La revista estatsunidenca Vice a publicat la primièra entrevista dels membres de la banda californiana Eagles of Death Metal après lo sagnós atac armat dins la sala de concèrt Le Bataclan de París, lo 13 de novembre, que s’acabèt amb 89 personas mòrtas. Lo guitarrista Eden Galindo, lo cantaire Jesse Hughes, lo bateire Julian Dorio e lo bassista Matt McJunkins i explican en detalh los faches que visquèron dins la sala, cossí s’escapèron e cossí los a afectats l’atemptat.
 
La banda reagiguèt fòrça lèu, çò remembran, perque tre los primièrs còps de fuòc sospechèron que i aviá quicòm que trucava: “Sèm un grop de rock que menam de bruch sus l’empont e los primièrs còps de fuòc sonèron tan fòrt que me choquèron e m’avisèri immediatament que i aviá quicòm que trucava”, çò ditz Dorio.
 
En mai d’aquò, un membre de la còla qu’aviá vist lo cap dels assalhidors al fons de la sala los avertiguèt en cridant que fugiguèsson de l’empont per la pòrta de las lòtjas. Galindo, Hughes e Dorio davalèron per d’escalièrs e, malgrat rescontrar un moment un dels atacants, poguèron quitar la sala per una sortida laterala. De la fugida, se remembran que “la màger part de las gents sabián pas que far”.
 
L’escapada foguèt pas tant aisida pel bassista Matt McJunkins, que seguiguèt pas la rèsta del grop. Quand comencèt la fusilhada se placèt sus un costat de l’empont alonhat de la sortida cap a las lòtjas. E mai se pensèt de traversar l’empont en tot córrer, demorèt embarrat finalament amb de gents del public dins una cambra pròcha. Placèron de cadièras davant la pòrta per la blocar e esperèron: “Lo son dels còps de fuòc se sarrava de mai en mai. Durèt entre dètz e quinze minutas. S’arrestava pas,” çò ditz. Explica que s’arrestèt un moment, puèi contunhèt mai fòrt encara e que fin finala una explosion faguèt trantalhar tota la sala: un dels atacants s’èra fach espetar.
 
Dins l’entrevista, los cofondadors de la banda, Hughes e Josh Homme, parlan de l’avenir dels Eagles of Death Metal. Dison que lor agradariá d’èsser la primièra banda que joguèsse al Bataclan quand se redobrisca: “I vòli tornar e viure”, çò ditz Hughes, que remembra, esmogut, l’eroïsme de fòrça gents que metèron en perilh lors vidas o que moriguèron en ajudant los autres. Coma Nick Alexander, que vendiá de marchandisas de la banda: “Representam los afeccionats que reüssiguèron pas, las gents que s’escapèron pas”. “Jogar cada ser e veire las minas sorisentas de las gents, aquò es çò que nos fa avançar”, çò explica lo bassista McJunkins, qu’apond: “Mas volèm pas quitar d’escotar las gents e lors istòrias. Totes los que se vòlgan sarrar de nosautres seràn benvenguts”.