Actualitats
Gaireben dos cents jornalistas assassinats en Siria dempuèi lo començament de la guèrra
L’ONG Reportèrs Sens Frontièras a entrevistat de jornalistas que se tròban refugiats en Turquia, Liban o Jordania
Gaireben dos cents jornalistas e reportèrs son estats tuats en Siria dempuèi lo començament de la guèrra en març de 2011. En mai d’aquò, aperaquí un cinquantenat son arrestats o sequestrats per las diferentas faccions armadas, segon un rapòrt presentat per Reportèrs Sens Frontièras (RSF) en ocasion del Jorn Mondial dels Refugiats, lo 20 de junh passat.
Lo rapòrt compta 51 jornalistas professionals assassinats pendent aquestes darrièrs ans, e d’autres 144 qu’exercissián lo mestièr sens èsser professionals. Sens eles, seriá impossible de saupre çò que se passa sul terren, çò rapòrta l’agéncia Europa Press.
A las donadas suls mòrts cal apondre tanben los gaireben cinquanta reportèrs que son estats arrestats arbitràriament dins de presons sirianas, que son estats d’ostatges de l’Estat Islamic o d’autres grops extremistas, o ben que son desapareguts.
L’ONG a ramentat amb aquelas chifras que los jornalistas son venguts una de las principalas tòcas de la violéncia pendent aquel conflicte, e qu’entre eles qualques centenats de sirians, professionals o pas, an degut fugir lo país. Mas quitament en exili, mantes contunhan d’aver paur per lor seguretat, una paur que s’apond a las dificultats associadas a la condicion d’èsser refugiat.
En primièra persona
RSF a entrevistat 24 jornalistas sirians que se tròban en Turquia, Jordania e Liban, los principals destins dels refugiats sirians. Amb aquelas entrevistas, RSF a pogut verificar la paur qu’an los jornalistas de las represalhas, siá contra eles, siá contra lors familhas que demòran en territòri sirian.
“Las autoritats sirianas arrestèron una collèga que trabalhava per la nòstra revista. A causa de la tortura, se vegèt obligada de revelar nòstres noms après qu’accediguèsson a son ordenador portable. Fòrça membres de la còla de la revista fugiguèron lo país e ieu o faguèri tanben”, çò explica un capredactor qu’a fugit en Turquia.
Al delà de la seguretat, aqueles reportèrs pòdon pas tanpauc reprene lor trabalh dins lo país d’aculhença pr’amor que contunhan d’aver la libertat de movement limitada. Un jornalista sirian a Gaziantep (Turquia) a plangut los empaches per obténer de papièrs: “Li pòdi pas demandar, a un accident de veitura, d’atendre que ieu obtenga un permés de viatge per lo cobrir”.
Dins lo cas de Jordania, los sirians amb residéncia legala e un passapòrt valid pòdon obténer un permés de trabalh se lo contractant afirma que lo pòst requerís una experiéncia impossibla de trobar demest la populacion jordaniana.
Aqueles requisits pòdon venir d’abuses, fòrça personas trabalhan sens papièrs ni dreches. “Soi arribat de far de jornadas de trabalh de vint oras e de dormir dins lo burèu. Me sometèron a d’umiliacions verbalas”, çò a explicat un jornalista sirian ara refugiat en Jordania.
En Liban, als refugiats sirians lor cal se far pairinar per un individú o una entrepresa de Liban amb la tòca d’aquerir un estatut legal, mas aquò entraïna de despensas administrativas exorbitantas. Una correspondenta d’un mèdia sirian a explicat a RSF qu’ela es enregistrada coma obrièra agricòla.
La repercussion de la guèrra de Siria en Liban complica tanben lo prètzfach d’informar, car quin que siá posicionament es vist amb malfisança. “La milícia de l’Hizbullah me capturèt e sometèt mon trabalh a una enquèsta. Me menacèron, me diguèron que soi ara en Liban e que deuriái pas escriure sus eles”, çò a explicat un redactor, en allusion al partit-milícia aliat de Bashshar Al Asad.
Lo rapòrt compta 51 jornalistas professionals assassinats pendent aquestes darrièrs ans, e d’autres 144 qu’exercissián lo mestièr sens èsser professionals. Sens eles, seriá impossible de saupre çò que se passa sul terren, çò rapòrta l’agéncia Europa Press.
A las donadas suls mòrts cal apondre tanben los gaireben cinquanta reportèrs que son estats arrestats arbitràriament dins de presons sirianas, que son estats d’ostatges de l’Estat Islamic o d’autres grops extremistas, o ben que son desapareguts.
L’ONG a ramentat amb aquelas chifras que los jornalistas son venguts una de las principalas tòcas de la violéncia pendent aquel conflicte, e qu’entre eles qualques centenats de sirians, professionals o pas, an degut fugir lo país. Mas quitament en exili, mantes contunhan d’aver paur per lor seguretat, una paur que s’apond a las dificultats associadas a la condicion d’èsser refugiat.
En primièra persona
RSF a entrevistat 24 jornalistas sirians que se tròban en Turquia, Jordania e Liban, los principals destins dels refugiats sirians. Amb aquelas entrevistas, RSF a pogut verificar la paur qu’an los jornalistas de las represalhas, siá contra eles, siá contra lors familhas que demòran en territòri sirian.
“Las autoritats sirianas arrestèron una collèga que trabalhava per la nòstra revista. A causa de la tortura, se vegèt obligada de revelar nòstres noms après qu’accediguèsson a son ordenador portable. Fòrça membres de la còla de la revista fugiguèron lo país e ieu o faguèri tanben”, çò explica un capredactor qu’a fugit en Turquia.
Al delà de la seguretat, aqueles reportèrs pòdon pas tanpauc reprene lor trabalh dins lo país d’aculhença pr’amor que contunhan d’aver la libertat de movement limitada. Un jornalista sirian a Gaziantep (Turquia) a plangut los empaches per obténer de papièrs: “Li pòdi pas demandar, a un accident de veitura, d’atendre que ieu obtenga un permés de viatge per lo cobrir”.
Dins lo cas de Jordania, los sirians amb residéncia legala e un passapòrt valid pòdon obténer un permés de trabalh se lo contractant afirma que lo pòst requerís una experiéncia impossibla de trobar demest la populacion jordaniana.
Aqueles requisits pòdon venir d’abuses, fòrça personas trabalhan sens papièrs ni dreches. “Soi arribat de far de jornadas de trabalh de vint oras e de dormir dins lo burèu. Me sometèron a d’umiliacions verbalas”, çò a explicat un jornalista sirian ara refugiat en Jordania.
En Liban, als refugiats sirians lor cal se far pairinar per un individú o una entrepresa de Liban amb la tòca d’aquerir un estatut legal, mas aquò entraïna de despensas administrativas exorbitantas. Una correspondenta d’un mèdia sirian a explicat a RSF qu’ela es enregistrada coma obrièra agricòla.
La repercussion de la guèrra de Siria en Liban complica tanben lo prètzfach d’informar, car quin que siá posicionament es vist amb malfisança. “La milícia de l’Hizbullah me capturèt e sometèt mon trabalh a una enquèsta. Me menacèron, me diguèron que soi ara en Liban e que deuriái pas escriure sus eles”, çò a explicat un redactor, en allusion al partit-milícia aliat de Bashshar Al Asad.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
sembla que 'l'intolerància e l'òdi contra lei jornalistas que rendon compte de ço que veson e ,de ço que vivon siegue partejat per totei lei faccions en conflit e aqui arribam a un extrema amb l'assassinat d'aquestes periodistas que dins lo monde de vuei, au mai se multiplican lei mejans de communicacion e d'informacion, au mai ven perilhós e dangeirós d'ésser implicats dedins, tot aquò sota lo regne d'Allah e de Bafomet son profèta ! la teocratia recolta ço qu' a agut samenat , a , una polida culhida !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari