E un de mai per Sèrgi Viaule! Amb Fotrairòl lo cronicaire de Jornalet ven de sortir la siá darrièra òbra literària. Es un recuèlh de novèlas eroticas. La literatura erotica occitana existís dempuèi las siás originas, mas coma genre es estat pauc esplechat pels escriveires contemporanèus. Los amators se sovendràn per segur de Hic nox nomen mutat / Aicí la nuèch càmbia de nom de Robèrt Martí.

En sièis novèlas, En Sèrgi Viaule mena lo legeire dins un viatge per la poesia dels senses. Los racontes fan de 13 paginas per la mai corta a 89 paginas per la mai longa. Meton en scèna de personatges diferents, de situacions diferentas e de biaisses d’abordar l’erotisme diferents. Sèrgi Viaule sap jogar amb tot lo panèl de las modalitats de l’evocacion erotica, de la mai discreta a la mai suggestiva. Sap cossí metre en revolum los senses dels legeires en servar sempre per amira un uèlh poetic.
 
Sovent lo ponch feble de la literatura erotica es la pauretat dels racontes. Pas res atal aquí: las istòrias non son pas un pretèxte a las cabiròlas. Cada novèla se marca dins una narracion precisa, eficaça, qualitadosa. Per anecdòta, Viaule va fins a far qualques guinhadas sul decòr de las novèlas: a mièg mot nos fa pensar qu’Occitània tala coma la descriu es venguda un país liure.
 
Aquí dos extraches:
 
“Nos cercam e nos trobam. Sempre e encara, mas sens n’aver jamai pro. Nos mesclam e nos entremesclam. Avèm pas pro de dets per calinhar, ni de pèl per friular, ni de pòtas per chucar, ni d’odorat per sentir, ni de garganta per raufelar. Sèm comols d’enveja mas nos demòra de camin a far per descobrir l’immensitat del desir” (novèla “La lombarda”).
 
“Dins la posicion del missionari l’òme mandèt sa verga penetrar lo santuari. Lentament la butava dins l’estug vaginal. Cada instant èra preciós. Quistava l’eternitat, per el coma per ela. Fasiá durar lo plaser. Liseta n’aprofechava. A cada butada raufelava a fons de gòrja qualques pichonas «a» que multiplicavan la panta del sieu partenari. Sos tetons se conflavan jos las mans d’Alan. La dança de l’acoblament se faguèt sus un ritme despartit. S’endevenián armoniosament” (novèla “Lo contracte”).
 
Per aquesta fin d’estiu, tant propícia a la sensualitat, Fotrairòl de Sèrgi Viaule es un libre que ne cal pas far l’economia. Es un excellent moment de literatura.


 
 
 
Terric Lausa
 
 

---

VIAULE, Sèrgi, 2015, Fotrairòl, novèlas eroticas en occitan, Éditions des régionalismes, 214 paginas, 17,95 èuros