los nivèls de sucre del sang. Se manjan tanplan de sopas.
Après manjar, lo mond fan la pregària del Maghrib, en seguissent l’apèl. Qualques personas, las mai devòtas, preferisson pregar abans manjar.
La jornada comença amb un dejunar abans l’auba. La majoritat de musulmanes tòrnan al lièch e se tòrnan levar mai tard.
Al delà del june, pendent aqueles jorns los musulmans son mai sensibles per evitar l’asirança e las immoralitats; lo ramandan s’agís d’un temps per la compassion e per la pregària. Los musulmans practicants participan normalament a las oracions comunitàrias de las mosquetas. De còps, i van lèu per i far l’Iftar en comun.
Los darrièrs jorns e lo lendeman del Ramadan son de jorns de jòia, de s’abilhar amb de vestiments nòus e de far de presents als mai pichons. S’agís d’una celebracion fòrça semblabla al Nadal tradicional occitan.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 pffffff
Per los que se demandan un pauc lo sens espirital (e non pas sonque comunautari) del ramadam, conselharem als legeires del Jornalet lo libròt recampant tèxtes plan pedagogics de N'Ibn Arabî : 3textes sur le jeûne", traduits de l'arababe et présentés par 'Abd ar-Razzâq Yahyâ (André-Charles Gilis) a las edicions Al-Bouraq, Beyrouth - Liban, 1996,, 124 paginas. Enfin, coma lo sacrifici del moton nos remanda al sacrifici pascal (crestian e josieu) de l'anhèl, lo ramadam nos remanda plan segur, sus un plan simbolic, al carèsme crestian. Darrièr punt per ensajar de compréner aquesta religion plan presenta en Occitània : es evident que lo "sol Dieu" de Mahomet es tanben lo "sol Dieu" de Jèsus e lo "sol Dieu" d'Abraham. Tot çò mai, fins a las guèrras pretendudas "santas" es pas que parlicadas e politicalha… Aquí perqué, tant per un comte tolosan de Triòpli coma per un reii Jaume el Conquerridor, la politica consistissent a préner per subjèctes totes los que lo reconeissián per son senhor permetèt de conciliar sens "République Française" las "tres religions" del Libre en una meteissa ciutadanetat. Una Occitània (e Catalonha) medievala sens trobadors ni catars e, lèumens fòrt plan insipirada que ganhariam totes a ne nos remembrar melhor.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari