Las autoritats grègas an començat ièr l’expulsion dels refugiats del camp d’Eidomeni, al bòrd de la frontièra de l’estat de Macedònia, ont vivián mai de uèch mila personas dins de condicions inumanas. Après fòrabandir totes los jornalistas e los volontaris, los aperaquí 1400 policièrs an començat l’operacion d’expulsion dels refugiats del camp. Segon los mèdias grècs, lo deslotjament complet pòt prene tota la setmana. L’intencion del govèrn d’Alexis Tsipras es de menar los milièrs de refugiats a d’autres centres d’aculhença.
 
Los refugiats d’Eidomeni son blocats en seguida del barrament de la dicha “rota dels Balcans”, per ont los refugiats de la guèrra de Siria ensajavan d’arribar al centre d’Euròpa.
 
 
L’esmovent testimoniatge d’una infirmièra catalana
 
Lo jornal catalan Vilaweb ofrissiá ièr lo testimòni de Gemma Poca, una infirmièra catalana qu’ajuda los refugiats del camp d’Eidomeni. Justament dins la matinada que la polícia comencèt de deslotjar, ela enregistrèt e mandèt per WhatsApp aqueles messatges de desespèr que reprodusèm çai jos. Poca a vist durant los darrièrs jorns la situacion precària que vivon los refugiats e ara la repression de la polícia amb lo lançament dels gases lacrimogèns.
 

 
 

 
Transcripcion del primèr audio
 
Adieu-siatz la familha, sabi pas se qualqu’un a lo contacte de Lluís Llach, pr’amor que li caldriá tornar cantar la cançon suls “assassins”. Son d’assassins. Uèi es tot plen de gas, se pòt pas respirar. Ieu ara soi plan luènh mas m’a pres qu’èri un pauc pus près e se pòt pas respirar, los palmons se barran, se pòt pas respirar e los uèlhs còson fòrça… e la cara e los enfants, es plen d’enfants. Dins las tendas sabi pas se los enfants an pogut sortir e las maires cridan perque qualques unas an perdut lors enfants. De verai, son d’assassins. De verai, ieu soi estada un pauc pus près perque cercavi una familha e se pòt pas respirar, los bronquis se barran e los gases sos terribles. Es pas solament de fum, non, es quicòm que crèma la cara, crèma los uèlhs, crèma los bronquis. Son d’assassins. Nos expulsan, an pas de còr, i a fòrça enfants aicí e fòrça vièlhs que pòdon pas córrer e pòdon pas marchar nimai. Es pas solament de fum, es quicòm mai.
 
 
E del segond
 
Familha, mon amic m’a sortit d’ailà ont èri e m’a daissat dins un endrech e el ara me vendrà quèrre amb las gents que se son dispersadas. Ensajarà de los anar quèrre. Bon, ieu soi aicí ara, soi dins un endrech que i a pas de fum, almens n’i a pas tant e òm pòt respirar melhor, mas o vòli explicar, e vòli explicar çò que vesi. Doncas al camin de fèrre, ont i a totjorn mai de tension, que i a totjorn la polícia, i a agut fòrça tension e an començat de lançar de gases ailà, qu’es tot plen-plen de tendas ont vivon de familhas amb d’enfants e de vièlhs que pòdon pas córrer, que pòdon pas fugir tot aquò; es a dire, ieu èri fòrça alonhada d’aquel nuclèu e es arribat un moment que podiái pas respirar; es a dire que los bronquis se barran, sabètz? E los uèlhs los pòdes pas dobrir, se crèma la cara. E las gents que son al bòrd del camin de fèrre, se son trobadas ailà. Ben, passan encara de maires aicí e d’enfants, fòrça enfants, e d’enfantons suls braces, en corrent e en sortent d’ailà, es un assassinat aquò de verai, o cal denonciar. Cossí Euròpa pòt permetre aquel assassinat? Perque las gents pòdon pas respirar! Son de gents que fugisson la guèrra, lor an devastats los ostals, fòrça gents te mòstran lor ostal coma èra e lo te mòstran coma es ara, tot devastat, e son partidas d’aquò e nos an rescontrats aicí Euròpa, e Euròpa o contempla. Son d’assassins, d’assassins, aquò es lo mot, es a dire que gasan de gents que venon d’una guèrra e que se son trobadas aicí, estancadas dins una ratièra e son a las gasar; es a dire: cossí o podèm permetre tot aquò? Fasètz-o virar dins totes los mèdias se vos plai. Cossí o podèm permetre? Aquò es inadmissible, es una agression, un còp contra d’èssers umans. Se vos plai! Aquò a pas de nom. A pas de nom aquò. Cossí o podèm permetre! S'o veses pas, pòdes pas creire çò que fan. Non, aiçò en Euròpa se pòt pas passar, si familha, aiçò se passa en Euròpa. E veirem çò que trobarem deman, perque aicí las gents que son demoradas blocadas en aquesta ratièra d’aquestes gases… Es pas solament de fum, que te’n vas e tot va plan, non, es que te daissa sens poder respirar, o ai verificat amb los mieus bronquis. Las gents quitament son abatudas, perque se pòt pas respirar. Mas es que non, non, de verai, que, e mai s’òm pensa que non, es pas possible çò que se passa aicí. Se vos plai, totes los qu’o poiretz, digatz-o .