Los milicians curds an trobat en Sinjar una fòssa amb almens 76 cadavres de femnas iaziditas assassinadas arunan per l’Estat Islamic, segon çò qu’a raportat aqueste dimenge lo governador de la region, Mahma Xelil. La fòssa trobada dissabte conten los còrses de femnas d’entre 35 e 80 ans, abilhadas amb lo vestit tradicional iazidita.
 
Foguèron assassinadas lo 16 d’agost de 2014, tres jorns après que los milicians de l’Estat Islamic (EI) prenguèsson lo contraròtle de Sinjar, dins un acte que Xelil qualifica de “crime brutal contra l’umanitat”.
 
L’endrech es estat descobèrt sus la basa de las indicacions de femnas iaziditas que serián estat testimònis de las execucions. En aquela epòca èran d’esclavas dels combatents de l’EI.
 
Lo membre del conselh local de Sinjar, Yasser Hajj, expliquèt a l’AFP que l’EI “solament vòl las joventas coma esclavas. E donc l’organizacion terrorista tua totas las autras”.
 
Segon l’ÒNU, la campanha de l’EI contra los iaziditas es un possible genocidi. Un rapòrt d’Amnestia Internacionala denóncia de torturas contra de femnas e de dròllas en mans de l’EI.

 
 

#Yazidi Women Mass Grave Found in #Sinjar - #BasNewshttps://t.co/6cpfGjnYA9pic.twitter.com/hLCKtvPJPN

— BasNews English (@EnglishBasNews) November 15, 2015

 
 
 
Los iaziditas
 
Los iaziditas son una minoritat religiosa curda, entre mièg milion e un milion de personas, que profèssan lo iazidisme, una religion pròpria del pòble curd. Foguèt fondat al sègle XII e ten d’influéncias islamicas sofís e zoroastrianas, valent a dire de l’anciana religion dels curds e dels pèrsas, lo zoroastrisme.
 
Per l’islamisme rigorista, los iaziditas son d’adoraires del diable, pr’amor qu’una de las figuras centralas de lor fe es Melek Taus, un àngel en forma de pavon que tombèt en infèrn. Los iaziditas, totun, destrian Melek Taus del diable, entretant perque segon eles, Melek Taus foguèt perdonat e reabilitat per Dieu e escantiguèt las flamas infernalas.
 
La montanha de Sinjar es un dels luòcs sagrats dels iaziditas: s’i atròban d’importants santuaris. En defòra de Sinjar, s’atròban de comunautats iaziditas en d’autras zònas del Curdistan del Sud, en Curdistan Occidental, en Caucàs e dins la diaspòra europèa, en particular en Alemanha.
 
 
Lo 73n ensag de genocidi del pòble iazidita
 
En agost de 2014 publiquèrem una nòva de Jordi Llaonart amb un vidèo que resumís en doas minutas çò que se passa al nòrd d’Iraq. Dins aquel vidèo Fiyan Dakhil, una deputada iazidita del parlament iraquian, demanda ajuda desesperadament als sieus collègas arabis. La deputada explica qu’en Iraq i a un pòble qu’agoniza en mans de l’Estat Islamic e que sap pas çò que deu far per que lo Mond o qualqu’un los ajude. Los politicians encargats de prene las decisions, e que l’escotan, espèran que la dòna destorbaira termine son discors e que los daisse en patz.
 
Dakhil explica als deputats çò que se passa ara meteis a l’entorn de la vila de Sinjar: 500 iaziditas assassinats al crit de “la ilaha illa Allah” —aicí se sentís la renada de desaprobacion de qualques deputats—, de femnas capturadas e vendudas al mercat coma d’esclavas, 30 000 familhas an fugit cap a las montanhas e an quitament pas d’aiga. De fach, 70 enfants son ja mòrts desidratats… 50 vièlhs… “Assassinan lo mieu pòble!”. Ditz que s’es passada la meteissa causa amb los iraquians shiitas, sunnitas, crestians, turcmèns e shabaks.
 
Mentre que la femna se fond de dolor, lo president del parlament li demanda que se limite a la declaracion acordada. E quand ela acaba lo sieu torn, pas res. Lo president de la cambra dona la paraula a la persona seguenta qu’esperava son torn. E tèma barrat e desmembrat.
 
Ça que la, qu’esperava de capitar aquela femna en s’adreiçant als eiretièrs dels regims e govèrns qu’an perpetrat long de l’istòria fins a 72 ensages d’extermini de la comunautat iazidita?