L’illa de Tristan da Cunha, al bèl mièg de l’ocean Atlantic, a pas que 268 abitants e es l’illa abitada mai alonhada de la planeta. Administrada pel Reialme Unit, l’illa a una superfícia de 201 quilomètres cairats e i demòran vint e tres escolans, qu’a l’ora d’ara an pas cap de professor.
 
Ancianament èran los missionaris europèus que fasián los professors. Mas a l’ora d’ara cèrcan d’ensenhaires que pòscan far los corses de matematicas, de sciéncia, de geografia e d'anglés als enfants. Totun, ofrisson solament de contractes de sièis meses als candidats, en prevision del fach que per los novelaris la vida dins l’illa serà complicada.
 
A Tristan da Cunha i manca pas solament de professors. Fa qualques meses un terapèuta i anèt per ensajar d’ajudar a combatre l’alcolisme, fòrça estendut demest los abitants, e tanben l’obesitat e lo diabète que ne deriva. Plan lèu i desbarcaràn d’expèrts per ajudar a bastir un pòrt mai segur e melhorar la connexion a Internet.
 

 
Es l’illa pus granda e la sola abitada d’un petit archipèla omonim del viatjaire portugués que las descobriguèt, Tristão da Cunha. Las tres illas (Tristan da Cunha, Inaccesible e Nightingale) fan partida del territòri britanic d’otramar Santa Elena, Ascension e Tristan da Cunha, annexat al Reialme Unit en 1816 per evitar que França liberèsse un Napoleon Bonaparte vencut que se trobava exiliat a Santa Elena.  La capitala de Tristan da Cunha es lo vilatge d’Edimborg de las Sèt Mars.
 
Los abitants de Tristan de Cunha se remembran, de segur, l’an 1961, que lo volcan de l’illa intrèt en erupcion. Totes los abitants foguèron evacuats e menats a la vila britanica de Calshot, ont qualques unes aguèron lo malastre de morir perque contractèron de malautiás que n'avián pas desvolopat de defensas contra elas.