Actualitats
L’ÒNU avertís que i a 60 milions de refugiats dins lo Mond
Cada jorn, aperaquí 4600 personas son obligadas de quitar lor demorança a causa de la guèrra o de la pauretat
Lo Naut Comissiariat de las Nacions Unidas pels Refugiats (NACNUR) a avertit que i a ja 60 milions de personas refugiadas dins lo Mond e qu’ongan se’n batrà lo recòrd. Segon lo NACNUR, un èsser uman sus 122 s’es vist forçat de quitar sa demorança e de fugir vèrs un endrech mai segur, dins son país o endacòm mai. Cada jorn aperaquí 4600 personas venon de refugiats novèls; es una donada que supèra de luènh las previsions mai pessimistas del NACNUR.
Una donada estonanta d’aquel rapòrt es que Liban es lo país qu’aculhís lo percentatge mai naut de refugiats. Al País del Cèdre, 209 abitants sus 1000 son de refugiats.
D’aqueles 60 milions de personas refugiadas, près d’un milion son arribadas en Euròpa long de 2015, dins una traversada perilhosa per mar, facha sens cap de condicion de seguretat, qu’a costat la vida a 3 695 personas ongan, dont fòrça enfants.
Grècia es lo país d’Euròpa que mai de refugiats aculhís. Ongan son arribadas sus sas còstas aperaquí 807 000 personas. Sus la plajas italianas ne son arribadas mai de 150 000 del temps que l’estat espanhòl a vist arribar 3 845 refugiats arribats d’Africa. Aperaquí 300 refugiats son arribats a las còstas de Malta e de Chipre.
L’arribada de l’ivèrn a pas fach demenir lo nombre de personas que cada jorn riscan lors vidas per traversar la mar de Turquia fins a Grècia.
Descargatz lo rapòrt del NACNUR.
Après esperar pendent de jorns sus la riba del lac Tanganyika dins la peninsula de Kagunga, de refugiats burundeses desembarcan del naviri de motor Liemba a Kigoma. D’aicí, seràn transferits al camp de refugiats de Nyaragusu. 18 de mai de 2015. © UNHCR/Benjamin Loyseau
Après restar encalats en mar pendent de meses, los refugiats de Rohingya de Myanmar recebon un tractament medical dins un abric temporari a Bayeun, Aceh Oèst, en Indonesia. 12 de mai de 2015. © UNHCR/Fausan Ijazah
De refugiats del sit de Timangolo, en Cameron, entre los quals de maires e de joves enfants, fan coa per de noiridura. 10 de genièr de 2015. © UNHCR/Catianne Tijerina
Una iazidita que foguèt raubada, puèi relargada per l’Estat Islamic, es assetada dins un edifici abandonat ont viu a Bozan, dins lo nòrd d’Iraq. La raubèron amb son marit e sos sèpt mainatges, e la desseparèron de sa família, franc de sas tres mai joves filhas. Qualques setmanas puèi, sa filha de nòu ans li foguèt arrancada dels braces per un combatent de l’Estat Islamic de quinze ans. 23 de genièr de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
Lo camp de desplaçats de Khanke, dins lo nòrd d’Iraq, es l’ostal de mai de 10 000 iraquians desplaçats, mai que mai de Sinjar, que fugiguèron d’en cò sieu en agost de 2014. 23 de genièr de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
De refugiats nigerians quitan lor camp Ngouboua, al bòrd del lac Chad, per fin d’èsser transferits dins lo camp de Dar-es-Salam, pròche Baga Sola. Dos jorns abans, un atac d’insurgents matèt cinc personas e metèt fuòc a la màger part de Ngouboua. 11 de febrièr de 2015. © UNHCR/Olivier Laban-Mattel
De batèls que transpòrtan de refugiats d’Iemèn qu’escapèron de la violéncia son escortats fins a Obock per los gardacòstas jibotians. 3 d’abril de 2015. © UNHCR/Cyriaque Grahouan
Latifah Abdallah, 30 ans, brèça son nenon de dos meses, Yusul, dins un camp de transit per refugiats a Obock, en Jiboti. Fugiguèt la guèrra en Iemèn “en causa dels constants bombardaments, tancs e tirs” e après veire la destruccion de l’ostal de son vesin per las flamas. “Esperava pas res de la vida”, çò ditz, quand correguèt al pròche pòrt d’Aden per embarcar dins un petrolièr qu’autorizava los fugitius a s’assetar sul cobèrt. Latifah sacrifiquèt son chale per protegir Yusuf e d’autres nenons de las cremaduras, pendent un viatge de vint oras sens menjar ni aiga. “Coma maire, getèri tantas lagremas”, çò ditz. 12 d’abril de 2015. © UNHCR/Hannah McNeish
Un mainatge somelha en defòra d’un centre de socors a Moria. Los refugiats e los migrants vivon dins de tendas aicí fins que i aja una plaça disponibla dins lo centre, que serviá de centre de detencion per los migrants en espèra de deportacion. Ara, lòtja mai de mila refugiats, mai del doble de sa capacitat oficiala limitada a 410 personas. 8 de junh de 2015. © UNHCR/Socrates Baltagiannis
Lo nigerian Gabriel a 15 meses. Amb sos parents, arribèt en Sicília a bòrd d’un batèl après la traversada de la Mediterranèa. Fa qualques setmanas, son paire Dale decidiguèt d’embarcar per un dangierós viatge cap a Euròpa. “Mentre que navigàvem sus la Mediterranèa, lo levador de velocitat de nòstre batèl, que transportava aperaquí 80 personas, se rompèt e restèrem encalats en mar pendent sièis oras”, çò ditz. 29 de junh de 2015. © UNHCR/Fabio Bucciarelli
De personas desplaçadas vivon jos d’ancians avions sus lo sit de desplaçats de M’poko, pròche l’aeropòrt internacional de Bangui, Republica Centreafricana. 21 de mai de 2015. © UNHCR/Olivier Laban-Mattel
Un grop de refugiats sirians arriban sus l’illa de Lesbos après viatjar sus un radèu conflable despuèi Turquia, pròche Skala Skaminias, en Grècias. 15 de julhet de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
Una donada estonanta d’aquel rapòrt es que Liban es lo país qu’aculhís lo percentatge mai naut de refugiats. Al País del Cèdre, 209 abitants sus 1000 son de refugiats.
D’aqueles 60 milions de personas refugiadas, près d’un milion son arribadas en Euròpa long de 2015, dins una traversada perilhosa per mar, facha sens cap de condicion de seguretat, qu’a costat la vida a 3 695 personas ongan, dont fòrça enfants.
Grècia es lo país d’Euròpa que mai de refugiats aculhís. Ongan son arribadas sus sas còstas aperaquí 807 000 personas. Sus la plajas italianas ne son arribadas mai de 150 000 del temps que l’estat espanhòl a vist arribar 3 845 refugiats arribats d’Africa. Aperaquí 300 refugiats son arribats a las còstas de Malta e de Chipre.
L’arribada de l’ivèrn a pas fach demenir lo nombre de personas que cada jorn riscan lors vidas per traversar la mar de Turquia fins a Grècia.
Descargatz lo rapòrt del NACNUR.
Après esperar pendent de jorns sus la riba del lac Tanganyika dins la peninsula de Kagunga, de refugiats burundeses desembarcan del naviri de motor Liemba a Kigoma. D’aicí, seràn transferits al camp de refugiats de Nyaragusu. 18 de mai de 2015. © UNHCR/Benjamin Loyseau
Après restar encalats en mar pendent de meses, los refugiats de Rohingya de Myanmar recebon un tractament medical dins un abric temporari a Bayeun, Aceh Oèst, en Indonesia. 12 de mai de 2015. © UNHCR/Fausan Ijazah
De refugiats del sit de Timangolo, en Cameron, entre los quals de maires e de joves enfants, fan coa per de noiridura. 10 de genièr de 2015. © UNHCR/Catianne Tijerina
Una iazidita que foguèt raubada, puèi relargada per l’Estat Islamic, es assetada dins un edifici abandonat ont viu a Bozan, dins lo nòrd d’Iraq. La raubèron amb son marit e sos sèpt mainatges, e la desseparèron de sa família, franc de sas tres mai joves filhas. Qualques setmanas puèi, sa filha de nòu ans li foguèt arrancada dels braces per un combatent de l’Estat Islamic de quinze ans. 23 de genièr de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
Lo camp de desplaçats de Khanke, dins lo nòrd d’Iraq, es l’ostal de mai de 10 000 iraquians desplaçats, mai que mai de Sinjar, que fugiguèron d’en cò sieu en agost de 2014. 23 de genièr de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
De refugiats nigerians quitan lor camp Ngouboua, al bòrd del lac Chad, per fin d’èsser transferits dins lo camp de Dar-es-Salam, pròche Baga Sola. Dos jorns abans, un atac d’insurgents matèt cinc personas e metèt fuòc a la màger part de Ngouboua. 11 de febrièr de 2015. © UNHCR/Olivier Laban-Mattel
De batèls que transpòrtan de refugiats d’Iemèn qu’escapèron de la violéncia son escortats fins a Obock per los gardacòstas jibotians. 3 d’abril de 2015. © UNHCR/Cyriaque Grahouan
Latifah Abdallah, 30 ans, brèça son nenon de dos meses, Yusul, dins un camp de transit per refugiats a Obock, en Jiboti. Fugiguèt la guèrra en Iemèn “en causa dels constants bombardaments, tancs e tirs” e après veire la destruccion de l’ostal de son vesin per las flamas. “Esperava pas res de la vida”, çò ditz, quand correguèt al pròche pòrt d’Aden per embarcar dins un petrolièr qu’autorizava los fugitius a s’assetar sul cobèrt. Latifah sacrifiquèt son chale per protegir Yusuf e d’autres nenons de las cremaduras, pendent un viatge de vint oras sens menjar ni aiga. “Coma maire, getèri tantas lagremas”, çò ditz. 12 d’abril de 2015. © UNHCR/Hannah McNeish
Un mainatge somelha en defòra d’un centre de socors a Moria. Los refugiats e los migrants vivon dins de tendas aicí fins que i aja una plaça disponibla dins lo centre, que serviá de centre de detencion per los migrants en espèra de deportacion. Ara, lòtja mai de mila refugiats, mai del doble de sa capacitat oficiala limitada a 410 personas. 8 de junh de 2015. © UNHCR/Socrates Baltagiannis
Lo nigerian Gabriel a 15 meses. Amb sos parents, arribèt en Sicília a bòrd d’un batèl après la traversada de la Mediterranèa. Fa qualques setmanas, son paire Dale decidiguèt d’embarcar per un dangierós viatge cap a Euròpa. “Mentre que navigàvem sus la Mediterranèa, lo levador de velocitat de nòstre batèl, que transportava aperaquí 80 personas, se rompèt e restèrem encalats en mar pendent sièis oras”, çò ditz. 29 de junh de 2015. © UNHCR/Fabio Bucciarelli
De personas desplaçadas vivon jos d’ancians avions sus lo sit de desplaçats de M’poko, pròche l’aeropòrt internacional de Bangui, Republica Centreafricana. 21 de mai de 2015. © UNHCR/Olivier Laban-Mattel
Un grop de refugiats sirians arriban sus l’illa de Lesbos après viatjar sus un radèu conflable despuèi Turquia, pròche Skala Skaminias, en Grècias. 15 de julhet de 2015. © UNHCR/Andrew McConnell
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
lo naut commissariat pels refugiats del'ONU fai pas d'estasticas, ieu que siáu democrata nimai. a supausar que ne faguèsse e ieu parier a la vista dei fotòs en color d'aquest articulet, fariáu lo commentari que la causa primiera d'aquela ondada emigratòria ei de natura guerriera e religiosa e que la religion que li es primiera implicada ei l'Islam, mai aquò frusta lo blasfèma, doncas sota leis auspicis de Santa-Amalgama e de sa sorreta Santa -Discriminacion, me taisi, lenga muta, que vòli pas èstre condemnat per lo tribunau. coma Eric Zemmour que diguèt...ço qu'exactament auriáu dich a sa plaça
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari