Los afeccionats del fotbòl, e plan d’autres, seguisson amb granda atencion las partidas de l’Èuro 2016 de fotbòl que se debana dins l’estat francés e que tòca las principalas vilas occitanas. Se tracta d’un eveniment pro important que daissa “en un segond plan los afrontaments mai durs que, dempuèi qualques setmanas, fan sortir de milions de personas per carrièras per protestar contra la reforma del còde del trabalh”. Aital o rapòrta Geopolítica.cat.
 
En mai d’aquò, aquel jornal catalan, qu’a un acòrdi de cooperacion amb Jornalet, publica un article sus l’esclavatge que practican los partenaris de las esquipas de fotbòl. “Las esquipas an pas los mejans de despensar de quantitats desmesuradas per lors jogaires”, çò explica Geopolítica.cat, que precisa qu’aquela enòrma quantitat d’argent arriba “gràcias a las contribucions milionàrias de las entrepresas que las finançan”. Aquelas societats, totun, pagan de salaris de misèria als obrièrs que produson los vestits e las sabatas en Asia.
 
 
De salaris de misèria
 
Los afeccionats del fobtòl s’avisan gaireben pas jamai que las sabatas o las camisetas qu’abilhan los eròis de l’espòrt, las an fachas d’obrièrs esplechats dins de regims de semiesclavatge e quitament d’esclavatge, mentre que l’esportiu que las pòrta es pagat generosament per o far.
 
“Aquelas chifras espantantas mòstran lo modèl de las grandas entrepresas esportivas: una escalada dins las comunicacions de marqueting e la recèrca de la maximala rendabilitat pels accionaris, sens que los trabalhadors que contribuisson a lor creissenença ne benefícien vertadièrament”, çò ditz Nayla Ajaltouni del collectiu Éthique sur l’Étiquette, qu’a menat l’enquèsta. En mai d’aquò, aquel collectiu a promogut d’accions per promòure los dreches umans dins los emplecs. Compren divèrsas organizacions solidàrias, sindicalas e internacionalas. “Los que confeccionan l’abilhatge, dins lo melhor dels cases, recebon a fin del mes de salaris de misèria, fòrça inferiors a çò que los sindicats e las organizacions non governamentalas considèran un salari de subsisténcia.”
 
 
De pagaments milionaris als esportius
 
Segon una enquèsta recenta, una de las principalas marcas d’abilhatge esportiu a signat d’acòrdis amb qualques campions que jògan l’Èuro 2016 per un montant que permetriá de pagar lo salari digne de 19 500 salariats vietnamians durant un an.
 
Las meteissas entrepresas, que despensan de grandas quantitats d’argent en marqueting, pagan de salaris de misèria als obrièrs, que la màger part son dins de societats sostractantas en Asia, mai que mai en China, Vietnam, Cambòtja e Indonesia. Per exemple, los dividends pagats als accionaris de Nike cresquèron en 2015 de mai del 100%, çò es, aperaquí 3 miliards d’èuros, segon de donadas del collectiu Éthique sur l’Étiquette. Segon aquelas donadas, Adidas a aumentat los dividends d’un 60%, çò es, 600 milions d’èuros per an. Segon los enquestaires, sus cada 100 èuros qu’un consumaire despensa en cauçaduras Nike o Adidas, solament 2 èuros revenon a l’obrièr que las a fachas, e per cada 50 èuros pagats per una camiseta, solament 50 centims arriban a la pòcha del salariat.
 
 
Un messatge a las societats
 
Lo collectiu Éthique sur l’Étiquette prepausa tanben de mandar un messatge a Mark Parker, director general de Nike, a Herbert Hainer, director general d’Adidas, e a Bjorn Gulden, director general de Puma, per lor demandar de garentir un salari vital als obrièrs que fabrican lors produches.