Es estat una decision istorica. La decision del govèrn chinés de non poder pas téner mai d’un enfant en 1978 a engendrat un país que se fa vièlh, que i mancan de joves e qu’a de besonh mai que mai de braces novèls per trabalhar. Trenta ans puèi, lo Partit Comunista a vist que, se non càmbian pas las tendéncias, China aurà de centenats de milions d’ancians en pauc de temps. Pr’aquò a anonciat que tre ara los chineses ja pòdon téner mai d’un enfant.
Manténer totun aquesta politica es estat malaisit. La comunautat internacionala a criticat dempuèi de decadas los avortaments e las esterilizacions forçadas qu’an patit los chineses. Pr’aquò ja en 2013 China permetèt que las familhas qu’avián un dels parents coma enfant unic podián téner desenant mai d’un enfant. Lo desequilibri social es estat l’interès principal qu’a motivat la decision del govèrn de la Republica Populara de China. Ara, la tòca principala es d’arrestar la creissença de tanta populacion anciana.
L’anonci s’es fach amb la confirmacion que China espèra d’obténer, de 2016 enlà, mai de dos milions d’enfants de mai, de 2016 fins a 2020. Pr’aquò s’es aprovat tanben lo plan quinquennal, qu’es un pas de mai dins la relaxacion de la politica demografica d’aquel país que vòl tanben mostrar al mond que los cambiaments contunhan e qu’influéncian los chineses per de bon.
Una lei polemica
Foguèt lo president de China, Den Xiaoping, que declarèt en 1978 qu’èra enebit a totes los chineses d’aver mai d’un enfant. Aquela republica aviá passat d’aver 640 milions d’abitants en 1959 a 957 milions l’an d’aquela enebicion. Uèi que n’a 1,401 miliard. Es de mal imaginar quina seriá la populacion totala de China uèi sens aquela lei. Qualques unes dison que s’es evitat fins a 400 milions de naissenças. D’autres encara ne dison mai. Mas enebir mai d’un solet enfant a las familhas chinesas e daissar los païsans coma unica excepcion foguèt totjorn una lei polemica.
China a uèi una proporcion de 100 dròlles per 118 dròllas. Pels chineses, aver un òme èra tradicionalament un factor de riquesa e prosperitat. Aver una femna èra un problèma fins qu’aquesta se maridava. Aver una filha entraïnava que, quand los parents venián vièlhs, degun s’ocupava pas pus d’eles. Pr’amor d’aquò e per arrestar la creissença demografica, lo Partit Comunista enebiguèt fa 30 ans aver mai d’un enfant. Se voliá evitar que i aguèsse mai d’avortaments infantils femenins pr’amor que las gents pensavan qu’amb de filhas la riquesa familiala partiá vèrs un autre nuclèu familial.
Mas tanben i a agut de problèmas economics que fasián necessari un cambiament de tendéncia dins la politica demografica chinesa. China a mai de vièlhs e mens de trabalhadors actius qu’abans. En 2014 ja n’i aguèt 2,5 milions de mens e en 2015 gaireben 4 milions de mens. Aquò vòl dire que i a mens de trabalhadors, e qu’aquestes son cada de mai en mai cars e que lors salaris an d’èsser mai nauts. Aquò es lo darrièr factor qu’a decidit Pequin a cambiar la sieuna estrategia demografica. Un país qu’a 1,401 miliard d’estatjants non pòt pas ajudar mai de 130 milions de vièlhs, que son pas pauques.
Christian Andreu
Manténer totun aquesta politica es estat malaisit. La comunautat internacionala a criticat dempuèi de decadas los avortaments e las esterilizacions forçadas qu’an patit los chineses. Pr’aquò ja en 2013 China permetèt que las familhas qu’avián un dels parents coma enfant unic podián téner desenant mai d’un enfant. Lo desequilibri social es estat l’interès principal qu’a motivat la decision del govèrn de la Republica Populara de China. Ara, la tòca principala es d’arrestar la creissença de tanta populacion anciana.
L’anonci s’es fach amb la confirmacion que China espèra d’obténer, de 2016 enlà, mai de dos milions d’enfants de mai, de 2016 fins a 2020. Pr’aquò s’es aprovat tanben lo plan quinquennal, qu’es un pas de mai dins la relaxacion de la politica demografica d’aquel país que vòl tanben mostrar al mond que los cambiaments contunhan e qu’influéncian los chineses per de bon.
Una lei polemica
Foguèt lo president de China, Den Xiaoping, que declarèt en 1978 qu’èra enebit a totes los chineses d’aver mai d’un enfant. Aquela republica aviá passat d’aver 640 milions d’abitants en 1959 a 957 milions l’an d’aquela enebicion. Uèi que n’a 1,401 miliard. Es de mal imaginar quina seriá la populacion totala de China uèi sens aquela lei. Qualques unes dison que s’es evitat fins a 400 milions de naissenças. D’autres encara ne dison mai. Mas enebir mai d’un solet enfant a las familhas chinesas e daissar los païsans coma unica excepcion foguèt totjorn una lei polemica.
China a uèi una proporcion de 100 dròlles per 118 dròllas. Pels chineses, aver un òme èra tradicionalament un factor de riquesa e prosperitat. Aver una femna èra un problèma fins qu’aquesta se maridava. Aver una filha entraïnava que, quand los parents venián vièlhs, degun s’ocupava pas pus d’eles. Pr’amor d’aquò e per arrestar la creissença demografica, lo Partit Comunista enebiguèt fa 30 ans aver mai d’un enfant. Se voliá evitar que i aguèsse mai d’avortaments infantils femenins pr’amor que las gents pensavan qu’amb de filhas la riquesa familiala partiá vèrs un autre nuclèu familial.
Mas tanben i a agut de problèmas economics que fasián necessari un cambiament de tendéncia dins la politica demografica chinesa. China a mai de vièlhs e mens de trabalhadors actius qu’abans. En 2014 ja n’i aguèt 2,5 milions de mens e en 2015 gaireben 4 milions de mens. Aquò vòl dire que i a mens de trabalhadors, e qu’aquestes son cada de mai en mai cars e que lors salaris an d’èsser mai nauts. Aquò es lo darrièr factor qu’a decidit Pequin a cambiar la sieuna estrategia demografica. Un país qu’a 1,401 miliard d’estatjants non pòt pas ajudar mai de 130 milions de vièlhs, que son pas pauques.
Christian Andreu
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
China arrèsta la politica de téner un solet enfant, mas al Tibet, manten la politica de téner una sola lenga… Cinq mila ans d'isòria : non se coita per cambiar. E qui sap, benlèu un jorn vendrà comunista e egalitarista (que non pas uniformista). Mas ara per ara, ne prend pas lo camin, amalgrat los títols a qualficatius que se dona.
E s'arrestavan tanben la politica de fabricar pas que de trastes amb obsolescéncia programada qu'emplenan la planeta de degalhs?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari