Actualitats
Barcelona: dos milions de personas per l’independéncia de Catalonha e Aran
“Una autentica revolucion democratica” segon l’Assemblada Nacionala Catalana que cridèt a la manifestacion
Dos milions de personas (1 400 000 segon la polícia) manifestèron a Barcelona per l’independéncia de Catalonha e Aran, en ocasion del jorn nacional catalan e en regardant l’eleccion del 27 de setembre que ven, una eleccion autonomica que serà un plebiscit sus l’independéncia.
L’eveniment, nomenat “Via Liura a la Republica Catalana” e organizat per l’Assemblada Nacionala Catalana (ANC), empliguèt de colors revendicativas l’avenguda de la Meridiana de la capitala catalana. A 17h14, en evocant l’an que Catalonha perdèt sas libertats, una flècha giganta de color jauna correguèt tota l’avenguda sus un percors de 5,2 quilomètres, menada qu’èra per un cinquantenat d’esportius catalans d’elèit. Mentre qu’avançava, los manifestants levavan de flèchas de carton de colors desparièras, segon la seccion ont se trobavan. Cada color respresentava un dels aisses de la futura Republica Catalana: lo jaune per la democracia, lo blau per l’equilibri territorial, lo roge per la solidaritat, lo blau clar per las personas, lo verd encre per la diversitat, lo verd clar per la solidaritat, lo lillà per l’egalitat, lo marron per la justícia sociala, lo ròse per l’innovacion e l’irange per la cultura e l’educacion. Quand la flècha giganta arribèt al Parlament de Catalonha, los manifestants levèron tornarmai lors cartons en fasent una èrsa giganta de colors, de mai de cinc quilomètres. L’eveniment èra sincronizat per ràdio e per de nautparladors.
“Avèm vist un pòble abraçar la libertat, un pòble que vòl èsser liure e que vòl èsser normal. Çò estranh es que nos calga mal viure dins un estat estranh. La nòstra responsa contra la paur e la menaça es mai de democracia”, çò diguèt a la fin lo president d’Òmnium Cultural, Quim Reixa, que precisèt que “la libertat es pas negociabla. Volèm votar e volèm votar l’independéncia. Ara es ora. Cal córrer coma lo vent e cal véncer çò impossible”. De son costat, lo president de l’ANC, Jordi Sánchez, revendiquèt “un estat que siá al nòstre costat. Volèm pas far partida d’un estat que nos representa pas pus”. Sánchez definiguèt l’accion coma una “autentica revolucion democratica”.
Lo govèrn espanhòl critiquèt l’eveniment abans que comencèsse. A 13h, dins una conferéncia de premsa, la vicepresidenta del govèrn espanhòl, Soraya Sáenz de Santamaría, diguèt que se tractava simplament d’un acte electoral. Pus tard, ela meteissa diguèt sus Twitter, a prepaus de l’eveniment, qu’“una democracia es pas solament anar a las urnas, mas la garentida del compliment de la lei e lo respècte dels dreches a travèrs dels tribunals”.
L’eveniment, nomenat “Via Liura a la Republica Catalana” e organizat per l’Assemblada Nacionala Catalana (ANC), empliguèt de colors revendicativas l’avenguda de la Meridiana de la capitala catalana. A 17h14, en evocant l’an que Catalonha perdèt sas libertats, una flècha giganta de color jauna correguèt tota l’avenguda sus un percors de 5,2 quilomètres, menada qu’èra per un cinquantenat d’esportius catalans d’elèit. Mentre qu’avançava, los manifestants levavan de flèchas de carton de colors desparièras, segon la seccion ont se trobavan. Cada color respresentava un dels aisses de la futura Republica Catalana: lo jaune per la democracia, lo blau per l’equilibri territorial, lo roge per la solidaritat, lo blau clar per las personas, lo verd encre per la diversitat, lo verd clar per la solidaritat, lo lillà per l’egalitat, lo marron per la justícia sociala, lo ròse per l’innovacion e l’irange per la cultura e l’educacion. Quand la flècha giganta arribèt al Parlament de Catalonha, los manifestants levèron tornarmai lors cartons en fasent una èrsa giganta de colors, de mai de cinc quilomètres. L’eveniment èra sincronizat per ràdio e per de nautparladors.
“Avèm vist un pòble abraçar la libertat, un pòble que vòl èsser liure e que vòl èsser normal. Çò estranh es que nos calga mal viure dins un estat estranh. La nòstra responsa contra la paur e la menaça es mai de democracia”, çò diguèt a la fin lo president d’Òmnium Cultural, Quim Reixa, que precisèt que “la libertat es pas negociabla. Volèm votar e volèm votar l’independéncia. Ara es ora. Cal córrer coma lo vent e cal véncer çò impossible”. De son costat, lo president de l’ANC, Jordi Sánchez, revendiquèt “un estat que siá al nòstre costat. Volèm pas far partida d’un estat que nos representa pas pus”. Sánchez definiguèt l’accion coma una “autentica revolucion democratica”.
Lo govèrn espanhòl critiquèt l’eveniment abans que comencèsse. A 13h, dins una conferéncia de premsa, la vicepresidenta del govèrn espanhòl, Soraya Sáenz de Santamaría, diguèt que se tractava simplament d’un acte electoral. Pus tard, ela meteissa diguèt sus Twitter, a prepaus de l’eveniment, qu’“una democracia es pas solament anar a las urnas, mas la garentida del compliment de la lei e lo respècte dels dreches a travèrs dels tribunals”.
ANC 11s2015 - Enviament 19h from Assemblea Nacional Catalana on Vimeo.
Articles relacionats
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Dins la màger part dels cases, los medias franceses se son limitats a repréner la despacha AFP, sens anar mai luenh. Es Libé, amb un Musseau que los ans passats parlava de tot aquo de Madrid estant e qu'aqueste cop es estat mandat especiau a Barcelona, amb un ton mai nuançat que los autres ans. Per contra, la tonalitat generala dels comentaris dels internautas, oi oi oi.
#2
'Quò se'n parlet un pauc sus la tiala francofòna, aquí per eisemple :
http://fr.euronews.com/special-coverage/defi-independance-catalogne
o d'enquera 'quí :
http://www.france24.com/fr/20150911-espagne-manifestation-independantistes-catalans-barcelone-artur-mas-regionales
JP
#1 Escrivètz : "La caracteristica d'aquelei pais : sortián totis de dictaturas comunistas…". Son sortits d'una dictatura que foguèt pas jamai comunista per dintrar dins una autra, qu'es la del "liberalisme". Lo liberalisme assegura la libertat dels mai rics, al mejan de las sotmission mai servila possible de totes los autres per servir los interèsses privats dels primièrs !
#3 Question pertinenta, ciutadan Valadièr : rasons democraticas ? Pas cap ! Rasons colonialistas. Totas !
Òsca al trabalh del monde associatiu catalanista, en particular lo trabalh de mai de 40 ans de l'Omnium Cultural per recampar las fòrças culturalas catalanas. Se 2 milhons de catalans èran dins las carrièras es que lo movement catalan mostrèt sa capacitat de faire. Es tanben la capacitat de bastir d'organizacions politicas e sindicalas que se disan catalans. Es la dralha que devem seguir.
Mas uèi, nos cal pausar en França la question de la democracia ettritoriala. Se un territòri coma lo principat, l'Escòcia o lo Quebec vòlon democraticament un govern mai independent, qual es la rason democratica per o refusar ? Se Corsega o la bascoat vòlon democraticament una autonomia mai grande, qual es la rason democratica per refusar o federalisme ? E se Occitània ol vòl tanben ?
E mai, se son de questions impossibles dins una França Una e indivisibla, ara las cal pausar.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari