Fa qualques jorns totes los mèdias ne parlavan, mas sul pic an quitat de parlar dels refugiats. Ça que la, existisson e i son encara. Après la repression trobada en Ongria, qualques unes ensajan de tirar camin vèrs Alemanha en passant per Croàcia. Lo fotograf catalan Víctor Clavell a amassat qualques testimoniatges dels refugiats qu’ara son a Belgrad.

Muhammad (Paquistan)
 
Ditz Muhammad que, se dobrisson de botigas, lor fan pagar d’argent. E non pas lo govèrn, mas la màfia. Ditz tanben que i a pas cap de futur. Sa maire a mièg còrs paralisat e rèsta en Paquistan. Trabalhava dins lo sector textil. Visquèt 10 ans en Grècia. Es a Belgrad dempuèi 4 o 5 jorns. Foguèt sus la frontièra entre Serbia e Ongria quand se passèron las susmautas amb la polícia. Ailà perdèt lo pauc argent qu’aviá. L’anglés que sap, l’a aprés a travèrs de Google Translate. Li agradariá d’arribar en Suècia e de trobar un emplec.
 
 
Mustafà (Siria)
 
Ven de Banias, un pichon vilatge près de la vila costièra de Tartus. Mustafa ditz que dins sa vila los problèmas comencèron fa cinc ans. Son opinion d’Al Asad es pas tròp bona, e tanpauc de cap de politician en general. Après se diplomar, lo govèrn lo volguèt engatjar a l’armada per anar luchar contra l’Estat Islamic e d’autras guerrilhas rebèllas opausadas a Al Asad. Ditz que s’òm demòra en Siria i a pas qu’una opcion: “Assassinar o èsser assassinat”. La familha de Mustafà demòra ailà e el es inquiet pr’amor qu’aquò es pas brica segur de se trobar en Siria, çò ditz. “Jamai sabes pas quand te pòt tombar una bomba dessús”.
 
 
Hamaiun (Afganistan)
 
Fa vint jorns que quitèt son país. Trabalhava dins un programa de l’ÒNU que se consagrava a extraire de minas per protegir la populacion. Los talibans lo menacèron de mòrt se contunhava de far son trabalh. Sa femna e son enfant son encara en Afganistan e el es fòrça inquiet per eles. Ensaja d’arribar en Alemanha. Foguèt dins las susmautas de la frontièra amb Ongria e ditz que i aviá mai de 4000 policièrs amb de cans. Hamaiun explica que i aviá de femnas prenses e d’enfants malauts e que los daissèron pas passar tanpauc. Son intencion es d’arribar en Alemanha e que sa familha o pòsca far tanben dins un futur pas fòrça alonhat.
 
 
Rwhullah (Afganistan)
 
15 ans. 2 meses en defòra de son país. Trabalhava en una fornariá. Ditz que i a fòrça problèmas amb los talibans e que tuan totjorn de mond. Ditz que i a una economia plan marrida e fòrça pauretat; pauc de futur. “Nos podèm pas pausar, los talibans son totjorn a tuar”. Encara sap pas ont va, mas çò de mai probable es que siá vèrs Alemanha. Ditz que li agrada tanben Espanha pr’amor qu’es afeccionat del Real Madrid. Fa doas setmanas qu’es a Belgrad e es fòrça content amb Serbia e sas gents. Foguèt a la frontièra amb Ongria: “S’ensajàvem de passar, la policia nos batiá”, çò ditz.
 
 
Junai (Paquistan)
 
Junai a 17 ans e fa un mes e 20 jorns que quitèt son país. Èra estudiant d’ochena. “Dins l’escòla èri brilhant”. Los talibans lo menacèron de mòrt se contunhava d’anar a l’escòla en recebent l’educacion en anglés; volián que faguèsse una educacion islamica basada sus l’Alcoran. Ditz que la region ont demorava es plena de talibans e es fòrça perilhós de demorar ailà. Es passat per Iran, Turquia, Bulgaria e Serbia. Explica que passèt cinc jorns en caminant pel bòsc en Bulgaria amb pauques vestits e sens manjar. Passèt dos jorns sens aiga. Vòl arribar en Alemanha pr’amor qu’ailà i a sos fraires e oncles. Sap pas cossí o farà.
 
 
Salman Ali (Paquistan)
 
25 ans. Un an en defòra de son país. Èra professor d’informatica e d’anglés. Ditz que i a quatre regions en Paquistan e que i a fòrça problèmas entre elas per de motius geografics e etnics. El es de Karachi e a son trabalh dins una autra region del país. Los talibans lo menacèron de mòrt: “Se contunhas de venir aicí”, çò li diguèron. A Ali l’acusan de far partida del govèrn. Los talibans vòlon pas de classas d’anglés e dison que çò que deu ensenhar es l’Alcoran. Planh que lo govèrn e la polícia fan pas res per resòlver los conflictes.




Víctor Clavell