Malgrat la promessa del president François Hollande de ratificar la Carta Europèa de las Lengas Minoritàrias, lo ministre de l’Interior Manuel Valls, catalan de naissença e catalanofòn, se demanda s’un ministre francés a lo drech de lo parlar.
Ràdio Arrels empleguèt lo catalan per pausar una question a Manuel Valls pendent la siá vesita en Catalonha del Nòrd. Mercés a aquel fach, avèm aprés que lo ministre pensa que respondre dins la siá lenga pairala poiriá èsser un problèma (vesètz la vidèo). La reflexion facha pel ministre es la de se demandar s’un ministre del govèrn francés pòt parlar catalan: “Vous me posez un problème, est-ce qu’un ministre français doit parler catalan?” (“Me pausatz un problèma, deu, un ministre francés, parlar catalan?”), çò diguèt lo ministre en reponsa a la question de la jornalista de Ràdio Arrels.
Los elegits catalans li respondèron qu’ailà, òc que li caliá utilizar lo catalan. Lo president de la region, Christian Bourquin, diguèt: “Es l’accent catalan de la Republica Francesa.” Un fach que qualques unes pòdon pensar qu’es anecdotic, mas que rebat la mentalitat francesa, ont las lengas mal apeladas “regionalas” sembla que son mens importantas que la lenga francesa. Après aquò podèm esperar que lo president Hollande complirà la siá promessa electorala?
Ça que la lo ministre Valls, après aver respondut en francés, tanben respond en catalan a la jornalista de Ràdio Arrels, brèvament, sul fons de la question pausada.
Lo jornal catalan Vilawebse demanda, a prepaus de la question que se pausa Valls, se “i a una lei especifica, o una consigna contra la libertat d’expression, en qualques autras lengas que lo francés, per aqueles ministres estatals? Lo catalan i es mençonat de manièra desparièra, amb reng inferior, que l’anglés? O depend solament de l’apreciacion de cada ministre?”
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
E si, sénher ministre, un ministre de l'exagòn DEU parlar occitan, catalan, corsegue, arpitan, alsacian, flamenc, breton e euskal e francés. Se que non, se non parla que francés, deu èsser ministre francés, e daissar los Basques, los Bretons, los Flamencs, los Alsacians, los Arpitans, los Corsegues, los Catalans e lo Occitans se governar eles meteisses. Ni mai, ni mens…
En pausar la question, Valls plaça sa lenga primièra coma inferiora a d'autras. Auria pas fach aquesta reflexion amb l'anglés o lo castelhan. Es lo signe d'un problèma psicologic francés.
Mas d'un autre costat, lo quite-ministre respond a la sieuna question en respondre en catalan a la jornalista. Doncas, d'ara enlà, se sap qu'un ministre francés pot respondre en catalan a una question en catalan. Basta que d'autres jornalistas seguiscan.
Per ieu aquesta anecdòta es pas una anecdòta. Lo ministre aviá soscat la siá responsa longtemps en abança. Mòstra que sap parlar, mas sustot, mòstra que "La republica" vòl pas parlar.
Pensi qu'auriá melhor fait de non pas parlar brica en catalan. Aquela frasòta siusiulada a votz baissa es pièger qu'una insulta: es una provocacion.
França es un estat cada còp mai fòl, cada còp mai violent, convençut de la siá superioritat.
Joan-Petit desperta-te, son venguts calucs!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari