Moriguèt dimars passat a 96 ans Licio Gelli, lo polemic e misteriós grand mèstre de la lòtja maçonica P2, centre de totes los escàndols de la vida politica italiana dels ans 1970, que se definisisiá faissista convencut.

Lo nom de Licio Gelli foguèt conegut pel grand public lo 17 de març de 1981, quand los jutges d’instruccion de Milan, Gherardo Colombo e Sergio Turone, que metián en examen la sequestracion falsa del banquièr Michele Sindona, intrèron dins l’ostalàs e dins la fabrica de matalasses de Giole Castiglion Fibocchi. Cercavan una lista de 500 entrepreneires qu’avián fach d’exportacions amb l’ajuda de Sindona, mas susprenentament trobèron dins un burèu de l’usina, dins una valisa, una lista de membres de la lòtja secreta Propaganda 2 (P2) que son cap èra lo grand mèstre Licio Gelli.
 
Aquela lista de 962 noms compreniá tres ministres, de caps dels servicis d’intelligéncia, 208 oficials de l’armada, 18 jutges superiors, 49 banquièrs, 120 entrepreneires (en comprenent l’alavetz director del Corriere della Sera Angelo Rizzoli), 44 deputats e 27 jornalistas.
 
A partir d’aqueles documents trobats se deduguèt que Gelli aviá de ligams amb de personas restacadas amb las manòbras subversivas de la drecha italiana dins los vint ans precedents, dont d’atemptats e lo sosten a un ret secret de l’OTAN per destabilizar lo partit d’esquèrra. Foguèt un escàndol de proporcions enòrmas que butèt lo Parlament a aprovar una comission especiala d’investigacion, e mai una accion legislativa contra las associacions secretas, enebidas per la Constitucion.
 
Qualques jorns puèi, lo primièr ministre Arnaldo Forlani, democratacrestian, renoncièt a sa carga e lo parlament aprovèt una lei per la dissolucion de la P2. Lo nòu cap de govèrn, lo republican Giovanni Spadolini, parlèt de “desastre moral” per las “grèvas alteracions e distorsions” que la P2 fasiá als mecanismes institucionals.
 
Gelli se definiguèt el meteis coma “faissista” e diguèt que seriá faissista fins al jorn de sa mòrt.