CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

Actualitats

Alienòr d'Aquitània (1122-1204)

Lo 1r d'abril de 1204, Occitània perdiá una de las femnas mai importantas de tota l'istòria de l'Edat Mejana

Duquessa d'Aquitània, èra rèirefilha de Guilhèm de Peitieus, lo primièr trobador. Educada, dempuèi son enfança, dins la musica e dins la literatura, possedissiá un caractèr rebèl que la faguèt se revoltar contra lo ròtle qu'avián las femnas de son epòca, en tot revendicar sa condicion de femna e en tot dirigir sa pròpria vida, sens se sometre a cap d’òme, e mai se foguèsse lo rei de França o d’Anglatèrra o lo quite Papa de Roma, a qui faguèt valer sos dreches per Duquessa d'Aquitània, la màger feudatària de França, per anar a las crosadas coma los autres senhors feudals, en tot obténer de partir fin finala a la Crosada.
 
Foguèt reina de França per son maridatge amb Loís VII e tanben d'Anglatèrra per son segond maridatge. Maire de Ricard Còr de Leon e de Joan Sens Tèrra, governèt coma una femna d'estat pendent las abséncias del rei. Afogada de cultura, de Peitieus estant protegiguèt e promoguèt la lenga d'òc, la poesia e literatura trobadoresca de l’epòca, en mai de recuperar e de compilar las tradicions oralas a l'origina del mite del Rei Artús; las istòrias de Lancelòt e Persaval, e un poèma sus la legenda de Tristan e Isèut.
 
Una femna extraordinària, dotada d’una granda intelligéncia en mai d'una granda beutat e d’una requista feminitat, que la manteniá quitament quand practicava las arts que dominava a la perfeccion coma la falconariá, la caça, lo manejament de l’espasa e l’equitacion. Moriguèt octogenària, e jamai non perdèt sa sensualitat, son encant e sa feminitat pendent tota sa vida mentre qu'afrontava las desfortunas amb la valor e la determinacion que la caracterizavan. Mas amb un clar objectiu: defendre sas idèas e se far respectar coma femna dins un Mond dominat pels òmes.

Per aqueste motiu aqueste article es dedicat a aquela granda femna, que saupèt transmetre, de çò feminin enlà, un messatge de libertat. Perque, alara coma ara, i a pas de femna mai liura que la que lucha per defendre sas idèas.
 
 
 
Griselda Lozano
 
 
 
 

Aqueste article es adaptat del sit del roman Òc que fa la promocion d’Occitània e de l’occitan pel public ispanofòn. 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Arnaut Danièl Ribeirac de Peirigòrd
7.

#6 O es de trobar clus (e aquí al mens, n'i entendi que non n'i reconeissi) o es de scepticisme (çò qu'es una pro bèla qulaitat gascona). Mas s'es de trufariá, rai, vos dirai çò que disi als especialistas intellectuals (o se volent tal) qu'adòpta la vòstra posicion : non cal pas projectar sus l'objècte considerat la mediocritat contemporanèa pròpia al subjècte considerant…

  • 0
  • 0
Pangloss Eldorado
6.

#5
Per la bistanfluta ♫
Fluta, fluta, fluta, ♪♪♪
Beth còp de flabuta ♪♫
Truca tamborin…

  • 0
  • 0
Arnaut Danièl Ribeirac de Peirigòrd
5.

#4 Vos pòdi assegurar que totes los trobadors que la cantèron AMB SON CÒR D'AMADOR FRANC E CORAL (e non pas del cap dels pòts, ipocritament, coma tantes òmes mediòcres d'aquel temps o mai de l'ora d'ara, agent per solet objectiu de fotre e de s'anar passejar fotre endacòm ai…) jamai non dobtèron pas ni de sa superioritat, ni la de la superioritat de quina benamada que foguièsse…

Per quant a çò que ne sabi, ne sabi çò qu'ai ieu viscut e tot còr coral, e qu'ai trapat escrit dins de poèmas, escrit exactament coma o ai viscut, e mai foguèssen vièlhs de mai de nuèit sègles.

  • 7
  • 1
Pangloss Eldorado
4.

#3 "vos pòdi ASSEGURAR que TOTES los trobadors que la cantèron amb son còr d'amador franc e coral jamai non dobtèron pas ni de sa superioritat, ni la de la superioritat de que QUINA BENAMADA QUE FOGUÈSSE"
Assegurar non pòdi jo, pr’amor d’aquò pausi questions ("e respectèvan de verai?") exprimi l’incertitud ("lhèu", "dobti se"). Soi pas jo qui asseguri o qui generalizi, qu’ès tu. E çò qui’n saps? I èras alavetz entà’n jutjar?

  • 0
  • 1
Arnaut Danièl Ribeirac de Peirigòrd
3.

#2 "Mes es "respectèvan" de verai las daunas, los trobadors? Lhèu pas tant com las sublimèvan: superioritat-tòpos, mei retorica que non pas reau." E qué ne sabes ? I èras, ailà, per ne jutjar ? Cada poèta aviá son biais de respectar o non la femna. Mas las reglas de l'art èra de las respectar. Ne va atal de tot ideal : de seppre en tostemps, i aguèt d'idealistas e de cinics. Res non se pòt pas generalizar, ni lo respècte, ni l'irrespècte. E mai que mai sus un punt atal, tot es relatiu… Marcabrun non s'es jamai reivindicat coma un grand amorós.

  • 1
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article