Actualitats
Segon lo “rapòrt Chilcot”, Saddam Husayn representava pas cap de “menaça imminenta” l’an 2003
“Sèm arribats a la conclusion que lo Reialme Unit decidiguèt de jónher l’invasion d’Iraq abans d’agotar las opcions pacificas pel desarmament. En aquel moment las accions militaras èran pas la darrièra opcion”, çò declarèt dimècres passat dins son discors Sir John Chilcot, qu'a dirigit l’enquèsta sus la guèrra en Iraq.
Los ponches claus del rapòrt son los seguents:
“En 2003, pel primièr còp dempuèi la Segonda Guèrra Mondiala, lo Reialme Unit participèt a l’invasion e l’ocupacion a granda escala d’un estat sobeiran. Foguèt una decision de la gravetat mai extrèma. I a pas cap de dobte que Saddam Husayn èra un dictator brutal qu’ataquèt la populacion d’Iraq, reprimiguèt e tuèt mantuns de sos pròpris ciutadans e violèt las obligacions impausadas pel Conselh de Seguretat de l’ÒNU. Mas çò que l’enquèsta se demanda es se foguèt just e necessari d'ocupar Iraq en març de 2003 e se lo Reialme Unit auriá pogut e degut estat melhor preparat per las consequéncias”, çò declarèt tanben Chilcot.
Lo quite Tony Blair a ja reagit a la publicacion del rapòrt e a declarat que “Lo rapòrt deu enterrar las denóncias de marrida fe, messorgas o enganas. Que las gents sián o non d’acòrdi amb ma decision de menar a bon tèrme una accion militara contra Saddam Husayn, o faguèri de bona fe e perque cresiái que seriá lo melhor interès del país”, çò a afirmat Blair. “Eliminar Saddam Husayn èra important e son reversament foguèt pas la causa de l’actual aument del terrorisme”, çò a declarat. A apondut tanben qu’èra dispausat a assumir tota la responsabilitat per las errors ligadas a la campanha militara.
Lo rapòrt explica tanben cossí se faguèt la cooperacion entre los Estats Units e lo Reialme Unit en çò que tanh a Iraq après los atacs de l’11 de setembre. Just après los atemptats lo primièr ministre britanic d'alavetz, Tony Blair, sollicitèt lo sieu omològ estatsunidenc, George W. Bush, de prene pas d’accions precipitadas sus Iraq.
Al començament de decembre, la politica dels Estats Units aviá començat de cambiar e Blair prepausèt que los dos païses trabalhèsson en çò que nomenèt “una estrategia intelligenta” per un cambiament de regim en Iraq. Quand los dos caps se reüniguèron dins la vila texana de Crawford en abril de 2002, projectavan solament de conténer Husayn; totun, pus tard, la postura del Reialme Unit cambièt completament e lo Comitat Conjonch d’Intelligéncia decidiguèt qu’èra impossible de véncer Husayn sens ocupar Iraq, e qualifiquèt lo país de menaça.
Fin finala, lo rapòrt a revelat que, uèch meses abans l’invasion d’Iraq, Tony Blair diguèt a Bush: “Serai amb tu qué qu’arribe”.
La comission foguèt creada pel primièr ministre successor de Blair, Gordon Brown. Après aver amolonat un important retard e generat una granda polemica, lo rapòrt, qu’a costat als contribuables britanics aperaquí 13 milions de dolars, foguèt fin finala publicat lo 6 de julhet passat. Lo document compta mai de 2,5 milions de mots.
Aquesta nòva es adaptada de Geopolítica.cat amb qui Jornalet ten un acòrdi de cooperacion.
Los ponches claus del rapòrt son los seguents:
— Tony Blair èra conscient que l’invasion de l’Iraq aumentariá la menaça pel Reialme Unit de la part d’Al Qaida
— L’invasion d’Iraq de part del Reialme Unit foguèt una error e las consequéncias se remarcan totjorn
— Las accions del govèrn de Blair en Iraq se basèron sus de donadas de l’intelligéncia qu’èran falsas
— Las senténcias sus la gravetat de la menaça que representavan las armas de destruccion massissa d’Iraq se presentèron amb una certitud injustificada
— Malgrat los avertiments explicits, las consequéncias de l’invasion se sosestimèron. La planificacion e la preparacion per un Iraq après Saddam Husayn foguèron totalament inadeqüatas.
— Lo govèrn atenguèt pas sas tòcas declaradas
— L’invasion d’Iraq de part del Reialme Unit foguèt una error e las consequéncias se remarcan totjorn
— Las accions del govèrn de Blair en Iraq se basèron sus de donadas de l’intelligéncia qu’èran falsas
— Las senténcias sus la gravetat de la menaça que representavan las armas de destruccion massissa d’Iraq se presentèron amb una certitud injustificada
— Malgrat los avertiments explicits, las consequéncias de l’invasion se sosestimèron. La planificacion e la preparacion per un Iraq après Saddam Husayn foguèron totalament inadeqüatas.
— Lo govèrn atenguèt pas sas tòcas declaradas
“En 2003, pel primièr còp dempuèi la Segonda Guèrra Mondiala, lo Reialme Unit participèt a l’invasion e l’ocupacion a granda escala d’un estat sobeiran. Foguèt una decision de la gravetat mai extrèma. I a pas cap de dobte que Saddam Husayn èra un dictator brutal qu’ataquèt la populacion d’Iraq, reprimiguèt e tuèt mantuns de sos pròpris ciutadans e violèt las obligacions impausadas pel Conselh de Seguretat de l’ÒNU. Mas çò que l’enquèsta se demanda es se foguèt just e necessari d'ocupar Iraq en març de 2003 e se lo Reialme Unit auriá pogut e degut estat melhor preparat per las consequéncias”, çò declarèt tanben Chilcot.
Lo quite Tony Blair a ja reagit a la publicacion del rapòrt e a declarat que “Lo rapòrt deu enterrar las denóncias de marrida fe, messorgas o enganas. Que las gents sián o non d’acòrdi amb ma decision de menar a bon tèrme una accion militara contra Saddam Husayn, o faguèri de bona fe e perque cresiái que seriá lo melhor interès del país”, çò a afirmat Blair. “Eliminar Saddam Husayn èra important e son reversament foguèt pas la causa de l’actual aument del terrorisme”, çò a declarat. A apondut tanben qu’èra dispausat a assumir tota la responsabilitat per las errors ligadas a la campanha militara.
Lo rapòrt explica tanben cossí se faguèt la cooperacion entre los Estats Units e lo Reialme Unit en çò que tanh a Iraq après los atacs de l’11 de setembre. Just après los atemptats lo primièr ministre britanic d'alavetz, Tony Blair, sollicitèt lo sieu omològ estatsunidenc, George W. Bush, de prene pas d’accions precipitadas sus Iraq.
Al començament de decembre, la politica dels Estats Units aviá començat de cambiar e Blair prepausèt que los dos païses trabalhèsson en çò que nomenèt “una estrategia intelligenta” per un cambiament de regim en Iraq. Quand los dos caps se reüniguèron dins la vila texana de Crawford en abril de 2002, projectavan solament de conténer Husayn; totun, pus tard, la postura del Reialme Unit cambièt completament e lo Comitat Conjonch d’Intelligéncia decidiguèt qu’èra impossible de véncer Husayn sens ocupar Iraq, e qualifiquèt lo país de menaça.
Fin finala, lo rapòrt a revelat que, uèch meses abans l’invasion d’Iraq, Tony Blair diguèt a Bush: “Serai amb tu qué qu’arribe”.
La comission foguèt creada pel primièr ministre successor de Blair, Gordon Brown. Après aver amolonat un important retard e generat una granda polemica, lo rapòrt, qu’a costat als contribuables britanics aperaquí 13 milions de dolars, foguèt fin finala publicat lo 6 de julhet passat. Lo document compta mai de 2,5 milions de mots.
Aquesta nòva es adaptada de Geopolítica.cat amb qui Jornalet ten un acòrdi de cooperacion.
Articles relacionats
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Lo perilh sempre han estat l'imperi, l'otan, e los païssos satèl·lits com Anglaterra, Alemanha,.... e tota la colha dels anomenats països aliats.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari