Actualitats
Provença: la 22a reina d’Arle nomenada conselhièra regionala de la cultura
Occitanofòna, especializada dins la finança d’entrepresa, defend las tradicions taurinas de Provença, lo folclorisme regionalista e la secession lingüistica contra l’occitan
Lo president de la region de Provença, Christian Estrosi, a nomenat conselhièra de la cultura la 22a Reina d’Arle, Mandy Graillon. Occitanofòna de 23 ans, a fach d’estudis especializats dins la finança d’entrepresa, la comptabilitat e lo contraròtle de gestion e es engatjada dins la defensa de la lenga e de las tradicions de Provença.
Lo 24 d’octòbre passat, Graillon participèt a la contramanifestacion organizada pel Collectiu Provença, que revendicava que lo “provençal” foguèsse reconegut coma “lenga de França” en pretendent de lo separar de la rèsta de l’occitan. En aquela escasença, Graillon faguèt un discors viu e engatjat “dins la lenga”, coma o rapòrta lo Blòg Occitan de France 3. Environada de sas domaisèlas d’onor e de bailes del Collectiu Provença, la jove femna parlava de “racinas” en reprene l’eslogan del collectiu, “siam una region, una lenga, una identitat”, çò precisa Aquò d’Aquí.
Dins aquela intervencion, la nòva conselhièra de la cultura de la region de Provença fasiá una exaltacion de las tradicions taurinas dins un “regionalisme” folclorista subsidiari de París. Graillon diguèt net e clar qu’ela parlava “provençal” e non “pas aquel occitan inventat de totas pèças!”
src="http://ad.impresionesweb.com/iw.js">
Lo 24 d’octòbre passat, Graillon participèt a la contramanifestacion organizada pel Collectiu Provença, que revendicava que lo “provençal” foguèsse reconegut coma “lenga de França” en pretendent de lo separar de la rèsta de l’occitan. En aquela escasença, Graillon faguèt un discors viu e engatjat “dins la lenga”, coma o rapòrta lo Blòg Occitan de France 3. Environada de sas domaisèlas d’onor e de bailes del Collectiu Provença, la jove femna parlava de “racinas” en reprene l’eslogan del collectiu, “siam una region, una lenga, una identitat”, çò precisa Aquò d’Aquí.
Dins aquela intervencion, la nòva conselhièra de la cultura de la region de Provença fasiá una exaltacion de las tradicions taurinas dins un “regionalisme” folclorista subsidiari de París. Graillon diguèt net e clar qu’ela parlava “provençal” e non “pas aquel occitan inventat de totas pèças!”
src="http://ad.impresionesweb.com/iw.js">
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#14 òc òc de segur, la "raça" mistralenca es pas biologica, voliái pas dire aquò.
Èra qu'aviái mal legit lo tèxt amb lo ponch virgula:
"Còntra li Sarrasins; a Tolosa, a Besièrs "
De l'importància de la ponctuation!
#13 Non, "raça" aicí es simpletament un sinonim de "pòble, nacion": citi lo tèxte per far comprene que Mistral, quand disiá "Provença" e "provençau", pensava a un espaci fòrça mai ample que la Provença d'ara...
Finalament Menard es un brave mistralenc sens o saupre...
Coma escriviá lo mestre de Nimes :
Mistral, o l'illusion (e non pas l'i.lusió...!)
"Voulèn que noste pople, en-liogo de groupi dins l'ignourènço de sa propro istòri, de sa grandour passado, de sa persounalita, aprengue enfin si titre de noublesso, aprengue que si paire se soun counsidera toujour coume uno raço, aprengue qu'an sachu, nòsti vièi prouvençau, viéure sèmpre en ome libre, e toustèms se defèndre coume tau: à Marsiho, autre-tèms, contro la Roumo de Cesar: dins lis Aliscamp d'Arle, à la Gardo-Freinet, contro li Sarrasin; à Toulouso, à Beziés, à Bèu-Caire, en Avignoun, contro li faus crousa de Simoun de Mount-fort; à Marsiho, à Frejus, à Touloun, e pertout, contro li lansquenet de l'emperaire Carle-Quint." (Frederic Mistral, "Ço que voulèn, 1868)
http://xn--couleitiu-i4a.xn--prouvno-zxah.xn--c-sga.eu/
Atencion amics, de far pas tròp de comentaris sul fisic de la novèla conselhièra !
De mon costat soi un pauc coma Barceló (« per un còp » me diretz, e ben òc) amb de sentiments mesclats. D'Estrosi se podiá pas esperar la nominacion de qualqu'un de l'Ostau dau País Marsilhés ! A veire çò que farà aquela femna (l'aubre se conéis a las fruchas). Un bon punt : es una femna e es jova, aquò càmbia dins lo païsatge politic. Amai siá anti-occitanista, se capita a far una plaça al provençal en Provença, a generalizar son ensenhament, a lo far visible dins las publicacions oficialas (amai siá en gràfia mistralenca), serà ja quicòm, non ?
Disi aquò, mas es vertat que soi plan luènh del terrenh, e probable que los occitanistas de Provença (e Gavotina e companhia enclaus dins la PACA) auràn un vejaire diferent. De nòstre costat de Ròse, esperam. Qué que ne siá, es l'eficacitat de la persona qu'es importanta.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari