Amb aqueste libre, Josiana Ubaud nos rebremba que la paraula se pren e se quista pas. D’ont mai quand òm es una femna dins una societat masclista. Talament masclista d’alhors, que son masclisme opressor e desdenhós li pareis natural. E perqué la societat seriá masclista, se vos plai? Tot simplament coma o rebremba Josiana Ubaud per çò que los mascles vòlon pas daissar lo poder a l’autra mitat de l’umanitat. S’i acrancan coma de pesolhs corts. Se verifica cada jorn d’en pertot. E quand fan mina de ne daissar un pauc, coma per la paritat en politica, es qu’i son constrenches e forçats. E encara! Los meteisses qu’an votat per la paritat, an sulcòp metut en plaça de copafuòcs per empachar las femnas de prene la paraula. Los partits politiques, de l’extrèma drecha fins a l’extrèma esquèrra, estiman melhor pagar d’esmendas puslèu que d’aplicar çò que demagogicament dison voler promòure.
Aquel libre de Josiana Ubaud pòrta un pauc d’aire fresc dins un occitanisme ont deguns dich pas res mai desempuèi de decennis. Fa de lustres qu’es a la trigòssa darrèr la pensada canonica de París. Incapable qu’es de levar la lenga contra las opressions de tota mena. L’occitanisme actual es enfangat dins los rodals franchimands de la pensada unica. Ont son passat los aparaires de paratge? Son jos la taula de la cantina franchimanda en espèra de recuperar qualquas micas per poder subreviure amb lors illusions de sembla-democratas. Fa plaser de véser la nhaca de Josiana Ubaud e espèri que d’autras femnas, amb ela, butaran a la ròda del femenisme.
A rason de demonciar lo fach que la màger part dels òmes an una quica a la plaça del cirvèl. Vos amusarètz amb ieu del testimoniatge que balha d’un chirurgian especialitat dins l’alongament del penís (cal de tot monde per far monde?). Aqueste ditz que sos clients son essencialament de monde ligats al domèni de la veitura. Ieu que l’ai corteta e qu’ai pas pro d’argent per la me far alongar, me caldrà pensar a me crompar un quatre-quatre. Quina misèria! Aquí los substitutius que los òmes van quèrre a lor malviure. Es pas novèl, mas es pas una rason per o denonciar pas de longa. Es sanitós de lor metre un miralh jol… nas. Aquel libre i participa.
Sabiái pas que 140 femnas èron estada lapidadas en Iran desempuèi la presa de poder pels aiatolàs. Cossí se pòt far que ieu, que me vòli un aparaire dels dreches umans, siaguesse estat obligat d’esperar lo libre de Josiana Ubaud per descobrir aquel crimi permanent, aquela indisibla ignominia? Ai pas qu’una explicacion: per çò que França es la patria dels dreches de l’òme e non la patria del dreches umans! Lo poder i es tengut pels òmes. Mas Occitània dins aquò? Sos democratas de la còsta plena? Sos umanistas libertaris? O vos ai ditz, son jos la taula del parisianisme a esperar de subvencions. Mas an subretot paur. An la cacanha. Paur de condemnar l’islam. Refusan d’admetre qu’intrinsècament l’islam avilís e esclavagisa la femna. Cal ben dire de blanc, çò blanc: amb l’islam es l’umanitat sancèra qu’es ofensada e otratjada. Se los umanistas occitans aviá legit lo coran se serián mainat que sos preceptes son incompatibles amb la libertat individuala, la democracia e los dreches umans. Mas los gauchistas occitanistas (son pas los sols) an la petòcha. La peta que los fascistas islamistas los tractan de racista (coma se l’amalgama se podiá far). An paur del combat que devem menar totes amassa per servar las libertats. An demissionat. Aquel combat es urosament menat pel femenisme.
Josiana Ubaud a tras que rason de far remancar que tot se ten e tot es ligat. A rason de se sentir totalament concernida per çò qu’enduran las femnas, ont que siá sus la planeta. A rason de notar que la tragica regression de l’estatut de la femna dins los paises islamiques a de consequéncias sus totas las femnas de la planeta. A milanta rasons de pausar la question a saupre se, finalament, aquesta regression arrengariá la gent masculina, i comprés en çò nòstre, en Occitània?
I auriá talament a dire sus aqueste obratge que n’acabariái pas. Pasmens, abans de clavar, vòli parlar del recensament de l’escritura femenina occitana entemenat per l’autora. Un trabalh colossal que s’acabarà un jorn, o espèri, per una publicacion. Aquí tanben, sens aqueste libre me seriái pas jamai mainat de la discriminacion que ne patisson las femnas per rapòrt a la difusion de lors òbras literàrias. Doblidessem pas qu’al sègles XIXen e XXen d’unas femnas son estadas obligadas de prene un prenom masculin per èsser pauc o pro solidas de se far publicar. Ai descobèrt dins aqueste obratge un fum d’autoras qu’ignoravi. Mas coma soi un masclàs tan con que los autres, me soi demandat un moment donat se, sul sicut de la discriminacion, Josiana Ubaud quichava pas un mossinèl. Volguèri far una experiéncia. Anguèri quèrre dins ma bibliotèca l’antologia de la poesia occitana de Renat Nelli La poésie occitane, editada a cò de Seghers en 1974. Sus las 55 notícias, de l’Edat-Mejana fins a 1974, èri solide de trapar cinc o sièis femnas, çò qu’auriá fach, pauc e pro, 10 del cent. Pensèri a la comtessa de Dia, a Loisa Paulin, a Marcèla Delpastre ja coneguda al moment de l’alestiment d’aquesta antologia, a Filadèlfa de Gerda, a Suson de Terson, e a maitas. Podètz anar verificar quand volètz, n’i pas una! N’i a pas cap! Pas una sola femna subre las 55 dintradas. Urusament èri sèit.
Aquò’s dire se lo libre de Josiana Ubaud fasiá besonh per remenar las piuces als mascles. Las piuces e, s’es possible, lo pastís de cap. Normalament, se deuriá parlar bravament qu’aquesta bomba. Se se’n parla pas, es que los òmes aurán fach çò que caliá per aquò. Çò que balhariá, un còp de mai, rason a Josiana Ubaud.
Sèrgi Viaule
_____
UBAUD, Josiana. Escrichs sus lei femnas – Escrichs de femna. IEO Lengadòc, 2012. 395 paginas.
Aquel libre de Josiana Ubaud pòrta un pauc d’aire fresc dins un occitanisme ont deguns dich pas res mai desempuèi de decennis. Fa de lustres qu’es a la trigòssa darrèr la pensada canonica de París. Incapable qu’es de levar la lenga contra las opressions de tota mena. L’occitanisme actual es enfangat dins los rodals franchimands de la pensada unica. Ont son passat los aparaires de paratge? Son jos la taula de la cantina franchimanda en espèra de recuperar qualquas micas per poder subreviure amb lors illusions de sembla-democratas. Fa plaser de véser la nhaca de Josiana Ubaud e espèri que d’autras femnas, amb ela, butaran a la ròda del femenisme.
A rason de demonciar lo fach que la màger part dels òmes an una quica a la plaça del cirvèl. Vos amusarètz amb ieu del testimoniatge que balha d’un chirurgian especialitat dins l’alongament del penís (cal de tot monde per far monde?). Aqueste ditz que sos clients son essencialament de monde ligats al domèni de la veitura. Ieu que l’ai corteta e qu’ai pas pro d’argent per la me far alongar, me caldrà pensar a me crompar un quatre-quatre. Quina misèria! Aquí los substitutius que los òmes van quèrre a lor malviure. Es pas novèl, mas es pas una rason per o denonciar pas de longa. Es sanitós de lor metre un miralh jol… nas. Aquel libre i participa.
Sabiái pas que 140 femnas èron estada lapidadas en Iran desempuèi la presa de poder pels aiatolàs. Cossí se pòt far que ieu, que me vòli un aparaire dels dreches umans, siaguesse estat obligat d’esperar lo libre de Josiana Ubaud per descobrir aquel crimi permanent, aquela indisibla ignominia? Ai pas qu’una explicacion: per çò que França es la patria dels dreches de l’òme e non la patria del dreches umans! Lo poder i es tengut pels òmes. Mas Occitània dins aquò? Sos democratas de la còsta plena? Sos umanistas libertaris? O vos ai ditz, son jos la taula del parisianisme a esperar de subvencions. Mas an subretot paur. An la cacanha. Paur de condemnar l’islam. Refusan d’admetre qu’intrinsècament l’islam avilís e esclavagisa la femna. Cal ben dire de blanc, çò blanc: amb l’islam es l’umanitat sancèra qu’es ofensada e otratjada. Se los umanistas occitans aviá legit lo coran se serián mainat que sos preceptes son incompatibles amb la libertat individuala, la democracia e los dreches umans. Mas los gauchistas occitanistas (son pas los sols) an la petòcha. La peta que los fascistas islamistas los tractan de racista (coma se l’amalgama se podiá far). An paur del combat que devem menar totes amassa per servar las libertats. An demissionat. Aquel combat es urosament menat pel femenisme.
Josiana Ubaud a tras que rason de far remancar que tot se ten e tot es ligat. A rason de se sentir totalament concernida per çò qu’enduran las femnas, ont que siá sus la planeta. A rason de notar que la tragica regression de l’estatut de la femna dins los paises islamiques a de consequéncias sus totas las femnas de la planeta. A milanta rasons de pausar la question a saupre se, finalament, aquesta regression arrengariá la gent masculina, i comprés en çò nòstre, en Occitània?
I auriá talament a dire sus aqueste obratge que n’acabariái pas. Pasmens, abans de clavar, vòli parlar del recensament de l’escritura femenina occitana entemenat per l’autora. Un trabalh colossal que s’acabarà un jorn, o espèri, per una publicacion. Aquí tanben, sens aqueste libre me seriái pas jamai mainat de la discriminacion que ne patisson las femnas per rapòrt a la difusion de lors òbras literàrias. Doblidessem pas qu’al sègles XIXen e XXen d’unas femnas son estadas obligadas de prene un prenom masculin per èsser pauc o pro solidas de se far publicar. Ai descobèrt dins aqueste obratge un fum d’autoras qu’ignoravi. Mas coma soi un masclàs tan con que los autres, me soi demandat un moment donat se, sul sicut de la discriminacion, Josiana Ubaud quichava pas un mossinèl. Volguèri far una experiéncia. Anguèri quèrre dins ma bibliotèca l’antologia de la poesia occitana de Renat Nelli La poésie occitane, editada a cò de Seghers en 1974. Sus las 55 notícias, de l’Edat-Mejana fins a 1974, èri solide de trapar cinc o sièis femnas, çò qu’auriá fach, pauc e pro, 10 del cent. Pensèri a la comtessa de Dia, a Loisa Paulin, a Marcèla Delpastre ja coneguda al moment de l’alestiment d’aquesta antologia, a Filadèlfa de Gerda, a Suson de Terson, e a maitas. Podètz anar verificar quand volètz, n’i pas una! N’i a pas cap! Pas una sola femna subre las 55 dintradas. Urusament èri sèit.
Aquò’s dire se lo libre de Josiana Ubaud fasiá besonh per remenar las piuces als mascles. Las piuces e, s’es possible, lo pastís de cap. Normalament, se deuriá parlar bravament qu’aquesta bomba. Se se’n parla pas, es que los òmes aurán fach çò que caliá per aquò. Çò que balhariá, un còp de mai, rason a Josiana Ubaud.
Sèrgi Viaule
_____
UBAUD, Josiana. Escrichs sus lei femnas – Escrichs de femna. IEO Lengadòc, 2012. 395 paginas.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Per una lectura sanitosa avètz "Qui est Dieu?" de Jean Soler e totes sos libres precedents.
E quicòm mai: se fintatz plan veirètz lo creissent de luna dins la faucilha e lo martel.
#28 Abans, èri d'acòrd amb tot çò qu'escriviatz: cal defendre la cultura populara, cal conéisser l'istòria de las sciéncias en Occitània, cal denonciar lo masclisme. Soi feminista, comunista, occitanista e ai militat mai que tot çò que podètz imaginar per aquelas causas.
E vos, d'un còp, arribatz en furia. Disètz aicí que l'extrèma esquèrra es compliça dels integristas, dels totalitarismes e de l'opression de las femnas. Avètz fach una gròssa mescladissa e una generalizacion ridicula, messorguièra. Atacatz los esquerristas que son tots femenistas, que son de còps occitanistas, e que vos pas jamai res fach.
Insultatz los militants de Libertat!, Sabàtz pas que i a de militants del NPA que defendon l'occitan. Philippe Poutou a pres posicion en public per l'occitan. Nos confondètz amb Melenchon qu'es pas d'extrèma esquèrra, qu'es un enemic de l'extrèma esquèrra e qu'es contra l'occitan.
Es una granda decepcion de vos veire dire aquelas orrors. Sètz al meteis nivèl que los integristas que denonciatz. Sètz pas una integrista, non. Mas sètz dins la meteissa sòrta de violéncia, d'ignorància e d'exageracion caricaturala que los integristas.
Sufís de legir vòstre darrièr messatge per veire que i a quicòm de delirant e d'incoërent dins çò que disètz ("Donc prene la defensa dei gens matrassats/torturats/lapidats/menaçats de mòrt per un poder es "un presic d'un immam integrista salafista"... " ??".) ("E ne'n conclusi donc en tota logica que siatz d'a fons per lei borrèus d'aquestei personas.")
Espèri que trobaretz, un jorn, un pauc de serenitat, de dubertura envèrs los autres e tanben un pauc de jòia de viure.
#27 Çò de mai regaudissent amb vos, es que, sens solament vos n'avisar, me balhatz de citacions requistas per mon segond volum, que venon que mai confirmar mon estudi . Un vertadier bonaür de cercaira que tròba de qué se metre sota la dent sens forçar !
Donc prene la defensa dei gens matrassats/torturats/lapidats/menaçats de mòrt per un poder es "un presic d'un immam integrista salafista"... " ?? Aquela empega ! Es l'ideologia novèla ai colors de l'auton que ven de paréisser au recent "catalòg deis idèas novèlas en excomunicacions" ?? E son donc pas "de personas justas e bònas que saupriáu pas destriar" perqué au còntra de vos, siáu d'a fons nèscia ? Es la pèrla mai bèla de vòstra colleccion... E pasmens nos mostratz despuei la debuta que siatz ja un productor de tria en matèria de pèrlas, mai aquela vertadierament, s'amerita d'èstre plaçada ai joieus de la corona. E ne'n conclusi donc en tota logica que siatz d'a fons per lei borrèus d'aquestei personas.
Faliá començar per aquò...puslèu que de faire tant de bescontorns.
Question subsidiara : de qu'escrivètz (e aqueste còp NON ANONIMAMENT) coma articles coratjós per prene la defensa dei gens victimas, òmes o femnas ? De qu'avètz escrich còntra lo massacre dei crestians d'Orient o d'Africa ? Còntra lei 140 femnas lapidadas en Iran ? Còntra l'interdiccion ai suenhs e a la cultura ai femnas afganas ? Còntra la qualificacion dei femnas tunisianas vengudas simplas "complements de l'òme" ? Còntar lo tombarèu d'injúrias vojat sus lei femnas au moment de l'afar DSK ?? Donatz-nos vòstra bibliografia complèta que posquessiam jutjar de vòstre investiment vertadier sus peças. Que, escupir anonimament sus una autora que s'engatja ela (SENS AVER LEGIR SON LIBRE !! e en vos prenent lo drech de la tractar d'imman !) , lo cuòu carrat darrier vòstre ordenador, es un acte de pauruc que còsta ren de ren coma investiment intellectuau e qu'ajuda a ren de ren per far cambiar lo sòrt dei lapidadas en passa de l'èstre per parlar d'endacòm, o ai violadas en passa de l'èstre dins una cava per parlar d'aicí, o mens tragicament ai "25% de salari en mens a trabalh egau" en passa d'èstre embauchadas. De títols de libres, d'articles, d'accions tangiblas, SVP ! E pron de vòstra logorrèa excomenjanta... Mai un grand grand mercé per lei citacions nèscias o ignòblas que m'avètz fornidas !!
Una cercaira merceja totjorn seis informators, subretot se son requists...
#25 Al nivèl de l'estil, i a pas de diferéncia entre vòstre paraulís e lo presic d'un imam integrista salafista.
Avicebron a milanta mila còps rason, que devèm distinguir las personas justas e bonas dins tots los grops umans.
#25 Òsca Josiana!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari