Lo majoral Robert Joudoux nos a quitat lo 21 de junh passat a l’atge de 77 ans, après una vida consagrada a la coneissença e a la valorizacion al près del grand public de las riquesas patrimonialas e culturalas de son Lemosin natal. Robert Joudoux èra un representant important d’aquela generacion d’actors qu’an obrat a la reconeissença del domeni occitan e a son restabliment coma una compausanta importanta de las culturas francesa e europèa. En 1961, restaurèt la granda revista Lemosin [Lemouzi], creada en 1893 e interrompuda dins los ans 1930, e que ne foguèt lo capredactor fins a sa desparicion.
Lo CIRDÒC saluda la memòria d’un grand cercaire, que sas òbras e publicacions nombrosas son estadas una contribucion inestimabla per l’avançada dels sabers istorics, lingüistics e culturals occitans, e que constituisson uèi un eiretatge de primièr plan. Planhèm lo dòl a sos pròches e a sos amics amb tota la sinceritat.
CIRDÒC
Lo CIRDÒC saluda la memòria d’un grand cercaire, que sas òbras e publicacions nombrosas son estadas una contribucion inestimabla per l’avançada dels sabers istorics, lingüistics e culturals occitans, e que constituisson uèi un eiretatge de primièr plan. Planhèm lo dòl a sos pròches e a sos amics amb tota la sinceritat.
CIRDÒC
| fffff | fffff | |
| Robert Joudoux (1939-2016) Robert Joudoux nasquèt lo 15 d’abril de 1939 a Briva, dins una familha de païsans corresians. Escolan al Licèu Louis-le-Grand de París en letras superioras, se perfeccionèt lèu en istòria, tradicions e particularismes de son Lemosin natal. Titular d’un doctorat d’estudis latins consagrat a La pensada politica dins la poesia latina de las originas a Vergèli [La pensée politique dans la poésie latine des origines a Virgile], devenguèt ensenhaire a Tula ont dispensèt de corses d’occitan e de civilizacion regionala en parallèl a una activitat benevòla. Dirigiguèt per exemple d’òbras arqueologicas dins lo quadre de la Societat d’Estudis Istorics e Arqueologics de Mejana Losera (dempuèi Societat Istorica e Regionalista del Bas Lemosin) que fondèt en 1959. Ofriguèt dos ans mai tard a la Societat Istorica un bulletin trimestral, la revista Lemosin [Lemouzi], que i publiquèt d’articles nombroses totjorn ligats a la lenga, la literatura, l’arqueologia, l’istòria, l’etnografia o lo regionalisme. Aquela òbra de referéncia li conferiguèt son autoritat scientifica. Mèstre d’obra del Felibritge en 1972, devenguèt majoral en 1982, titular de la Cigala de Garona [Cigalo de Garouno] en seguida de Rogièr Barta e André-Jacques Boussac. Demorèt director de la revista Lemosin [Lemouzi] fins a sa desparicion. | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Ara tendrà pas impediments per poder far la vida celestiala occitana, sense los reaccionaris jacobins de l'estat. Que descanse en patz.
#1 Quane rapòrt ambe la vida e l'accion remirabla del Majoral Jaudon.
L'actualitat locala sur las recerchas linguisticas e archeologica dau limosin an ben dau mau a quitar lo monde d'una elita intelectuala per davalar dins lo pòple. Los jornaus dau limosin cultivan belcòp aquela mentalitat. D'alhors son dau centre ( L'Echo du Centre, le Populaire du Centre, la Montanha) e quò se boira pas emben lo sud. Coma diria Alem Surre-Garcia, lo local, lo regional a pas lo dreit d'exista : une sola cultura, una sola lenga, una sola istoria sos l'ale d'una republica una e indivisible embe un pais que se vòl aver una amna e una mission universala.
Si volan daus petits pais, chau, en prumier, reclamar lo dreit d'existar.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari