Lo jutge qu’instrutz l’afar de Tarnac decidiguèt dissabte passat de renviar uèch militants en correccionala mas en abandonant la qualificacion de “terrorista” e en causissent la qualificacion d’“associacion de malfactors”. Pasmens, lo ministèri public de París anoncièt diluns que s’apèla d’aquela decision, çò rapòrta France Info.
 
“Aquela ordenança èra una escòrna dificilament suportabla pel parquet, que rèsta dins una logica qu’a pas res de juridica, mas qu’es una logica d’entestardiment ideologic”, çò declarèron los avocats dels detenguts. Lo ministèri public demandava que la circonstància agravanta d’“entrepresa terrorista” foguèsse retenguda per tres militants, dont Julien Coupat e son amiga. Lo dorsièr serà examinat per la cambra d’instruccion.
 
 
L’afar de Tarnac
 
Tarnac es un petit vilatge de la Montanha Lemosina, ont un grop de personas avián decidit de viure en comunautat en mestrejant amassa una bòrda e una especiariá. L’11 de novembre de 2008 visquèron un espectacle mediatic: dins l’encastre de l’“Operacion Taiga”, 150 policièrs entornegèron la vila per arrestar nòu joves, amb d’elicoptèrs e de cans. Simultanèament se debanavan de furns a Roan, París, Lemòtges e Mètz. Las detencions èran restacadas a divèrses actes de sabotatge contra la circulacion ferroviària que provoquèron de retards de qualques TGV dins lo tròç de París-Lilla.
 
Los detenguts aurián, presumidament, talhat las linhas electricas d’alimentacion dels trens en circulacion amb la tòca de sabotar la linha de granda velocitat. Sul pic las autoritats tractèron l’afar d’atac terrorista, e mai se cap de vida umana foguèt pas en perilh. Lo ministèri public afirma qu’a d’indicis que se tracta de terrorisme: de documents escriches e la preséncia de suspèctes près de las linhas sabotadas e mai un fuèlh d’oraris de l’SNCF, mas cap d’evidéncia materiala.
 
Çò que justifica aquela acusacion es lo perfil dels detenguts. Foguèron arrestats pr’amor que “lor lengatge es fòrça radical e [qu’]an de ligams amb de grops estrangièrs” e pr’amor que demest eles, d’unes “participavan abitualament a de manifestacions politicas”, per exemple, “dins las marchas contra lo fichièr Edvige e contra lo refortiment de las mesuras sus l’immigracion”. Tocant lo vilatge de Tarnac, las autoritats lo designan coma “un luòc de reünion, d’endoctrinament, una basa de rèiregàrdia per las accions violentas”.
 
 
Julien Coupat
 
E mai, se descriu los detenguts coma “lo nuclèu dur d’una cellula qu’aviá coma objectiu la lucha armada”. La majoritat d’eles foguèron liberats sul pic, d’autres solament condicionalament e d’autres assignats a residéncia. Solament lo que consideravan lo “cap”, Julien Coupat, amb son amiga, restèron en preson.
 
Julien Coupat nasquèt a Bordèu en 1974. Faguèt partida de l’aventura intellectuala e politica de la revista filosofica e del “non-grop” qu’an nom  Tiqqun, a la fin dels ans 1990 e dins los ans 2000. En 2001, el e qualques camaradas se mudèron al vilatge de Tarnac amb la tòca de començar de bastir un territòri per la vida e per l’accion, en ne fasent lo ponch d’un ret que tornèsse pensar la transformacion radicala de la societat.