Actualitats
Felip Delpaire es mòrt dins un accident de montanha
Aviá 52 ans, èra establit a Vilanuèva d’Òlt ont èra ensenhaire bilingüe
L’ensenhaire occitan e occitanista Felip Delpaire moriguèt dissabte passat dins un accident de montanha, segon çò que rapòrta La Setmana. Delpaire aviá 52 ans, èra establit a Vilanuèva d’Òlt ont èra ensenhaire bilingüe en occitan e en francés.
La novèla marquèt prigondament lo mond de la FÈLCO. “[Delpaire] Aimava la vida, las sorsas e los aubres, aviá bastit dins son canton pròche Vilanuèva d’Òlt un camin de poesia amb de paraulas occitanas rapugadas tant dins la tradicion orala coma dins la literatura escricha que legissiá passionadament. E nosautres aimàvem sa passion, son sorire de còps distanciat, son biais un pauc lunar e la prigondor de sa pensada…”, çò escriguèt Maria Joana Verny dins un comunicat de la federacion d’ensenhaires.
“Felip, te ploram, e nos mancas”
L’Escòla Occitana d’Estiu a mandat un comunicat en plorant tanben la mòrt de Delpaire. “Un de mai que la montanha nos empòrta. Es un amic e membre actiu de l’associacion que se’n va, un de mai...”, çò ditz lo comunicat que publicam çai jos.
La novèla marquèt prigondament lo mond de la FÈLCO. “[Delpaire] Aimava la vida, las sorsas e los aubres, aviá bastit dins son canton pròche Vilanuèva d’Òlt un camin de poesia amb de paraulas occitanas rapugadas tant dins la tradicion orala coma dins la literatura escricha que legissiá passionadament. E nosautres aimàvem sa passion, son sorire de còps distanciat, son biais un pauc lunar e la prigondor de sa pensada…”, çò escriguèt Maria Joana Verny dins un comunicat de la federacion d’ensenhaires.
“Felip, te ploram, e nos mancas”
L’Escòla Occitana d’Estiu a mandat un comunicat en plorant tanben la mòrt de Delpaire. “Un de mai que la montanha nos empòrta. Es un amic e membre actiu de l’associacion que se’n va, un de mai...”, çò ditz lo comunicat que publicam çai jos.
| fffff | fffff | |
|
“«A Sant Joan-Maria, la novèla es mai que penibla...». Es aital que començava sas anóncias per l’estanquet, qu’organizava al sèti de l’associacion cada darrièr divendres del mes. Ailàs, aurem pas pus sas dichas. Lo Felip Depaire nos a quitat aquesta dimenjada, dins un accident de caminaire en montanha. Un de mai que la montanha nos empòrta. Es un amic e membre actiu de l’associacion que se’n va, un de mai... Tot comença per un encontre amb Marcèu, dins las annadas 80; Felip fasiá partida de la tropa dels Trastèls de Picapol. Foguèt actor dins La Patacada en 1982, e tanben dins la darrièra, en 2013! Qualques annadas puèi, s’inscriguèt a una formacion per venir professor de las escòlas bilingüas. Capitèt ben aquela formacion e integrèt la classa bilingüa de Pena d’Agenés ont èra encara; èra tanben implicat dins l’ensenhament bilingüe al nivèl departamental. E contunhava sa formacion, en seguir un mastèr 2 en ensenhament a distància! Participèt a nòstre estagi d’estiu, coma estagiari, puèi venguèt administrator de l’associacon: administrator present, actiu e inventiu. Li devèm l’installacion de l’«estanquet», un rescontre cada mes al sèti de l’associacion, pel mond del canton, ont los participants pòdon parlar e ausir la lenga en tot beure un còp. Es el, que se mainèt del mantenement de Camins d’Estiu, nòstre bulletin de ligason, e que prenguèt la carga de la recuperacion dels articles. Fasiá çò que cal cada annada per tal que lo bulletin sortiguèsse sens tròp de retard: «Alara, ont ne siás de ton article pel Camins d’Estiu, as acabat?». Èra present a cada amassada del CA e aviá mai d’un còp amaisat la tension en dire una galejada! Dempuèi qualques annadas, prepausava d’animacions pendent l’estagi de lenga al mes d’agost: cors, conferéncia, talhièr circ... L’aviam agut al telefòn a la fin de la setmana passada, e se fasiá gaug de prepausar per ongan a l’estagi una conferéncia, un talhièr de circ per l’escoleta, e tanben d’aculhir la passejada cantada e contada dins son pichon paradís a Aurador, «la Font del Biule». Un pichon ben qu’aviá crompat fa qualques ans, amb un ostal en roïna, un bòsc, de pendòlhas en bosiga. Aviá passat de temps a o netejar tot, a tornar quilhar l’ostal, e l’an passat aviá creat un caminòl poetic pel bòsc, qu’inaugurèt en setembre 2014 en convidar totes sos amics. En defòra de l’EOE e de l’occitanisme, aviá a Vilanuèva d’activitats ligadas al circ: talhièrs, animacions. E èra estat elegit a la comuna. Aviá 52 ans. Felip, te ploram, e nos mancas.” Escòla Occitana d’Estiu | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
La perda de nòstre car Felip Depaire es vertadièrament terribla.
Ai rarament vist qualqu'un coma el, que se'n podiá veire tanlèu la bontat sus la cara.
Lo còr me dòl e me mancarà plan... Totas mas pensadas entristesidas e pregarias van a sa familha.
Voldriái donar aqui l'integralitat del messatge que mandèri al nom de la FELCO e del departament d'occitan de l'Universitat Paul-Valéry, amb una fòto de Felip, e mai que mai aqueles vèrses de Joan-Ives Roièr qu'avia gravats sus un bocin de lenha : « Au bot de ma calada / ailà i a una font / que raia dau rocàs / dessota d'una arcada ». (Lo Caladaire, ed. Jorn)
amb lo mieu comentari :
« Felip, nos fa dòl de saber que siás arribat al bot de ta calada. Aimariam de creire que i as trobada la font que raja... »
E òc, l’aimava la vida, Felip, aimava las sorgas e los aubres ; aviá bastit dins son canton pròche de Villanòva d'Òlt un camin de poesia amb de paraulas occitanas rapugadas tant dins la tradicion orala coma dins la literatura escricha que legissia passionadament.
E nosautres aimàvem sa passion, son sorire de còps distanciat, son biais un pauc lunar e la prigondor de sa pensada
Ensenhaire en classa bilingua, foguèt tanben un estudiant passionat, que s'anava marcar en master 2 après aver facha tot lo cursus anterior per l'ensenhament a distància de l’Universitat Paul-Valéry.
La novèla nos pertòca prigondament, coma nos pertoquèt la mòrt tragica de Jan Moreu dins de circonstàncias comparablas.
Dempuèi qu’avèm facha circular la novèla, nos arriban de’n pertot de messatges de sos condisciples estudiants que d’unes, en mai d’aquò, lo coneguèron coma animator de l’EOE.
Lo departament d’occitan de l’Universitat Paul-Valéry e la FELCO fan part a la familha de Felip de lor pensada atristada.
En essent estat luenh d'internet aquestos jorns, apreno encuèi la mort de Felip, que me fai una pena immensa. Felip èra un estudiant nostre a Montpelhier, a distància. Era un ome de las qualitats grandas, intellectualas e umanas. Comptaviam sus eu per anar mai luenh dins sas recèrcas, que noirissian son accion occitanista. Après Joan Moreu, Felip. Montanha murtriera...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari