Long de l’Edat Mejana, la Glèisa preconizèt divèrses decrets e peniténcias que tocavan divèrses pecats dont, tanben, los restacats a las practicas sexualas. Aqueles Canons penitencials èran reünits dins un libre tanben conegut amb lo nom de Penitencial.
En realitat, la Glèisa cerquèt totjorn de restrénher quand, cossí e amb qui se podiá aver de relacions intimas e, amb aquela tòca, establiguèt una seguida de nòrmas amb lors peniténcias correspondentas, destinadas als fidèls que las obsèrvesson pas.
Per tant, las relacions sexualas èran enebidas los dimenges, pr’amor qu’èra lo jorn del Sénher, e tanben los dijòus e los divendres, pr’amor que se supausava qu’èran los jorns de preparacion per la comunion. Se podiá pas tanpauc practicar de sèxe pendent las fèstas de qualques sants e i aviá tres longs periòdes d’abstinéncia, fins a 62 jorns pendent Carèma (de jorns de juni e peniténcia en memòria dels jorns que Jèsus faguèt juni dins lo desèrt), 35 jorns abans Nadal e mai 60 jorns a l’entorn de la fèsta de Pentacosta (quand se commemòra la venguda de l’Esperit Sant suls apòstols). En realitat, se permetiá solament d’aver de relacions sexualas dins la nuèch amb lo conjonch e sonque dins un tipe determinat de posicion (la del missionari). Aquela posicion èra la sola permesa pr’amor que se supausava qu’èra la que fornissiá mens de plaser al parelh. D’autras formas de sèxe coma l’oral, l’anal, l’interfemoral (sens penetracion), la masturbacion e la zoofilia èran estrictament enebidas.
La punicion impausada per qui que siá que fornicava amb un òme endamiselat, un autre òme o amb un animal èra de 10 e 15 ans de juni. Pels sodomitas, la punicion èra mendre, ja que lo juni èra de 7 ans. Dins lo cas de la masturbacion, en tot considerar qu’aquela practica contaminava lo qu’aviá costuma de la practicar, se li aplicava la punicion de manjar pas de carn pendent quatre jorns. Mas... en cas que se realizèsse amb l’intencion de fornicar amb el meteis, alavetz, lo juni impausat oscillava entre 20 e 40 jorns. E, en cas que foguèsse un dròlle, el èra flagelat e obligat de junar pendent 20 jorns.
Ça que la, i aviá una practica qu’èra considerada la pièger de totas. Per la glèisa d’aqueles tempses, lo pièger pecat sexual que se podiá cometre èra lo d’ejacular dins la boca de qualqu’un. En aquel cas, la punicion del pecaire seriá lo penediment pendent la rèsta de sa vida.
Aürosament, los Penitencials perdèron de mai en mai de fòrça pendent l’Edat Mejana e despareguèron tre lo sègle XII.
Griselda Lozano
Aqueste article es adaptat del sit del roman Òc, que fa difusion d’Occitània e de l’occitan pel public ispanofòn.
En realitat, la Glèisa cerquèt totjorn de restrénher quand, cossí e amb qui se podiá aver de relacions intimas e, amb aquela tòca, establiguèt una seguida de nòrmas amb lors peniténcias correspondentas, destinadas als fidèls que las obsèrvesson pas.
Per tant, las relacions sexualas èran enebidas los dimenges, pr’amor qu’èra lo jorn del Sénher, e tanben los dijòus e los divendres, pr’amor que se supausava qu’èran los jorns de preparacion per la comunion. Se podiá pas tanpauc practicar de sèxe pendent las fèstas de qualques sants e i aviá tres longs periòdes d’abstinéncia, fins a 62 jorns pendent Carèma (de jorns de juni e peniténcia en memòria dels jorns que Jèsus faguèt juni dins lo desèrt), 35 jorns abans Nadal e mai 60 jorns a l’entorn de la fèsta de Pentacosta (quand se commemòra la venguda de l’Esperit Sant suls apòstols). En realitat, se permetiá solament d’aver de relacions sexualas dins la nuèch amb lo conjonch e sonque dins un tipe determinat de posicion (la del missionari). Aquela posicion èra la sola permesa pr’amor que se supausava qu’èra la que fornissiá mens de plaser al parelh. D’autras formas de sèxe coma l’oral, l’anal, l’interfemoral (sens penetracion), la masturbacion e la zoofilia èran estrictament enebidas.
La punicion impausada per qui que siá que fornicava amb un òme endamiselat, un autre òme o amb un animal èra de 10 e 15 ans de juni. Pels sodomitas, la punicion èra mendre, ja que lo juni èra de 7 ans. Dins lo cas de la masturbacion, en tot considerar qu’aquela practica contaminava lo qu’aviá costuma de la practicar, se li aplicava la punicion de manjar pas de carn pendent quatre jorns. Mas... en cas que se realizèsse amb l’intencion de fornicar amb el meteis, alavetz, lo juni impausat oscillava entre 20 e 40 jorns. E, en cas que foguèsse un dròlle, el èra flagelat e obligat de junar pendent 20 jorns.
Ça que la, i aviá una practica qu’èra considerada la pièger de totas. Per la glèisa d’aqueles tempses, lo pièger pecat sexual que se podiá cometre èra lo d’ejacular dins la boca de qualqu’un. En aquel cas, la punicion del pecaire seriá lo penediment pendent la rèsta de sa vida.
Aürosament, los Penitencials perdèron de mai en mai de fòrça pendent l’Edat Mejana e despareguèron tre lo sègle XII.
Griselda Lozano
Aqueste article es adaptat del sit del roman Òc, que fa difusion d’Occitània e de l’occitan pel public ispanofòn.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Ama et fac quod vis…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari