La tòca principala de l’educacion d’una filha a l’Edat Mejana foguèt lo besonh de l’educar a ela, e tanben a sos parents, per protegir son còrs. I aviá un grand chepic sus la capacitat de las filhas de contrarotlar son pròpri còrs, los risques que presentava d’o far pas, e la paur a condicionar sa futura vida adulta a una grossesa non desirada, a un avortament o a l’escandal.
 
Lo mond medieval foguèt considerat un mond plen de temptacions. Los manuals medievals d’educacion tractan los divèrses perilhs que podián corrompre la castetat de las filhas e recomandan als parents d’educar lors filhas jos una disciplina escricta e de las manténer dins l’ostal per evitar las temptacions de defòra.
 
Las quatre nòrmas mai importantas qu’una filha deviá aprene èran: la castetat, l’umilitat, lo silenci e lo comportament madur. La castetat èra dirèctament restacada a l’abstencion, mai que mai dels plasers sexuals, e tanben de manjar de carn, de beure de vin e d’evitar las influéncias malfasentas. Las oras per dormir d’una joventa devián èsser limitadas. De fach podiá solament dormir las oras necessàrias per fornir un repaus a un còrs agotat. Dormir mai de temps èra vist coma un acte fenhant. Per tant, las maires desvelhavan las filhas pendent la nuèch e tanben plan d’ora de matin per lor far consagrar un temps a la pregària e a cantar d’imnes.
 
Una filha ben educada èra una filha verge, qu’en mai d’aquò deviá demorar totjorn calada dins la glèisa, podiá pas èsser abilhada amb de raubas tròp elaboradas, ni portar de maquilhatge, ni de perfums, ni de joièls, ni d’aur, nimai s’ornar o se far colorar los pels. Aquel tipe de practicas èran atribuidas al diable, qu’ensajava de cobrir la vertadièra beutat d’una filha amb l’esperit aimable e manhac. Segon los arguments de l’epòca, una filha que se maquilhava auriá pas jamai la fisança que cal per levar lo regard al cèl, perque Dieu la reconeisseriá pas. Los esfòrces per cambiar son aparéncia èran considerats una provcacion a Dieu, l’artista que la creèt.
 
Mas lo maquilhatge èra pas tanpauc ben considerat per las joventas nimai per las femnas maridadas ni per las veusas. E s’avertís mai que mai las joventas nòblas que devon aver un suènh especial per evitar d’èsser comparadas amb de prostitutas que coloran abitualament lor cara amb de maquilhatge, lors uèlhs amb de carbon, las gautas amb de blush e lors pòts en color roja per enflamar los jovenòmes vèrs la luxúria e aital los menar devèrs lo pecat.
 
Ça que la, lo vertadièr problèma se pausava quand una filha aviá una extraordinària beutat naturala. La paura mainada polida deviá subir una educacion encara mai estricta, pr’amor que se considerava que la beutat naturala en se èra una de las causas dels problèmas mai grèus que li podián arribar a una joventa, que podiá desvolopar l’orguèlh e la manca de sen, çò que la menariá a realizar d’accions impudicas. La beutat se considèra perniciosa, mai que mai per las joventas de las classas socialas bassas, car la joventa agraciada èra un objècte del desir e èra expausada a las trapèlas dels òmes qu’ela n’aviá desfermat la luxúria amb sa beutat.
 
Per aquela rason, lo silenci e l’umilitat foguèron la basa de l’educacion d’aquelas filhas, que lor exigissián d’exibir pas jamai cap de signe de femna madura. La mina deviá èsser modèsta e simpla, amb l’agach bas, lo cap regardant endavant e, plan segur, evitant d’expressions arrogantas, d’agaches e de guinhadas.
  
 
 
 
Griselda Lozano
 
 

---

Aqueste article es adaptat del sit del roman Òc, que fa difusion d’Occitània e de l’occitan pel public ispanofòn.