Lo Mustafà es Sirian, provenent d’un vilatjòt nomenat Banias près de la vila de Tartus. Fa un mes que partiguèt de Siria e ditz que los problèmas dins sa vila comencèron fa 5 ans. Es preocupat perque sa familha es encara ailà e ditz que res es pas segur en Siria. “Es perilhós, sabes pas quand pòt caire una bomba”, çò explica. Èra estudiant d’engenhariá electrica e, après obténer son diplòma, lo volián forçar de far partida de l’armada per luchar contra l’Estat Islamic e contra l’Armada Siriana Liura: “Kill or get killed” (“tua o siá tuat”).
 
Abans d’arribar a Belgrad, passèt per Turquia, Grècia e Macedònia. Tot aquel trajècte l’a fach amb qualques amics. Ditz que las gents de Serbia son fòrça simpaticas e que los ajudan fòrça a avançar, comenta que quitament un òme paguèt d’argent per qu’el poguèsse recargar son esmartfòn. Planh la manièra que la polícia a agit a la frontièra amb Ongria, sustot tocant de familhas e d’enfants. A pas gaire una bona opinion de Bashshar Al Asad, mas ditz que la vida en Siria abans la guèrra èra bona; l’aiga, l’electricitat e lo gas èran fòrça a bon mercat, practicament gratuits. Crei que mancan fòrça annadas per que lo sieu país recupère la normalitat.
 
 
 
 
Víctor Clavell