Tolosa, Marselha e Bordèu seràn capitalas regionalas. Los auvernhats, borboneses, velaieses, vivareses, dromencs e isereses veiràn lor capluòc a Lion, en Arpitània. Los de la franja occitana de l’extrèm nòrd gardaràn lor capluòc a Orleans.
Ièr, divendres de matin, se publiquèt las capitalas —oficialament los “capluòcs” o las “prefecturas de region”— de las nòvas regions de l’estat francés. Qu’es lo govèrn central de París que las a decididas. Los conselhs regionals, que sortiràn de las eleccions de decembre que ven, deuràn validar aquelas decisions abans octòbre de 2016.
Tocant Occitània, Bordèu serà la capitala de la region fusionada d’Aquitània-Lemosin-Peitau-Charantas, Tolosa serà capitala de l’union Lengadòc-Rosselhon-Miègjorn-Pirenèus, Marselha demorarà capitala de Provença-Alps-Còsta d’Azur, del temps que los auvernhats, borboneses, velaieses, vivareses, dromencs e isereses veiràn lor capluòc en Arpitània, a Lion, a causa de la fusion de las regions d’Auvèrnhe e de Ròse-Alps. Los occitans de la franja de l’extrèm nòrd, dins la region del Centre-Val de Léger (èx-Centre), contunharàn de dependre de la capitala francesa d’Orleans.
Lo comunicat oficial justifica que los capluòcs seleccionats “son las vilas mai pobladas de las nòvas regions”. “L’equilibri dels territòris es garentit per las nòvas organizacions regionalas. Lo tèrç de las sedenças de las direccions regionalas serà implantat fòra capluòcs per prene en compte las especificitats de cada territòri”, çò precisa lo comunicat. Aquò significariá que Montpelhièr o perdriá pas tot. Aital, en Lengadòc-Rosselhon-Miègjorn-Pirenèus, se Tolosa obten la prefectura de la region, Montpelhièr se pòt consolar amb la cambra regionala dels comptes, lo rectorat, l’agéncia regionala de la santat, la direccion generala dels afars culturals e la de la joventut e dels espòrts, e onze dels vint pòls economics, çò rapòrta Libération.
Decision definitiva abans lo 1r d’octòbre de 2016
La lista dels capluòcs de region es pas definitiva. Los futurs conselhs regionals que sortiràn de las eleccions regionalas, celebradas en decembre que ven, deuràn validar la decision de París abans lo 1r d’octòbre de 2016.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Frêche, aquel que bautisava a bodre? Damatge qu'aja pas capitat de cambiar lo nom de la Mediterranèa en "mer de "Frêche"! Seriâ estat un sovenir a la nautor del personatge. Al mens nos fariâ rire ara que sos eretièrs nos vòlon daissar SDF (Sud deFronç).
Coma que virem la situacion e l'Istòria de França, es París que de lònga decidís, malerosament...
Totes savètz la cançon : "Pâaris êt une blôndeu... Pâaris, rêne du môndeu !...".
Ieu, ce que mai me làia, es que los politics regionaus rebècon pas mai qu'aquò ! Sembla que totes siegon consents. Coma s'aviáun paur de traïr chascun sa familha politica, en còntradisent una reforma territoriala anti-democratica. Coma s'aviáun paur que las rebecadas lurs faguèsson pèrdre la garantida d'un bòn sèti, d'una bòna plaça enjuscas la retirada.
Amai eles, an vendut sa libertat de pensada per servar sos enterés.
Amai eles, qu'emb de la reforma territoriala, los auriam creseguts pus volontós per renfortir lo poder de las regions mai sos poders a eles au còp...
Amai eles nos deslàisson, coma a Rodés per l'Estivada...
Son una raça d'òmes que fan pietat ! Quanta mediocritat !
E dau mai lo pòple se taisarà, dau mai contunharàn d'aquel biais : veson qu'aquò rònla sens forçar !
Ieu, ce que mai cranhisse dinc l'afaire :
1) es que París aprofiche quela reforma per bailar aitant de sòus coma de per avans - amai un pauc mens - a de regions pus bèlas, pus espandidas. Se n'an mens per se partejar, n'auràn mens per las causas "segondàrias" de segur, me vesètz venir...)
2) es que las competenças novèlas transmesas a las collectivitats regionalas, siegon las competenças pus costosas e vengon una carcanhadoira.
3) es que París reprodugue lo modèle d'un embonilh au mitan d'un desèrt, que favorize lo desvolopament de las capitalas regionalas, per ne'n faire de capitalas annèxas dinc un espandi europenc que vai dissovent los estats. París enfanta e non vòu laissar plaça a de possibles concurrents !
E lo barcelonés parisenc, cresètz que tintariá diferent ? Pas mai ! Sosten pas solament sa Catalonha sus lo camin de l'endepença. El mai s'es vendut e convertit a la religion republicana fanatica... per reüssir dinc la politica. E ben, òi ! Ara que Mossur s'es fach una bòna situacion e que guincha lo fautuèlh de president... mancariá pas que se plantèsse per camin !
Tira drech, l'amic, e valses pas tròp, que i sarem lèu en 2017 !
Vàlon pas mièlhs los uns coma los autres ; chau èstre avugle per se n'avisar pas. Aquí n'avèm un brave esemple, emb dals nòus descopaments regionaus e la causida d'una capitala.
Se poiriáun pas recampar totes los elegits regionaus e bramar de bòn son refús ? Se se làisson badalhonar eles, de que ne'n sarà puèi de nòstre drech de paraula ?
Es clar que i a pas que nautres per nos tirar d'aquela situacion. Mès, chau pas demorar lenga atupida e esperar que vendrà quicòm melhor. Que non !
Nos fisem pas de la providença per veire avançar las causas, autrament, sèm fotuts !
Son nòstras causidas, las paraulas que tendrem e las idèias emb dau projèct de societat que portarem, nòstra capacitat de recampament e las accions cresablas que menarem, qu'esbrandaràn lo monolite republican fanatic e desmouchounaràn chasca ciutadan. Chau faire ensems. Chau dire, esplicar, donar d'esper, perpausar d'autras eissidas ; puèi davalar per carrièiras, passar a la television, s'assegurar lo sosten - quand siegon pas nombrós - d'òmes politics coratjós e sustot pas viron-vireta.
Podèm pas mai rabalar : quò prèissa !
Savètz que m'agradariá de veire dinc la manifestacion dau 24 d'Octòbre, un Pòple que se dona la man, lo coide, amai se nos coneissèm pas. Vòle pas veire una acampada d'endividualistas, badarèls dau ventre confle, venguts per s'esbracejar e far recapti. Voldriái a la fin veire de monde que se considèron fraires, e que i creson dinc ce que bàdon. Colhòsti ! Lo messatge emb de l'image que donam als autres, es emportant quò d'aquí, se volèm convencir mai "convertir" la societat.
Tanben, voldriái ajustar que la publicitat de la manifa e las reservacions de carris se deuriáun pas arrestar als mitans occitanistas : se deuriáun adreiçar a tota la populacion !
Per n'acabar, saique m'atraparetz irètge mès, o dirai coma me o pense.
L'Estat reforma, París desforma, sostenguts los dos per sa maire : la Republica !
Se l'Estat francés es un rofian, París n'es sa puta e la Republica, sa religion !
"N'i a pro de dich, la messa es dicha !" coma disiá ma grand.
Per Walls e Montpelhier ça que compta lo mai es que Saurel lo Capitol perde pas la cara... dins 10 ans demorara pas pus res... Frêche dau faire mai d'una virada ont sies...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari