Actualitats
Escòla: una visita istorica dau castèl de Gòrb
As enfants an agut o astre de participar a ’na visita istorica comentaa per Michel Isnard, o maire
Aquel jorn o 25 de Sant Joan de 2015 as enfants son anats au castèl de Gòrb (Costiera Niçarda, País Mentonasc). As enfants an agut o astre de participar a ’na visita istorica dau castèl de Gòrb comentaa per Michel Isnard, o maire. Aquela venia après ’na prima visita comentaa dau vilatge qu’avia fach Joan-Pèire Spies.
As enfants avian pilhat consciéncia dau vilatge coma èra dau temps d’Atge Mejan, e de tots as agrandiments fins a encuei: descubèrta de luegs, memòrias dau passat: ai muralhas, as portals, o vielh forn comunal... Noms coneissuts, testemònis d’aquels temps d’alora: ai Lascaris de Ventemilha, o comte de Malaussena... Aquel jorn, son ientrats dins o castèl! A Torre Lascaris per començar, lueg d’exposicions amb a donacion Raza, pi a segonda partia amb as apartaments dei mèstres d’avans, Sénher e Madama Schulte.
Quarques ponchs de construccion son estaguts explegats: ai fortificacions, as pèiras de caire, ai salas voutaas (vielhs establis), as pòrtas en ogiva, ai fenèstras geminaas...
Un pauc d’istòria tanben: ai senhors de Gòrb coma Guiu Guèrra o Lucian IId, a garnison d’una quinzena de sordats dins a Torre, a prima comunautat que vivia s’a plaça d’a Mora, a vita dins aquela plaça enserraa, ai cistèrnas per recampar a aiga quora plòu, ai jarras per o òli, ai nòbles dau vilatge. E a descubèrta d’a vista sensa limits despí o sobran d’a Torre!
An parlat de avenir tanben: a renovacion dai vielhs apartaments e a transmission d’aquel patrimònie ai generacions que venon...
Encuei, as enfants se’n pantaisan d’un gran juec que se porria faire, en passant p’as carrieras e au gir dau castèl: una manièra de repilhar tot çò qu’an emparat e un bèl projècte per a intraa d’escòla! Pichina remarca: car saupre qu’a Torre Lascaris es dubèrta d’estiu cada jorn (mas pas o març). Se pòu veire, en mai d’a exposicion permanenta, una exposicion d’artistas venguts de Doçaiga.
Arlette Pastor
Sota-Orme
Provèrbi gorbarin: Se tu vòi demandar quarquarren au Bòn Dieu, non demanda jamai d’aiga d’estiu!
As enfants avian pilhat consciéncia dau vilatge coma èra dau temps d’Atge Mejan, e de tots as agrandiments fins a encuei: descubèrta de luegs, memòrias dau passat: ai muralhas, as portals, o vielh forn comunal... Noms coneissuts, testemònis d’aquels temps d’alora: ai Lascaris de Ventemilha, o comte de Malaussena... Aquel jorn, son ientrats dins o castèl! A Torre Lascaris per començar, lueg d’exposicions amb a donacion Raza, pi a segonda partia amb as apartaments dei mèstres d’avans, Sénher e Madama Schulte.
Quarques ponchs de construccion son estaguts explegats: ai fortificacions, as pèiras de caire, ai salas voutaas (vielhs establis), as pòrtas en ogiva, ai fenèstras geminaas...
Un pauc d’istòria tanben: ai senhors de Gòrb coma Guiu Guèrra o Lucian IId, a garnison d’una quinzena de sordats dins a Torre, a prima comunautat que vivia s’a plaça d’a Mora, a vita dins aquela plaça enserraa, ai cistèrnas per recampar a aiga quora plòu, ai jarras per o òli, ai nòbles dau vilatge. E a descubèrta d’a vista sensa limits despí o sobran d’a Torre!
An parlat de avenir tanben: a renovacion dai vielhs apartaments e a transmission d’aquel patrimònie ai generacions que venon...
Encuei, as enfants se’n pantaisan d’un gran juec que se porria faire, en passant p’as carrieras e au gir dau castèl: una manièra de repilhar tot çò qu’an emparat e un bèl projècte per a intraa d’escòla! Pichina remarca: car saupre qu’a Torre Lascaris es dubèrta d’estiu cada jorn (mas pas o març). Se pòu veire, en mai d’a exposicion permanenta, una exposicion d’artistas venguts de Doçaiga.
Arlette Pastor
Sota-Orme
Provèrbi gorbarin: Se tu vòi demandar quarquarren au Bòn Dieu, non demanda jamai d’aiga d’estiu!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Los occitans haurian de venir plus voltes a Catalunya e a los PPCC. A Occitània la lenga està molt arreconada e en Catalunya es plus presenta sustot als ambients catalans. Aquò donaria als alumnas un altra vision mai urosa e d'esper.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari